โรม บทที่ 9

 การทรงเลือก (The selection) (โรม 9:1 - 11:36)

ความห่วงใยของเปาโลที่มีต่อชนชาติอิสราเอล 

9:1 ข้าพเจ้าพูดตามความจริงในพระคริสต์ ข้าพเจ้าไม่ได้มุสาใจสำนึกผิดชอบของข้าพเจ้าเป็นพยานฝ่ายข้าพเจ้าโดยพระวิญญาณบริสุทธิ์ด้วย

** พระวิญญาณทรงนำเปาโลในการเขียนจดหมายทุกฉบับ เรียกว่าความจริงในพระคริสต์ 

** ผู้เชื่อบางกลุ่มไม่ยอมรับว่าหนังสือที่เปาโลเขียนถึงคริสตจักร คือพระคำที่มาจากพระเจ้า

9:2 ว่าข้าพเจ้ามีความทุกข์หนักและเสียใจเสมอมิได้ขาด

** เราเป็นทุกข์เพราะเหตุข่าวประเสริฐ และพระนามพระเยซูได้ แต่ภายในจิตใจเราก็ยังอยู่ในความสงบสุขกับพระเจ้าตลอดเวลา

9:3 เพราะว่าข้าพเจ้าปรารถนาจะให้ข้าพเจ้าเองถูกสาปให้ตัดขาดจากพระคริสต์เพราะเห็นแก่พี่น้องของข้าพเจ้า คือญาติของข้าพเจ้าตามเนื้อหนัง

9:4 พวกเขาเป็นคนอิสราเอล ได้รับการทรงให้เป็นบุตรของพระเจ้าและสง่าราศีและบรรดาพันธสัญญา และการทรงประทานพระราชบัญญัติและการปรนนิบัติพระเจ้าและพระสัญญาทั้งหลาย

** ในสมัยก่อน พระเจ้าทรงเลือกอิสราเอลให้เป็นชนชาติของพระองค์โดยให้เขารักษาพระบัญญัติชั่วคราวเพื่อรอการเสด็จมาไถ่ของพระเยซูคริสต์

9:5 ทั้งบรรพบุรุษก็เป็นของเขาด้วยและพระคริสต์ก็ได้ทรงถือกำเนิดตามเนื้อหนังในเชื้อชาติของเขาพระองค์ผู้ทรงอยู่เหนือสารพัด ผู้ซึ่งพระเจ้าจะทรงโปรดอวยพระพรเป็นนิตย์เอเมน

** พระเยซูเสด็จมาบังเกิดผ่านชนชาตินี้ และยิวมากมายจะรอดเนื่องจากเขาเชื่อในพระเยซู แต่ไม่ใช่ทุกคน

มิใช่ชาวยิวจะอยู่ฝ่ายจิตวิญญาณทุกคน

9:6 แต่มิใช่ว่าพระวจนะของพระเจ้าได้ไร้ประโยชน์ไปเพราะว่าเขาทั้งหลายที่เกิดมาจากอิสราเอลนั้นหาได้เป็นคนอิสราเอลแท้ทุกคนไม่

9:7 และมิใช่ว่าทุกคนที่เป็นเชื้อสายของอับราฮัมเป็นบุตรแท้ของท่าน แต่ว่า ‘เขาจะเรียกเชื้อสายของเจ้าทางสายอิสอัค’

9:8 คือว่าเขาเหล่านั้นที่เป็นบุตรตามเนื้อหนังจะนับเป็นบุตรของพระเจ้าไม่ได้แต่บุตรแห่งพระสัญญานั้นจึงจะนับเป็นเชื้อสายได้

9:9 เพราะพระวจนะแห่งพระสัญญามีว่าดังนี้ ‘คราวนี้เราจะมาและนางซาราห์จะมีบุตรชาย’

** สำหรับพระเจ้า ชาวยิวไม่ใช่อิสราเอลแท้ หรือบุตรที่แท้จริงของพระเจ้า แต่เป็นพวกเราคริสเตียนต่างหากที่เป็นบุตรของพระเจ้าฝ่ายวิญญาณ 

พระเจ้าทรงเลือกยาโคบ ไม่ได้เลือกเอซาว (อ่านเรื่อง : การทรงเลือก (The selection) (โรม 9:1 - 11:36))

9:10 และมิใช่เท่านั้นแต่ว่านางเรเบคาห์ก็ได้มีครรภ์กับชายคนหนึ่งด้วย คืออิสอัคบรรพบุรุษของเรา

9:11 (แม้ก่อนบุตรนั้นบังเกิดมา และยังไม่ได้กระทำดีหรือชั่วเพื่อพระดำริของพระเจ้าในการทรงเลือกนั้นจะตั้งมั่นคงอยู่ ไม่ใช่ตามการกระทำแต่ตามซึ่งพระองค์ทรงเรียก)

** การทรงเรียก และเลือกของพระเจ้าไม่ได้อยู่ที่การกระทำของมนุษย์ตอนที่เขาเกิดมาแล้ว แต่เป็นการทรงเรียกตอนที่ยังไม่ได้สร้างโลก

9:12 พระองค์จึงตรัสแก่นางนั้นว่า ‘พี่จะปรนนิบัติน้อง’

9:13 ตามที่มีคำเขียนไว้แล้วว่า ‘เราก็ยังรักยาโคบแต่เราได้เกลียดเอซาว’

9:14 ถ้าเช่นนั้นเราจะว่าอย่างไรพระเจ้าไม่ทรงยุติธรรมหรือ ขอพระเจ้าอย่ายอมให้เป็นเช่นนั้นเลย

** พระเจ้าทรงทราบดีว่าใครเกิดมาจะเป็นอย่างไรดีชั่ว และกระทำต่อผู้อื่นเช่นไร จึงทรงเลือก เรียก และเลือกที่จะรักและโปรดปรานคนนั้นหรือชนชาตินั้นๆ

9:15 เพราะพระองค์ตรัสกับโมเสสว่า ‘เราประสงค์จะกรุณาผู้ใด เราก็จะกรุณาผู้นั้นและเราประสงค์จะเมตตาผู้ใด เราก็จะเมตตาผู้นั้น’

9:16 เพราะฉะนั้นจึงไม่ขึ้นแก่ความตั้งใจหรือการตะเกียกตะกายของเขาแต่ขึ้นอยู่กับพระเจ้าผู้ทรงสำแดงพระกรุณา

9:17 เพราะมีข้อพระคัมภีร์ที่กล่าวแก่ฟาโรห์ว่า ‘เพราะเหตุนี้เองเราให้เจ้ามีตำแหน่งสูงก็เพื่อจะแสดงฤทธานุภาพของเราโดยเจ้าและเพื่อให้นามของเราถูกประกาศออกไปทั่วโลก’

** พระเจ้ามีอำนาจที่จะแต่งตั้งหรือประทานอำนาจแก่คนที่ไม่เชื่อได้ และไม่ใช่ทุกคนที่พระเจ้าแต่งตั้งแต่ทรงอนุญาตให้เป็น

9:18 เหตุฉะนั้นพระองค์จะทรงพระกรุณาแก่ผู้ใด ก็จะทรงพระกรุณาผู้นั้นและพระองค์จะทรงให้ผู้ใดมีใจแข็งกระด้าง ก็จะทรงให้ผู้นั้นมีใจแข็งกระด้าง

9:19 แล้วท่านก็จะกล่าวแก่ข้าพเจ้าว่า “ถ้าเช่นนั้น ทำไมพระองค์จึงยังทรงติเตียนเพราะว่าผู้ใดจะขัดขืนพระทัยของพระองค์ได้”

9:20 โอ มนุษย์เอ๋ย ดูก่อนท่านคือผู้ใดเล่าซึ่งท่านจะโต้ตอบกับพระเจ้าได้สิ่งซึ่งถูกทำขึ้นแล้วนั้นจะกลับว่าแก่ผู้ทำได้หรือว่า “ท่านได้กระทำข้าพเจ้าอย่างนี้ทำไม”

9:21 ส่วนช่างปั้นหม้อไม่มีสิทธิ์ที่จะเอาดินก้อนเดียวกันมาปั้นเป็นภาชนะอันมีเกียรติอันหนึ่งและภาชนะอันไม่มีเกียรติอันหนึ่งหรือ

9:22 แล้วถ้าโดยทรงประสงค์จะสำแดงการลงพระอาชญา และทรงให้ฤทธิ์เดชของพระองค์ปรากฏพระเจ้าได้ทรงอดกลั้นพระทัยไว้ช้านานต่อผู้เหล่านั้นที่เป็นภาชนะอันสมควรแก่พระอาชญา ซึ่งเตรียมไว้สำหรับความพินาศ

9:23 เพื่อจะได้ทรงสำแดงสง่าราศีอันอุดมของพระองค์แก่บรรดาผู้ที่เป็นภาชนะแห่งพระเมตตาซึ่งพระองค์ได้ทรงจัดเตรียมไว้ก่อนให้สมกับสง่าราศี

9:24 คือเราทั้งหลายที่พระองค์ได้ทรงเรียกมาแล้ว มิใช่จากยิวพวกเดียวแต่จากพวกต่างชาติด้วย

** จากพระคัมภีร์หลายข้อ ทำให้ผู้เชื่อมักจะเข้าใจผิดคิดว่าบางคนเกิดมาปรกติหรือไม่ปรกติเป็นเพราะว่าพระเจ้าสร้างเขาให้เป็นแบบนั้น การเกิดของมนุษย์ที่ผิดปรกตินั้นมาจากความผิดบาปหรือเป็นผลที่ได้รับจากการสาปแช่งของพระเจ้าเพราะเหตุความบาปชั่วของมนุษย์ต่างหาก

มีชาวอิสราเอลที่เหลืออยู่ที่จะได้รับความรอด                                                                 

9:25 ดังที่พระองค์ตรัสไว้ในพระคัมภีร์โฮเชยาว่า ‘เราจะเรียกเขาเหล่านั้นว่าเป็นชนชาติของเราซึ่งเมื่อก่อนเขาหาได้เป็นชนชาติของเราไม่ และจะเรียกเขาว่าเป็นที่รักซึ่งเมื่อก่อนเขาหาได้เป็นที่รักไม่

9:26 และต่อมาในสถานที่ซึ่งทรงกล่าวแก่เขาว่า “เจ้าทั้งหลายไม่ใช่ชนชาติของเรา” ในที่นั้นเองเขาจะได้ชื่อว่า เป็นบุตรของพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่’

9:27 และท่านอิสยาห์ได้ร้องประกาศเรื่องพวกอิสราเอลด้วยว่า ‘แม้พวกลูกอิสราเอลจะมากเหมือนเม็ดทรายที่ทะเล แต่คนที่เหลืออยู่จะรอด

 9:28 ด้วยว่าพระองค์จะทรงให้การนั้นสำเร็จ และจะให้สำเร็จโดยเร็วพลันในความชอบธรรมเพราะว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงให้การนั้นสำเร็จโดยเร็วพลันบนพิภพนี้’

9:29 และตามที่ท่านอิสยาห์ได้กล่าวไว้ก่อนว่า ‘ถ้าองค์พระผู้เป็นเจ้าแห่งจอมโยธามิได้ทรงเหลือเชื้อสายไว้ให้เราบ้างเราก็จะได้เป็นเหมือนเมืองโสโดม และจะเป็นเหมือนเมืองโกโมราห์’

** ชาวยิวจะรอดถ้าหากเขาต้อนรับพระเยซู แต่คนที่ไม่รับก็ไม่รอด

9:30ถ้าเช่นนั้นเราจะว่าอย่างไร จะว่าพวกต่างชาติที่ไม่ได้ใฝ่หาความชอบธรรมก็ยังได้รับความชอบธรรมคือความชอบธรรมที่เกิดขึ้นโดยความเชื่อ

9:31แต่พวกอิสราเอลซึ่งใฝ่หาพระราชบัญญัติแห่งความชอบธรรมก็ยังไม่ได้บรรลุตามพระราชบัญญัติแห่งความชอบธรรมนั้น

** สุดท้าย ความชอบธรรมก็สำเร็จในท่ามกลางคนยิว และต่างชาติด้วย คือโดยความเชื่อ การได้กลายเป็นคนชอบธรรมนี้ ทำให้เราได้รับความรอดและได้เป็นบุตรพระเจ้าผู้สูงสุด

9:32 เพราะอะไรเพราะเหตุที่เขามิได้แสวงหาโดยความเชื่อแต่แสวงหาโดยการกระทำตามพระราชบัญญัติเขาจึงสะดุดก้อนหินที่ให้สะดุดนั้น

** ยิวไม่ยอมเชื่อในพระเยซู พวกเขายึดติดอยู่กับหลักการแห่งความรอดเดิมจึงต้องสะดุดพระเยซูที่เสด็จมาเพื่อเปลี่ยนหลักการแห่งความรอดแบบใหม่

9:33 ดังที่มีคำเขียนไว้แล้วว่า ‘จงดูเถิดเราได้วางศิลาก้อนหนึ่งไว้ในศิโยนซึ่งจะทำให้สะดุด และก้อนหินที่ทำให้ขุ่นเคืองใจแต่ผู้ใดที่เชื่อในพระองค์นั้นก็จะไม่ได้รับความอับอาย’

** "อับอาย" ในที่นี้ คือ "ถูกส่งไปยังบึงไฟ" 

สรุปหนังสือโรม บทที่ 9 

a. ความเชื่อของคริสเตียนสองกลุ่มในโลก

b. พระเจ้าเลือกชาวยิวเพราะว่า พวกเขาเป็นลูกหลานของอับราฮัม

c. พระเยซูเสด็จมาเพื่อไถ่ชาวยิวก่อน เมื่อยิวไม่รับ ความรอดก็ตกเป็นของเราต่างชาติ

d. พระเจ้าเลือกคนที่พระเจ้ารู้ว่า เกิดมาแล้วจะเลือกพระองค์ เพราะฉะนั้น อย่าห่วงว่า ใครจะเชื่อหรือไม่ เข้าอาณาจักรหรือไม่

e. คนที่เกิดมาผิกปกติทางฝ่ายร่างกาย เป็นความผิดของมาร ไม่ใช่พระเจ้า.

<<< บทที่ 8 - บทที่ 10 >>>