มานาที่ซ่อนไว้ ไม่ได้ผลหรอก เรามาฝึกวิธีใหม่กันดีกว่าไหม

"ความเชื่อ ความจริง และประสบการณ์" (มานาที่ซ่อนไว้)

- ความเชื่อและการเชื่อเอา ไม่ใช่อันเดียวกัน

ความเชื่อมีสองความเชื่อและการเชื่อเอาก็มีสองเชื่อเอา

ความเชื่อ คือการยอมรับว่าสิ่งที่ตามองไม่เห็นนั้นมีจริง (ฮบ 11:1) คือการเชื่อในอำนาจของพระเจ้าว่าทำได้ เชื่อว่ามีพระเจ้า

เรามีความเชื่อและใช้ความเชื่อของเราก่อน เมื่อเป็น คต. พระเยซูจะเชื่อแทนเรา (กท 2:20) เราจึงย้ายภูเขาได้ (เห็นการอัศจรรย์) ความเชื่อแรกคือเชื่อของเรา เรามึก่อนเชื่อ ส่วนความเชื่อที่สองเรามีตอนที่รับเชื่อ แต่ต้องรับการช่วยเหลือจากพระเจ้า เราจึงจะเห็นความเชื่อที่สองนี้ปรากฏ

"การเชื่อเอา"

เมื่อรับมานา เราเริ่มได้รู้และเข้าใจความหมายของคำว่าเชื่อเอา คืออะไรและเพื่ออะไรและการนำใช้มัน.

แต่การเชื่อเอาดังกล่าวคือการเชื่อเอาของเราเอง เพราะว่าเราต้องฝึกเชื่อเอานี้นานพอสมควรเพื่อจะเข้าสู่การเชื่อเอาแทนของพระเยซู

ขั้นตอนในการฝึก เพื่อจะได้เห็นการเชื่อเอาของพระคริสต์มาแทนที่การเชื่อเอาของเรานั้นต้องผ่านขั้นตอนคือ นับ ถวายตัว สนิท สะสมมานา ในแต่ละวัน

ทำไมการฝึกสี่ขั้นตอนดังกล่าวดูเหมือนยากและหนัก เพราะว่าพระเจ้าต้องการให้เราเห็นอย่างชัดเจนและยอมรับว่าความเชื่อและการเชื่อเอาของเรามันใช้ไม่ได้ และการเข้าสู่ประสบการณ์ชีวิตพระคริสต์ มันต้องใช้เวลา เราจะดีกว่าหรือเก่งกว่าเปาโลและผู้ชนะอื่นๆ ไม่ได้ สุดท้ายทุกสิ่งก็จะง่ายขึ้น

พน. ที่รับมานาในเมืองไทยเพิ่งมีประสบการณ์ชีวิตล้ำลึกนี้ได้ไม่ถึงสี่ปี เมื่อฝึกและไม่เห็นผลมากพอ เราอย่าเพิ่งสรุปว่า บทเรียนผู้ชนะ ใช้ไม่ได้ เนื่องจากเรายังไม่มีตาเหมือนนกอินทรีย์

มานาที่ซ่อนไว้ ซึ่งในอเมริกาเรียกว่า ความรู้ล้ำลึก deeper knowledge ไม่ใช่มาจากผม (อ...) หรือเริ่มจากผม หรือผมเป็นคนวางรากฐานเพื่อให้เรารับและฝึก แต่พี่น้องผู้ชนะในอเมริกานำไปใช้และเห็นผลมานานแล้ว

แต่มีพี่น้องหลายคนที่ตายังไม่เปิดมากพอ แต่กลับหลงไปคิดว่ารู้หรือพระเจ้าเปิดตาโดยพระวิญญาณจึงคิดว่ามานาไม่ดีและเมื่อฝึกด้วยวิธีที่ตนคิดว่าได้ผล จึงไม่สุกงอม แต่กลับกลายเป็นเหมือนกลุ่มฟื้นฟูที่หลุดออกไปจาก ความรอบรู้ในการฝ่ายวิญญาณ ของพระเจ้า

ขอให้เราอธิษฐานเผื่อพี่น้องทุกคนให้ "ถ่อมถึงดิน" และเรียนรู้ไปด้วยกัน เพื่อเราจะมีมงกุฏแห่งสง่าราศีในอาณาจักรแห่งสวรรค์

ขอบคุณพี่น้อง...ที่เอ่ยถึงคำว่า กรีก และ ภาษาไทย ว่าไม่ตรงกัน

และสิ่งที่พวกเราตามหามากที่สุดก็คือ "รอบรู้ในการฝ่ายวิญญาณ"

โคโลสี 1:9 เพราะเหตุนี้พวกเราเหมือนกัน นับตั้งแต่วันที่เราได้ยิน ก็ไม่ได้หยุดในการที่จะอธิษฐานขอเพื่อท่าน และปรารถนาให้ท่านเต็มไปด้วยความรู้ถึงพระประสงค์ของพระองค์ในสรรพปัญญาและในความเข้าใจ"การฝ่ายวิญญาณ"

...

ถาม.

เราไม่มีตัวตนจริงหรือ แต่พระคริสต์เป็นตัวใหม่ของเราเท่านั้นหรือ

ตอบ.

ไม่จริง เราก็มีชีวิต มีตัวตน คือวิญญาณใหม่ จิตใหม่ และร่างกายใหม่ ซึ่งพระคริสต์เป็นผู้ครอบครอง (ใน กท 2:20 มีสี่คน สองคนเก่าตายที่กางเขน และสองคนใหม่เป็นอยู่ที่นี่)

...

ถาม.

เมื่อทำบาป ตัวบาปทำในเรา เราไม่ได้ทำ เพราะว่าเราใหม่แล้วจริงหรือ.

ตอบ.

ไม่จริง เพราะว่าในพระคริสต์ไม่มีการทำบาป ในพระคริสต์ไม่มีช่องว่าง ไม่มีห้อง ไม่มีที่อยู่ให้คำว่า ทำบาป คือทำบาปไม่ได้ เหมือนเรือที่ไม่อาจจะจมน้ำได้ เพราะว่ามันไม่รั่ว เมื่อตัวบาปทำบาปในเราก็คือเราเนื้อหนังในอาดาม ไม่ใช่ในพระคริสต์

...

ถาม.

‎ทำไม เราเชื่อเอาทุกวันว่าใหม่ แต่เรายังไม่เห็นชีวิตพระคริสต์ทำแทน

ตอบ.

ก็เพราะว่า เรายังเชื่อเอาด้วยการเชื่อเอาของเราเอง พระคริสต์ยังไม่มาเชื่อเอาแทนเรา เราจะเชื่อเอาร้อยครั้งพันครั้งต่อวัน ก็ไม่อาจนำประสบการณ์พระคริสต์ทำแทนเข้ามาได้

 ‎การเชื่อเอา สิ่งเดียวซึ่งปราศจากการระลึก (นับ) และสนิท สะสมมานาและถ่อมถึงดินต่อผู้ที่มีของประทานเปิดเผยการฝ่ายวิญญาณ ก็จะสำเร็จไม้ได้

เราต้องรับการเปิดตาจริงๆ การฝึกของเราจึงจะเบาและนำไปสู่ความสำเร็จได้

 ทำไมเราต้องนับว่าตาย แทนที่จะเชื่อเอา คำตอบคือพระเยซูและเปาโลสั่ง ลก 9:23 โรม 6:11 ว่าต้องนับ

...

ถาม.

ทำไมเราต้องสารภาพ เพราะเราเชื่อเอาว่าเราใหม่แล้วไม่ใช่ตัวเก่า เราไม่ทำบาปแล้ว เราอย่าจดจ่อปักใจที่เนื้อหนัง

ตอบ.

เวลาที่คนคนนี้ทำบาป คนนี้ไม่ได้อยู่ในพระคริสต์จริงๆ เพราะว่า ชีวิตผู้ชนะในพระคริสต์ทำบาปไม่ได้ เพราะฉนั้น คนนี้ทำบาปจึงเป็นเนื้อหนัง จนกว่าการฝึกเดินจะเติบโต การที่เราพูดว่าตัวเก่าของเราทำบาปหรือหลุดไปเป็นเนื้อหนัง ไม่ใช่ว่าเราปักใจที่เนื้อหนัง การปักใจจดจ่อไปที่เนื้อหนังคือการรักชอบในสิ่งของฝ่ายโลกนี้ต่างหาก

...

ถาม.

เราไม่ควรใส่ใจจดจ่อที่การสารภาพ เพราะจะทำให้เราฟ้องผิด เรามัวแต่สารภาพและไปทำบาปและกลับมาสารภาพอีก วนอยู่อย่างนี้ เราก็จะไม่ไปถึงไหน....

ตอบ. 

ไปถึงครับ เราจะไปถึงการชำระด้วยพระวิญญาณ เพราะว่า พระเจ้าจะไม่ปล่อยให้เราวนอยู่อย่างนั้น เรายิ่งสารภาพเราก็รับการทำงานของพระเจ้ามากยิ่งขึ้น ถ้าไม่อยากให้การสารภาพเป็นภาระหนัก เราก็สารภาพทีเดียวพูดคำเดียวว่า ทุกสิ่งที่ข้าทำผิดในวันนี้ ข้าขอโทษ เราจะไม่มานั่งนับและสารภาพทีละอย่างเหมือน คต. ศาสนาเขาทำกัน