ยอห์น บทที่ 5

อย่าทำบาปอีก คือบาปอะไรกันแน่!

* พระเจ้าต้องการความรักความสัมพันธ์กับมนุษย์ แต่มนุษย์มักจะเน้นที่การรับใช้รักษากฏเกณฑ์ในรูปแบบศาสนาดั่งที่เห็นในคริสตจักรทุกวันนี้ 

* พระเยซู คือคำตอบของคนที่ช่วยตนเองไม่ได้และไม่มีใครช่วยเขาได้ ขณะที่คนอื่นใส่ใจที่การเชื่อฟัง แต่พระเยซูทรงใส่พระทัยที่คนป่วยมากกว่า

ทรงรักษาคนป่วยที่สระเบเธสดาให้หาย 

5:1 หลังจากนั้นก็ถึงเทศกาลเลี้ยงของพวกยิว และพระเยซูก็เสด็จขึ้นไปยังกรุงเยรูซาเล็ม

** "เทศกาลเลี้ยง" ในที่นี้ คือเทศกาลปัสคา 

** ชาวยิวโดยเฉพาะผู้ชายจะเดินทางมาที่กรุงเยรูซาเล็มปีละไม่ต่ำกว่าสามถึงเจ็ดครั้งเพื่อมาร่วมฉลองเทศกาล และถ้าไม่มาถือว่าละเมิดพระบัญญัติ

** บทที่ 4 พระเยซูทรงเสด็จไปยังแคว้นกาลิลีที่อยู่ทางเหนือของประเทศอิสราเอล 

** เมื่อพระเยซูเดินทางมายังกรุงเยรูซาเล็ม ควรจะเรียกว่าลงไป แต่เนื่องจากนครเยรูซาเล็มคือที่ตั้งของพระวิหาร ชาวยิวจึงเห็นนครเยรูซาเล็มเป็นที่สูงสุดสำหรับชนชาติอิสราเอล

5:2 ในกรุงเยรูซาเล็มที่ริมประตูแกะมีสระอยู่สระหนึ่ง ภาษาฮีบรูเรียกสระนั้นว่า เบธซาธา เป็นที่ซึ่งมีศาลาห้าหลัง

** "ประตูคอกแกะ" หมายถึงประตูทางเข้าสู่พระบัญญัติเพื่อที่จะรักษาพระบัญญัติในยุคพันธสัญญาเดิมของชาวยิว

5:3 ในศาลาเหล่านั้นมีคนป่วยเป็นอันมากนอนอยู่ คนตาบอด คนง่อย คนผอมแห้ง กำลังคอยน้ำกระเพื่อม

** พระเมตตาของพระเจ้าต่อชาวยิวมีน้อยมากเนื่องจากชาวยิวไม่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับพระเจ้า และรักษาพระบัญญัติในรูปแบบศาสนาเท่านั้น

5:4 ด้วยมีทูตสวรรค์องค์หนึ่งลงมากวนน้ำในสระนั้นเป็นครั้งคราว เมื่อน้ำกระเพื่อมนั้น ผู้ใดก้าวลงไปในน้ำก่อน ก็จะหายจากโรคที่เขาเป็นอยู่นั้น

** พระเจ้าทรงให้ฑูตสวรรค์มากวนน้ำ เป็นบางครั้งคราว คนที่ก้าวลงไปในสระน้ำก่อน คนนั้นก็จะหายโรค

5:5 ที่นั่นมีชายคนหนึ่งป่วยมาสามสิบแปดปีแล้ว

** อาการป่วยของเขาเกิดจากการทำบาปตั้งแต่ 38 ปีก่อน เป็นบาปชนิดหนึ่งที่เขาทำและต้องรับโทษจากพระเจ้า

5:6 เมื่อพระเยซูทอดพระเนตรคนนั้นนอนอยู่และทรงทราบว่า เขาป่วยอยู่อย่างนั้นนานแล้ว พระองค์ตรัสกับเขาว่า “เจ้าปรารถนาจะหายโรคหรือ”

** พระเยซูทรงทราบเรื่องของผู้ชายคนนี้ดี 

5:7 คนป่วยนั้นทูลตอบพระองค์ว่า “ท่านเจ้าข้า เมื่อน้ำกำลังกระเพื่อมนั้น ไม่มีผู้ใดที่จะเอาตัวข้าพเจ้าลงไปในสระ และเมื่อข้าพเจ้ากำลังไป คนอื่นก็ลงไปก่อนแล้ว”

5:8 พระเยซูตรัสกับเขาว่า “จงลุกขึ้นยกแคร่ของเจ้าและเดินไปเถิด”

5:9 ในทันใดนั้นคนนั้นก็หายโรค และเขาก็ยกแคร่ของเขาเดินไป วันนั้นเป็นวันสะบาโต

5:10 ดังนั้นพวกยิวจึงพูดกับชายที่หายโรคนั้นว่า “วันนี้เป็นวันสะบาโต ที่เจ้าแบกแคร่ไปนั้นก็ผิดพระราชบัญญัติ”

** แทนที่ชาวยิวจะชื่นชมยินดีกับการหายโรคของผู้ชายคนนี้ แต่เขากลับไม่สนใจ สิ่งที่เขาตระหนักคือการรักษากฏเกณฑ์พระบัญญัติมากกว่า

5:11 คนนั้นจึงตอบเขาเหล่านั้นว่า “ท่านที่รักษาข้าพเจ้าให้หายโรคได้สั่งข้าพเจ้าว่า ‘จงยกแคร่ของเจ้าแบกเดินไปเถิด’”

5:12 เขาเหล่านั้นถามคนนั้นว่า “คนที่สั่งเจ้าว่า ‘จงยกแคร่ของเจ้าแบกเดินไปเถิด’ นั้น เป็นผู้ใด”

5:13 คนที่ได้รับการรักษาให้หายโรคนั้นไม่รู้ว่าเป็นผู้ใด เพราะพระเยซูเสด็จหลบไปแล้ว เนื่องจากขณะนั้นมีคนอยู่ที่นั่นเป็นอันมาก

5:14 ภายหลังพระเยซูได้ทรงพบคนนั้นในพระวิหารและตรัสกับเขาว่า “ดูเถิด เจ้าหายโรคแล้ว อย่าทำบาปอีก มิฉะนั้นเหตุร้ายกว่านั้นจะเกิดกับเจ้า”

** "อย่าทำบาปอีก"  ในที่นี้ คือบาปที่เขาทำ 38 ปีที่แล้วที่เป็นเหตุให้เขาป่วยด้วยโรคดังกล่าวนั่นเอง ไม่ใช่เลิกทำบาปทั้งหมดจนตลอดชีวิต เพราะแน่นอนที่สุดเขาจะต้องทำบาปอีกเหมือนเราผู้เชื่อทุกคนไม่มากก็น้อย

สรุปยอห์นบทที่ 5:1-14

เมื่อ 2000 ปีก่อนกรุงเยรูซาเล็มมีกำแพงล้อมรอบ มีประตูใหญ่อยู่ 8 ประตูด้วยกัน 7 ประตูปิดเปิดได้ทุกวัน ส่วนประตูที่ 8 เขาปิดเอาไว้นานหลายปีแล้ว และหนึ่งในแปดประตูนั้นก็คือประตูแกะ สำหรับความหมายฝ่ายวิญญาณประตูแกะเล็งถึงประตูทางเข้าไปสู่พระบัญญัติ (ยอห์นบทที่สิบ)

- พระเจ้าทรงเมตตาชนชาติอิสราเอล แล้วต้องการรักษาเขาให้หายจากโรคภัยไข้เจ็บต่างๆจึงให้ทูตสวรรค์ กวนน้ำที่สระซึ่งอยู่ใกล้ประตูแกะนั้นเป็นครั้งคราว และใครก็ตามที่ลงน้ำก่อนก็จะหายโรค

- เทศกาลต่างๆแทนที่ชาวยิวจะมีความสุขมาฉลองเทศกาลร่วมกัน แต่คนป่วยเหล่านี้กลับมีความทุกข์ รอคอยการช่วยเหลือจากพระเจ้า ปัญหาก็คือพระบัญญัติทำให้เขาต้องแบกภาระหนักพยายามรักษาให้ได้รอด และรับพระพร และมีความสุขชื่นชมยินดี

- ชายที่ป่วยมานานถึง 38 ปีเนื่องจากว่าเขาทำบาปบางอย่าง เขาจึงเดินไม่ได้ ญาติของเขาจึงนำเขามาที่นี่เพื่อรับการรักษา แต่ไม่มีใครช่วยเขาให้ลงไปในน้ำเพราะว่าใครก็ต้องการหายโรค และไม่มีใครอยากจะช่วยใคร

- ชายที่ป่วยคนนี้คิดว่าพระเยซูจะเป็นคนช่วยพยุงเขาให้ลงไปในน้ำเมื่อทูตสวรรค์มากวนน้ำแต่พระเยซูทำมากกว่านั้นคือทรงรักษาเขาให้หาย

- การเสด็จมาของพระเยซูเพื่อปลดปล่อยมนุษย์จากความผิดบาป จากจิตใจที่เป็นทุกข์โศกเศร้า และจากโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ พระองค์จึงเป็นประตูแกะ เพื่อนำแกะเข้าออกได้ ซึ่งออกจากคอก ก็คือออกจากพระบัญญัติเดิม และเข้าไปในคอก ก็คือการรักษาพระบัญญัติใหม่โดยที่พระองค์เองเป็นคนทำแทน

- เราขอบพระคุณพระเจ้าที่ทุกวันนี้เรามีความสุข มีความหวังได้รับการไถ่ให้รอด ได้รับพระพรซึ่งเป็นมรดกที่พระเจ้าสัญญาจะประทานให้เราที่เป็นลูกหลานของอับราฮัมฝ่ายวิญญาณผ่านทางพระเยซูคริสต์ เราไม่ต้องรักษาพระบัญญัติเดิมเพื่อให้ได้รอดและรับพรแต่เรารักษาพระบัญญัติใหม่โดยมีพระคริสต์เป็นผู้ดำเนินชีวิตแทนเราในเรา เราเป็นผู้เชื่อที่อยู่ในความชื่นชมยินดี อยู่ในสะบาโตใหม่แล้ว ปัสคาใหม่ เราไม่ต้องเป็นทุกข์โศกเศร้าเหมือนชาวยิวที่ป่วยเหล่านี้ซึ่งเล็งถึงคริสเตียนศาสนาที่ป่วยอยู่ พวกเขากำลังเป็นทุกข์โศกเศร้าแบกภาระหนักรักษาพระบัญญัติเดิม ไม่ได้รับการเปิดตาให้เข้าสู่พระคำล้ำลึก ขอบพระคุณและสรรเสริญพระเยซู

- เมื่อพระเยซูพบชายที่หายดีคนนั้นที่บริเวรพระวิหาร พระองค์จึงตรัสกับเขาว่า เจ้าหายแล้ว อย่าทำบาปอีกเลย “อย่าทำบาปอีกเลย” เป็นคำที่ผู้เชื่อมากมายทุกวันนี้ไม่เข้าใจ และตีความหมายผิด เราได้ยินประจำคือ เมื่อเชื่อห้ามทำบาปอีกไม่ว่าบาปชนิดใดก็ตาม ซึ่งทุกคนก็น้อมรับ และพยายามเลิกทำบาปให้ได้ แต่ปัญหาก็คือเราเข้าสู่ประสบการณ์ที่เปาโลเคยได้รับมาก่อน คือยิ่งพยายามเชื่อฟัง เลิกทำบาป ท่านก็ยิ่งทำบาปมากขึ้น เราผู้เชื่อทุกคนต่างก็รู้อยู่แก่ใจว่า ไม่มีใครเลิกทำบาปได้ ซึ่งผู้ชนะเองก็ยังต้องใช้เวลานานถึงสิบๆ ปี

- ยน 5:9 และในทันใดนั้น คนนั้นก็หายเป็นปกติ ภาษากรีกคือ เขาก็กลับกลายมาเป็นคนที่หายดี เราพบว่าหนังสือยอห์น พระเยซูเป็นเหตุให้คนตายกลับกลายมาเป็นคนที่มีชีวิตอยู่ได้

- ความตายกลับกลายมาเป็นชีวิตที่มีรสชาติอร่อยมาก

- ชีวิตที่มีแต่ความทุกข์กลับกลายมาเป็นชีวิตที่มีแต่ความสุขล้นได้

- ชีวิตที่ขาดผู้เลี้ยงผู้ดูแล กลับกลายมาเป็นบุตรพระเจ้าซึ่งพระองค์เป็นผู้เลี้ยงที่ดีของเรา

- ผู้ชนะเองก็ยังเผลอพลั้งพลาดเป็นระยะๆ แต่เขากลับไปสู่จุดที่สูงมากแล้วได้อย่างง่ายดาย

สรุปก็คือ คำว่า อย่าทำบาปอีกเลย ก็คืออย่าทำบาปที่เขาเคยทำจนเป็นเหตุให้ชายคนนี้ถูกลงโทษนานถึงสามสิบแปดปีนั่นเอง

บทความเพิ่มเติม : ทูตสวรรค์องค์หนึ่งลงมากวนน้ำในสระ 

พวกยิวไม่พอใจที่พระเยซูรักษาโรคในวันสะบาโต

5:15 ชายคนนั้นก็ได้ออกไป และบอกพวกยิวว่าเป็นพระเยซู ซึ่งได้รักษาเขาให้หายเป็นปกติ

** เมื่อเขาได้รับการรักษาให้หาย เขาดีใจตื่นเต้นที่หายดีจากอาการป่วยมา 38 ปี เขาจึงอดไม่ได้ที่จะไปบอกผู้คนเรื่องพระเยซู

5:16 และเพราะฉะนั้น พวกยิวจึงข่มเหงพระเยซู และหาโอกาสที่จะฆ่าพระองค์เสีย เพราะพระองค์ได้ทรงกระทำสิ่งเหล่านี้ในวันสะบาโต

** พวกยิวไม่พอใจที่พระเยซูรักษาโรคในวันสะบาโต เป็นความผิดที่ใหญ่หลวงสำหรับพวกเขา จึงหวังจะฆ่าพระองค์เสีย

5:17 แต่พระเยซูตรัสตอบพวกเขาว่า “พระบิดาของเราก็ยังทรงกระทำการอยู่จนถึงบัดนี้ และเราก็กระทำ”

5:18 เหตุฉะนั้นพวกยิวยิ่งหาโอกาสที่จะฆ่าพระองค์เสีย เพราะพระองค์ไม่เพียงแต่ล่วงกฎแห่งวันสะบาโตเท่านั้น แต่ยังได้ตรัสว่าพระเจ้าทรงเป็นพระบิดาของพระองค์ด้วย อันเป็นการกระทำพระองค์เองให้เสมอกับพระเจ้า

** คำกล่าวของพระเยซูยืนยันชัดเจนมาก เป็นการยืนยันว่าพระองค์ทรงเท่าเทียมกับพระเจ้าพระบิดา

** เราพบว่าในบทที่ 5 นี้ ชาวยิวกล่าวหาว่าพระเยซูกระทำผิดละเมิดวันสะบาโต และกระทำตนเท่าเทียมกับพระเจ้า

** พระบิดาของเรา MY FATHER และคำว่า เราเป็น I AM สองคำนี้ยิวรู้ดีว่าคือคำพูดที่ทำตนเสมอกับพระบิดา และไม่มีใครกล้าใช้เพราะว่าจะถูกลงโทษถึงตายได้

** กระทำการอยู่จนถึงบัดนี้ ไม่ใช่การดูแลโลกและจักรวาลดั่งที่เราคิดกัน แต่คืองานการไถ่มนุษย์ของพระเจ้าพระบิดา พระบุตร และพระวิญญาณบริสุทธิ์ที่ทำร่วมกันนั่นเอง

** และเราก็กระทำ คือการประกาศของพระเยซูในช่วงเวลาสามปีกว่า

5:19 แล้วพระเยซูทรงตอบและตรัสกับพวกเขาว่า “แท้จริงแล้วเรากล่าวแก่ท่านทั้งหลายว่า พระบุตรจะกระทำสิ่งใดตามใจเองไม่ได้ นอกจากสิ่งที่พระบุตรทรงเห็นพระบิดากระทำ เพราะสิ่งใดก็ตามที่พระบิดาทรงกระทำ สิ่งเหล่านี้พระบุตรก็ทรงกระทำด้วยเหมือนกัน

** คือการดำเนินชีวิตของพระบิดาในผู้ชายชื่อเยซู พระเยซูตอนนั้นไม่ได้ดำเนินชีวิตด้วยพระองค์เองแต่เป็นพระบิดาต่างหากที่ทำแทนพระเยซู (ยอห์น 6:57) และพอมาถึงยุคพระคุณ เราก็จะไม่ได้ดำเนินชีวิตด้วยตัวเราเองแต่พระคริสต์เยซูต่างหากที่ทำทุกสิ่งแทนเรา (ยอห์น 6:57 / กท 2:20)

5:20 เพราะว่าพระบิดาทรงรักพระบุตร และทรงสำแดงให้พระบุตรเห็นสิ่งสารพัดที่พระองค์เองทรงกระทำ และพระองค์จะทรงสำแดงให้พระบุตรเห็นบรรดางานที่ยิ่งใหญ่กว่านี้อีก เพื่อท่านทั้งหลายจะประหลาดใจ

** พระบิดาทรงรักพระบุตรและพระวิญญาณบริสุทธิ์ พระเจ้าทั้งสามเป็นพระเจ้าแห่งความรัก ทรงอยู่เพื่อรัก และทรงกระทำทุกสิ่งเนื่องมาจากความรักนั่นเอง

** พระบิดาจะทรงสำแดงแก่พระบุตรเรื่องการงานที่ยิ่งใหญ่กว่านั้นอีก ซึ่งเป็นการงานที่พระเจ้าทรงกระทำในฐานะพระวิญญาณบริสุทธิ์ผ่านผู้เชื่อทั้งหลาย (ยอห์น 14:12) เพื่อนำคนบาปมาถึงพระคุณของพระองค์ และก่อให้เกิดมีพระกายของพระเยซูบนโลกนี้ ยอห์น 14:12 แท้จริงแล้วเรากล่าวแก่ท่านทั้งหลายว่า ผู้ที่เชื่อในเรา การงานเหล่านั้นซึ่งเรากระทำนั้น เขาก็จะกระทำเช่นกัน และเขาจะกระทำการงานทั้งหลายที่ยิ่งใหญ่กว่านี้อีก เพราะว่าเราจะไปยังพระบิดาของเรา

5:21 เพราะพระบิดาทรงทำให้คนที่ตายแล้วเป็นขึ้นมาและทรงทำให้พวกเขามีชีวิตฉันใด พระบุตรก็ทำให้ผู้ที่พระองค์ทรงปรารถนามีชีวิตฉันนั้น

** การช่วยให้มนุษย์ที่ตายแล้วและกลายเป็นคนบาปกลับมามีชีวิต และกลายเป็นคนชอบธรรมคือการงานของพระเจ้าทั้งสามพระภาค

** พระบุตรก็ทำให้ผู้ที่พระองค์ทรงปรารถนา คือพระเยซูเป็นคนเลือกว่าใครจะรอดแต่ทั้งนี้ทั้งนั้นพระองค์ทรงเลือกคนเหล่านั้นเนื่องจากว่าทรงทราบดีว่าเขาจะตอบสนองต่อการทรงเรียกของพระองค์

5:22 เพราะว่าพระบิดาไม่ทรงพิพากษาผู้ใด แต่ทรงมอบการพิพากษาทั้งสิ้นไว้กับพระบุตรแล้ว

** งานการพิพากษา ทั้งต่อผู้เชื่อที่พระที่นั่งของพระคริสต์และคนที่ไม่เชื่อที่พระบัลลังก์ใหญ่สีขาวเป็นหน้าที่ของพระบุตรหรือพระเยซูนั่นเอง

5:23 เพื่อคนทั้งปวงจะถวายเกียรติแด่พระบุตร เหมือนกับที่พวกเขาถวายเกียรติแด่พระบิดา ผู้ใดที่ไม่ถวายเกียรติแด่พระบุตร ก็ไม่ถวายเกียรติแด่พระบิดาผู้ซึ่งทรงส่งพระบุตรมาแล้ว

** พระบิดาทรงมอบสิทธิอำนาจทุกอย่างแก่พระบุตรแล้วเพราะฉะนั้นเมื่อเราถวายเกียรติแด่พระบุตรเราก็ได้ถวายเกียรติแด่พระบิดาด้วย เมื่อเรานมัสการสรรเสริญยกย่องขอบพระคุณและบอกรักพระบุตรเราก็ได้กระทำสิ่งเหล่านี้แก่พระบิดาเหมือนกัน

5:24 แท้จริงแล้วเรากล่าวแก่ท่านทั้งหลายว่า ผู้ใดที่ฟังคำของเรา และเชื่อในพระองค์ผู้ได้ทรงส่งเรามานั้น ก็มีชีวิตนิรันดร์ และจะไม่เข้าสู่การปรับโทษ แต่ได้ผ่านพ้นจากความตายไปสู่ชีวิตแล้ว

** คำว่า "เชื่อในพระองค์" ในที่นี้ คือเชื่อเข้าใน คือเอาชีวิตความคิดทุกสิ่งเข้าไปใช้เวลาอยู่ในความเชื่อปักใจอยู่ในพระคริสต์ในฝ่ายวิญญาณ ไม่ใช่เพียงแต่พูดว่าเชื่อหรือแสดงออกเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

** "ก็มีชีวิตนิรันดร์" คือมีชีวิตพระเจ้า หรือได้รับชีวิตพระเจ้าเข้ามาอยู่ในเขา (ไม่ใช่จะได้รับความรอด)

** การมีชีวิตพระเจ้า ทำให้ผู้เชื่อมีโอกาสได้รับ: 

1. การบังเกิดใหม่เพื่อความรอดอันตลอดไปเป็นนิตย์

2. จิตใจใหม่ที่เป็นผลของชีวิตพระเจ้า 

3. พระพรฝ่ายวิญญาณทุกประการ 

4. พระเจ้าเข้ามาอยู่ในเรา

** ผู้เชื่อมากมายคิดว่า พระเยซูตรัสว่าจะได้รอด แต่แท้ที่จริงพระองค์ทรงกล่าวว่าจะได้รับชีวิตพระเจ้าเข้ามาอยู่ในเขากับเขา

5:25 แท้จริงแล้วเรากล่าวแก่ท่านทั้งหลายว่า เวลานั้นใกล้จะถึงแล้ว และบัดนี้ก็ถึงแล้ว เมื่อผู้ที่ตายแล้วจะได้ยินพระสุรเสียงของพระบุตรของพระเจ้า และคนเหล่านั้นที่ได้ยินจะมีชีวิต

** เวลานั้นใกล้จะถึงแล้ว และบัดนี้ก็ถึงแล้ว คือการประกาศข่าวประเสริฐของพระเยซูซึ่งกระทำโดยพระบิดาและพระวิญญาณบริสุทธิ์ ผู้ที่ได้ยินและต้อนรับ พระเยซูก็ได้พ้นจากความตายเข้าสู่ชีวิตเมื่อพระองค์ฟื้นคืนพระชนม์ คำว่าเข้าสู่ชีวิตก็คือการได้รับชีวิตพระเจ้าและการอยู่ในประสบการณ์ชีวิตของพระองค์นั่นเอง

** "บัดนี้ก็ถึงแล้ว" คือช่วงเวลา 33 ปีกว่าที่พระเยซูทรงประกาศข่าวประเสริฐ 

** "ผู้ที่ตายแล้ว" คือคนที่ไม่เชื่อพระเจ้าและตายฝ่ายวิญญาณ 

** "จะได้ยิน" และ "จะมีชีวิต" คือการเชื่อและต้อนรับพระเยซู เขาก็ได้รับชีวิตพระเจ้า เข้ามาอยู่ในเขา

5:26 เพราะว่าพระบิดาทรงมีชีวิตในพระองค์เองฉันใด พระองค์ก็ได้ประทานให้พระบุตรมีชีวิตในพระองค์เองฉันนั้น

** "มีชีวิต" ในที่นี้ คือชีวิตที่เป็นอมตะ หรือชีวิตพระเจ้า คือชีวิตที่ตายไม่ได้ 

** ในพระบิดาเป็นชีวิตพระองค์มีชีวิตเมื่อผู้ชายชื่อเยซูกำเนิดมาพระบิดาก็ได้ส่งพระบุตรลงมาบังเกิดในร่างกายของผู้ชายชื่อเยซู เพราะฉะนั้นพระเยซูจึงเป็นชีวิตและมีชีวิตเหมือนกับพระบิดา คำว่า "ชีวิต" ในที่นี้ภาษากรีกคือ โซเอ้ Zoe

5:27 และได้ประทานสิทธิอำนาจแก่พระบุตรที่จะกระทำการพิพากษาด้วย เพราะพระองค์ทรงเป็นบุตรมนุษย์

** พระองค์ทรงเป็นบุตรมนุษย์ คือพระเยซูที่บังเกิดเป็นมนุษย์และมาจากมนุษย์คือนางมารีย์ ขณะที่พระองค์ทรงเป็นบุตรพระเจ้า เนื่องจากว่าทรงถือกำเนิดโดยพระวิญญาณบริสุทธิ์

** "บุตรพระเจ้า" คือพระเจ้าพระภาคพระบุตรที่เป็นหนึ่งในสามพระภาค 

** "บุตรมนุษย์" คือพระเยซูที่เกิดเป็นมนุษย์ชื่อเยซู การเสด็จกลับมาเพื่อก่อตั้งราชอาณาจักรสวรรค์ในยุคพันปี และการเริ่มต้นแผ่นดินโลกใหม่และฟ้าสวรรค์ใหม่ พระเยซูในฐานะบุตรมนุษย์จะเป็นผู้พิพากษาทั้งผู้เชื่อและผู้ที่ไม่เชื่อ

การเป็นขึ้นมาสองแบบ 

5:28 อย่าประหลาดใจในข้อนี้เลย เพราะใกล้จะถึงเวลาที่บรรดาผู้ที่อยู่ในอุโมงค์ฝังศพจะได้ยินพระสุรเสียงของพระองค์

5:29 และจะได้ออกมา คนทั้งหลายที่ได้ประพฤติดีก็ฟื้นขึ้นสู่ชีวิต และคนทั้งหลายที่ได้ประพฤติชั่วก็จะฟื้นขึ้นสู่การพิพากษา

** ทุกคนที่ไม่เชื่อที่ตายแล้วจะเป็นขึ้นในวันสุดท้ายเพื่อเข้าสู่การพิพากษา

บรรดาคำพยานว่าพระเยซูทรงเป็นพระบุตรของพระเจ้า 

5:30 เราจะทำสิ่งใดตามอำเภอใจไม่ได้ เราได้ยินอย่างไร เราก็พิพากษาอย่างนั้น และการพิพากษาของเราก็ยุติธรรม เพราะเรามิได้มุ่งที่จะทำตามใจของเราเอง แต่ตามพระประสงค์ของพระบิดาผู้ทรงใช้เรามา

5:31 ถ้าเราเป็นพยานถึงตัวเราเอง คำพยานของเราก็ไม่จริง 

5:32 มีอีกผู้หนึ่งที่เป็นพยานถึงเรา และเรารู้ว่าคำพยานที่พระองค์ทรงเป็นพยานถึงเรานั้น เป็นความจริง

5:33 ท่านทั้งหลายได้ใช้คนไปหายอห์น และยอห์นก็ได้เป็นพยานถึงความจริง 

5:34 เรามิได้รับคำพยานจากมนุษย์ แต่ที่เรากล่าวสิ่งเหล่านี้ก็เพื่อให้ท่านทั้งหลายรอด 

5:35 ยอห์นเป็นโคมที่จุดสว่างไสว และท่านทั้งหลายก็พอใจที่จะชื่นชมยินดีชั่วขณะหนึ่งในความสว่างของยอห์นนั้น

5:36 แต่คำพยานที่เรามีนั้นยิ่งใหญ่กว่าคำพยานของยอห์น เพราะว่างานที่พระบิดาทรงมอบให้เราทำให้สำเร็จ งานนี้แหละเรากำลังทำอยู่เป็นพยานถึงเราว่าพระบิดาทรงใช้เรามา

5:37 และพระบิดาผู้ทรงใช้เรามา พระองค์เองก็ได้ทรงเป็นพยานถึงเรา ท่านทั้งหลายไม่เคยได้ยินพระสุรเสียงของพระองค์ และไม่เคยเห็นรูปร่างของพระองค์ 

5:38 และท่านทั้งหลายไม่มีพระดำรัสของพระองค์อยู่ในตัวท่าน เพราะว่าท่านทั้งหลายมิได้เชื่อในพระองค์ผู้ที่พระบิดาทรงใช้มานั้น

5:39 จงค้นดูในพระคัมภีร์ เพราะท่านคิดว่าในพระคัมภีร์นั้นมีชีวิตนิรันดร์ และพระคัมภีร์นั้นเป็นพยานถึงเรา

5:40 แต่ท่านทั้งหลายไม่ยอมมาหาเราเพื่อจะได้ชีวิต

** "จะได้ชีวิต" คือจะได้รับชีวิตพระเจ้า

ศาสนา : ผิด ผิด ผิด ถูก ถูก ถูก

พระเยซู : ช่วย ช่วย ช่วย ช่วย ช่วย ช่วย

พระเยซูมาเพื่อปลดปล่อย จากความผิดบาป ความทุกข์โศกเศร้า โรคภัยไข้เจ็บต่างๆ 

พระเจ้าต้องการให้เรารักษาสะบาโตใหม่ของพระเยซู 

<<< บทที่ 4 - บทที่ 6 >>>