การชำระเพื่อให้บริสุทธิ์ (เพื่อให้เลิกทำบาปได้) The sanctification (โรม 5:12-8:13)

การชำระเพื่อให้บริสุทธิ์ (เพื่อให้เลิกทำบาปได้)

a. คือการเข้าสู่กระบวนการการเปลี่ยนแปลงเพื่อให้เลิกทำบาปได้

b. คือการกระจาย แพร่ขยายชีวิตพระเจ้าเพื่อครอบครองอยู่เต็มในจิตเรา

c. คือการเข้าสู่กระบวนการตั้งแต่การถูกทำให้กลายเป็นคนชอบธรรมไปจนถึงการเปลี่ยนแปลงจิตใจเพื่อรับความรอดอย่างครบถ้วน (โรม 5:12-8:13)

d. ชีวิตที่อยู่ในกระบวนการการเปลี่ยนแปลงนี้เรียกว่า การชำระ (แล้ว)

 ...

การมีส่วนร่วมในการตายและเป็นขึ้นกับพระเยซูคริสต์

- เมื่อเราเชื่อในพระเยซู ปัญหาเรื่องความบาป การยกโทษ การชำระทำให้กลายเป็นคนชอบธรรม การกลับมาคืนดีกับพระเจ้า และความรอด ได้หมดไปแล้ว

- หนังสือโรมสี่บทแรก เป็นเรื่องของการเป็นหนี้เพราะความผิดบาปของเรา ไม่ใช่เรื่องของ "ตัวเรา"

- พระเจ้านำเราออกมาจากความตกต่ำเข้าสู่ร่มพระคุณ ซึ่งเราสามารถชื่นชมยินดีในพระองค์ได้

- ตั้งแต่โรม 5:12 จนถึงบทที่แปด เปาโลเริ่มพูดถึงการจัดการกับตัวเรา

...

- เปาโลเริ่มเปลี่ยน:

1. จากเรื่องความบาป (sins) มาเป็นเรื่องตัวบาป (sin) 

2. จากเรื่องการชำระให้กลายเป็นคนชอบธรรม (Justification) มาเป็นการชำระเพื่อให้เลิกทำบาปได้ (แยกออกเพื่อพระเจ้า) (Sanctification = separate unto God) 

3. จากตำแหน่งที่อยู่ (Position) มาเป็นเรื่องนิสัยการประพฤติ (Disposition) 

4. สรุปก็คือ จากเรื่องความรอดในวันสุดท้าย (Salvation) มาเป็นเรื่องการดำเนินชีวิตในแต่ละวัน (Life)

- ปัญหาของตัวเรา คือนิสัยและธรรมชาติของเรา เปาโลจะพูดถึงในโรมบทที่ 5-8 

- มนุษย์มีตัวบาปในเขา มนุษย์จึงอยู่ภายใต้การครอบงำของความตาย

- มนุษย์อยู่ภายใต้การตัดสินและปรับโทษเนื่องจากความชอบธรรมของพระเจ้า

- ร่างกายมนุษย์ถูกพิษของบาปแล้ว ตัวเราจึงตกต่ำและผิดบาปอย่างมากมาย

- สรุป คือมนุษย์ไม่ได้มีแต่ปัญหาเรื่องหนี้บาปจากอาดัมเท่านั้น แต่เรายังมีปัญหาเรื่องนิสัยและธรรมชาติอีกด้วย

 ...

โรม บทที่ 5

โรมบทที่ห้า กล่าวถึงคนสองคน การกระทำสองแบบ และผลที่ได้รับสองอย่าง

a. สำหรับพระเจ้ามีสองคนเท่านั้นในจักรวาล

b. คนเก่า คืออาดัมเป็นเนื้อหนัง และคนใหม่ คือพระคริสต์เป็นวิญญาณ

c. เกิดจากอาดัมเรียกว่าบังเกิดเก่า บังเกิดจากพระคริสต์เรียกว่าบังเกิดใหม่

d. เกิดจากอาดัมเป็นคนบาป บังเกิดใหม่จากพระคริสต์เป็นคนชอบธรรม

 ...

โรมบทที่ 6

โรมบทที่ 6 เป็นเรื่องที่สำคัญมากเพราะเกี่ยวข้องการการเอาชนะบาป ก่อนที่เราจะเข้าใจบทที่หกเราต้องถูกเปิดตาอย่างชัดเจนในบทที่ห้านี้ก่อน

- เมื่อเราบังเกิดจากอาดัมและอยู่ในอาดัม เราจะบังเกิดจากพระคริสต์และอยู่ในพระคริสต์ได้อย่างไร

 บัพติศมาเข้าในพระคริสต์ และการดำเนินในชีวิตใหม่ 

- ผู้เชื่อส่วนมากยังไม่ชัดเจนกับการรับบัพติศมา ยังมีการถกเถียงกันเรื่องการจุ่ม การพรม การร้องเพลงหรือไม่ร้อง ทำพิธีแบบไหนดี และใครควรเป็นคนรับให้

- เราบังเกิดจากอาดัม และเราบัพติศมาเพื่อเข้าในการตายและเป็นขึ้นของพระคริสต์

- วิธีของพระเจ้าคือ บัพติศมาเข้าในพระคริสต์เพื่อมีส่วนในพระองค์

- เราจะเป็นคนดีหรือไม่ดี เราจะทำอะไรก็ไม่สำคัญต่อพระเจ้า เพราะเราเกิดจากอาดาม

- สรุปคือ การให้บัพติศมา คือการเอาผู้เชื่อเข้าในพระคริสต์ คือการย้ายฝ่ายวิญญาณจะเกิดขึ้นอย่างแน่นอนเมื่อเราเชื่อและรับบัพติศมาอย่างถูกต้อง

** บัพติศมา คือ การทำให้ชีวิตในอาดัมตาย และออกจากความตายนั้น ชีวิตใหม่ของเราถูกย้ายเข้าในพระคริสต์ **

    - ผู้ที่เข้าใจความหมายของบัพติศมาจึงควรรับ หรือรับใหม่ถ้าหากเคยรับแต่ไม่เข้าใจ

    - นับจากนี้ไป เราอยู่ในพระคริสต์ นี่คือความหมายของการเข้าส่วนในการตายและเป็นขึ้นกับพระคริสต์

    - โรม 6:5 เพราะว่าถ้าเราเข้าเติบโตไปกับพระองค์แล้วในการตายอย่างพระองค์ เราก็จะเติบโตไปกับพระองค์ในการเป็นขึ้นมาอย่างพระองค์ 

** การได้รู้ และได้เห็นความหมายฝ่ายวิญญาณเกี่ยวกับการตาย และเป็นขึ้นร่วมกับพระคริสต์ เราจะเห็นการตายของตัวเก่ากับพระคริสต์เติบโตมากขึ้น และชีวิตใหม่ในพระคริสต์ก็เติบโตมากขึ้นเช่นกัน

** การบัพติศมาเข้าในการตายของพระคริสต์ เราได้เติบโตในความตายนั้น

** การเดินในชีวิตใหม่ในแต่ละวัน จะช่วยให้เราเห็นการเติบโตของชีวิตพระคริสต์ผู้เป็นขึ้น ทำกิจในเรามากขึ้น

การรู้จัก และการทำบัญชี (การนับ) (knowing and reckoning)

- โรมบทที่ 5 เราบังเกิดจากอาดัมและกลายเป็นคนบาป

- โรมบทที่ 6 เรารับบัพติศมาเข้าในพระคริสต์ เพื่อเข้าส่วนร่วมในการตายและเป็นขึ้นกับพระองค์

* การตายและเป็นขึ้นของพระคริสต์กลายเป็นประวัติศาสตร์ของเรา

* การตายของพระคริสต์ทำลายเนื้อหนังของเราแล้ว

* การเป็นขึ้นมาจากตายของพระคริสต์ คือชัยชนะของเราในเรา

- การได้รู้จักของเราอยู่บนพื้นฐานของการได้เห็น ไม่ใช่การได้เห็นในหลักคำสอน แต่เป็นการได้เห็นโดยการเปิดตาของพระวิญญาณเพื่อเข้าสู่ประสบการณ์ชีวิตที่ตายและเป็นขึ้นร่วมกับพระคริสต์

 ...

การทำบัญชีทุกวัน

- ทำบัญชี คือ นับว่า ถือว่า reckoning / considering 

- เมื่อเรารู้แล้วว่าเราตายและเป็นขึ้นกับพระเยซู เราจึงต้องทำบัญชี/นับ เกี่ยวกับการตายและเดินด้วยชีวิตใหม่ในพระคริสต์ทุกวัน

* ด้านหนึ่ง เราทำบัญชีตายต่อตัวบาป และอีกด้านหนึ่งเราทำบัญชีมีชีวิตอยู่ต่อพระเจ้า (died to sin and live to God)

* โรม 6:1-10 เราได้เห็นความจริง ส่วน โรม 6:11 เราทำบัญชี/นับ

- โรม 6:11 เมื่อเราตายและเป็นขึ้นร่วมกับพระเยซูแล้ว จงทำบัญชี (นับ) ว่าท่านได้ตายต่อตัวบาปแล้ว และ (นับ) มีชีวิตอยู่ต่อพระเจ้า

ถวายตัวเพื่อเป็นอวัยวะของความชอบธรรมต่อพระเจ้า โรม 6:13

- เมื่อเรานับว่าเราตายต่อบาป และมีชีวิตอยู่ต่อพระเจ้าแล้ว เรายังต้องถวายตัวเพื่อเป็นอวัยวะของความชอบธรรมต่อพระเจ้า

- ยิ่งกว่านั้น เราควรถวายตัวในฐานะทาสต่อพระเจ้า (โรม 6:16, 18-19, 22)

- อย่าห่วงหรือกลัวเรื่องการเป็นหนี้บาปหรือจะไม่รอด เพราะเปาโลใช้คำว่า "ยิ่งกว่านั้น - much more"

- ถ้าเราฝึกอย่างสม่ำเสมอ การชำระเพื่อแยกเราออก (sanctified) ก็จะตามมาอย่างแน่นอนและมีมากขึ้นตามเวลากำหนดของพระเจ้า

- โรม 6:12 อย่าให้บาปครอบงำร่างกายที่ต้องตาย (ร่างกายที่ตกต่ำแล้ว) ของเรา

* คือตัวบาปยังอาศัยอยู่ในร่างกายที่ตกต่ำนี้ และวิธีแก้คือเชื่อว่าร่างกายที่เห็นอยู่นี้คือร่างกายแห่งชีวิต (The body of life) และถวายแด่พระเจ้าในฐานะทาสตลอดไป (โรม 6:18)

 ...

การปฏิเสธตัวบาป

- คือ การยืนอยู่ฝ่ายพระคริสต์ที่อยู่ในเรา เพื่อชีวิตของพระคริสต์จะทำงานได้อย่างสม่ำเสมอเพื่อเกิดผลของพระวิญญาณมากมาย ทุกสิ่งที่ไม่ใช่ของพระคริสต์จะถูกแยกออก (sanctified)

** เราบอกพระบิดาว่า ข้าเป็นของพระองค์และเป็นทาสของพระองค์ ข้าอยากร่วมมือกับพระองค์เพื่อน้ำพระทัยสำเร็จผ่านข้า

...

สรุป... เราได้เห็น เรานับ เราถวายตัว และถวายในฐานะทาส เราปฏิเสธตัวบาป และร่วมมือกับพระเจ้าทุกวันและเวลา เราจะได้รับการชำระด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์

** อย่าทำตัวเป็นผู้รอบรู้หรือผู้เข้มแข็ง แต่จงทำตัวแบบสบายๆ และต่ำถ่อม เพราะว่าความหยิ่งผยองพองตัวจะทำให้พระเจ้าส่งการทดสอบเข้ามา

** อย่าทำอะไรด้วยตัวเราเองที่ปราศจากพระคริสต์กระทำกิจร่วมกับเรา

** อย่าแตะพระบัญญัติ หรือพยายามรักษาพระบัญญัติเมื่อไม่มีการสนิทในพระคริสต์ เพื่อบาปจะไม่เป็นนายและมีอำนาจเหนือเรา (โรม 6:14)

** เรา อธิษฐานว่า พระเยซู การรักเพื่อนบ้าน รักศัตรู รักภรรยา/สามี เป็นหน้าที่ของพระองค์ การอดทนนานอยู่ที่พระองค์ การดำเนินชีวิตเหนือพระบัญญัติอยู่ที่พระองค์ ข้าไม่เกี่ยว

- ขอบพระคุณพระเยซูเราได้เข้าสู่การแยกออกเพื่อพระเจ้า (sanctified) ต่อจากการทำให้กลายเป็นคนชอบธรรม (Justified) 

- โรม 6 เปาโลพูดถึง การชำระเพื่อเข้าสู่ประสบการณ์ของชีวิตใหม่

- โรม 8 เปาโลพูดถึง การอยู่ภายใต้กฎแห่งพระวิญญาณแห่งชีวิต

- ถ้าหากเราต้องการรับการเปิดเผยโรมบทที่ 6 เราต้องเข้าใจเรื่องราวในโรมบทที่ 7 อย่าถี่ถ้วนเสียก่อน

- มีโรมบทที่ 7 ในพระคัมภีร์ไม่ใช่เพื่อให้เราทำตาม แต่เพื่อสอนเราให้เป็นบทเรียน ว่าอย่าพยายามรักษาพระบัญญัติด้วยตัวเราเอง ผลเสียก็คือ

1.    เรากลายเป็นเนื้อหนัง

2.    ผลที่เราทำคือการกระทำที่ตายแล้ว

3.    เรากลับมาเป็นทาสของตัวบาป

4.    เราจะถูกแช่งสาป

ตัวบาปสิงอยู่ในอวัยวะของร่างกายแห่งความบาปและร่างกายแห่งความตาย

a. ตัวบาป

- เข้ามาอยู่ในมนุษย์ผ่านมนุษย์คนแรก คืออาดัม

- ตัวบาปสิงอยู่ในอวัยวะของร่างกาย มันไม่ได้สิงอยู่ในความคิด ในจิต และในวิญญาณเรา

- ร่างกายมนุษย์กลายเป็นเนื้อหนัง

- กฎแห่งบาปและกฎแห่งความตายก็อยู่ในร่างกายแห่งบาปนี้ (โรม 7:17-18, 23-24)

- พลังหรืออำนาจของตัวบาป คือพระบัญญัติ (1 คร 15:56; โรม 7:11)

- โรม 7:11 กล่าวว่าตัวบาปฆ่าเราทางพระบัญญัติ เพราะว่าพระบัญญัติให้พลังอำนาจแก่ตัวบาป (คือพระบัญญัติเปรียบเสมือนมีดที่ตัวบาปใช้เพื่อแทงเรา)

- ตัวบาปจะไม่มีพลังอำนาจอะไรเราได้ถ้าหากไม่มีพระบัญญัติ

- 1 คร 15:56 กล่าวว่าพลังของตัวบาปคือพระบัญญัติ

- อย่าแตะพระบัญญัติ ถ้าหากเราพยายามรักษาพระบัญญัติ เราจะถูกมีดแห่งตัวบาปประหารเรา

- เรารักษาพระบัญญัติไม่ได้แน่นอน เป็นความคิดที่ไม่ฉลาดถ้าหากเราคิดจะรักษา

- ทันทีที่เราพยายามจะรักษาพระบัญญัติ ตัวบาปจะใช้พระบัญญัติเพื่อประหารเรา

 ...

b. จงอยู่ห่างจากพระบัญญัติ ตัวบาปและความตาย  

- พระบัญญัติ คือกฎบัญญัติของพระเจ้า

- ตัวบาป คือชีวิตซาตานที่มีพลังเหนือเราเมื่อเราพยายามรักษาพระบัญญัติ

- ความตาย คือการตายฝ่ายวิญญาณ คือการกลับไปเป็นเนื้อหนังหรืออยู่ในเนื้อหนัง

 ...

c.ยืนอยู่ในร่มพระคุณในพระคริสต์และในชีวิต

- การเต็มล้นด้วยพระคุณ และการขาดพระคุณ

- เราเชื่อเอาว่าเรามีพระคุณของพระเจ้าเต็มล้นในเราแล้ว

- ขอบพระคุณที่พระคริสต์เป็นพระคุณของเราอยู่ในเรา

- พระคุณจะเป็นแหล่งของทุกสิ่งที่เราต้องการในชีวิตฝ่ายวิญญาณและฝ่ายร่างกาย

- ถ้าหากเราเต็มล้นด้วยพระคุณ เราก็ทนต่อการงานหนักและทุกสิ่งได้

- ตัวบาปมีกำลังมาก แต่พระคุณมีกำลังมากกว่าหลายเท่า

- ฮบ 2:14 ซาตานมีพลังแห่งความตาย 

- พระคริสต์เป็นพระคุณมาอยู่ในเรา เพื่อให้เราดำเนินชีวิตด้วยความชื่นชมยินดี

- ที่ใดมีพระคุณที่นั่นก็ต้องมีปัญหา แต่พระคุณจะนำพาเราให้ผ่านพ้นปัญหาต่างๆ ได้

- เมื่อเราเผชิญกับปัญหา อย่าขอให้พระเจ้ายกปัญหาออกไป แต่ขอให้เพิ่มพระคุณในเรา ปัญหาจะเล็กลงเพราะว่าพระคุณในเราใหญ่ขึ้น

- เมื่อพระคุณเต็มล้นในเรา คำพูดของเราจะมีรสเค็มมากมาย และเราดำเนินในพระวิญญาณทั้งเดินในพระวิญญาณได้ในแต่ละวัน

อยากเห็นฤทธิ์อำนาจของชีวิตพระเจ้ากระทำกิจในผม

- ในด้านหนึ่งเราตายต่อชีวิตเก่า และอีกด้านเรามีชีวิตใหม่คือ divine life ชีวิตพระเจ้า เพื่อช่วยเราในการดำเนินชีวิตที่ชำระแล้ว (sanctified) ได้ และแน่นอนที่สุด เราจะเห็นชีวิตและพระลักษณะของพระคริสต์อย่างเต็มล้นในเราผ่านเรา

การอยู่ใต้อำนาจพระบัญญัติของเนื้อหนัง

- โรมบทที่ 7 มีสิ่งที่เป็นด้านลบอยู่สองสิ่งด้วยกัน คือพระบัญญัติและเนื้อหนัง

- โรมบทที่ 7 เปิดเผยเกี่ยวกับเนื้อหนังเป็นทาสและอยู่ใต้อำนาจของพระบัญญัติ

- ในพระคริสต์ เราตายและเป็นขึ้นมาแล้ว และยังเติบโตขึ้นในการตายต่อตัวเก่าและต่อการมีชีวิตใหม่ในพระคริสต์ แต่ในอาดัม เนื้อหนังยังคงอยู่และมีพระบัญญัติเป็นนายบังคับ เนื้อหนังจะมีชีวิตถ้าหากเราปักใจไปที่เนื้อหนังหรือออกจากการสนิทในพระคริสต์

- พระบัญญัติอยู่นอกเรา แต่เนื้อหนังอยู่ในเรา 

- โรมบทที่ 5 - 6 คริสเตียนไม่ได้อยู่ใต้พระบัญญัติแต่อยู่ใต้พระคุณ การเรียนรู้โรม 7:1-6 จึงสำคัญมากเพื่อการยืนและเดินในร่มพระคุณ และหลุดพ้นจากพระบัญญัติอย่างสิ้นเชิง

- โรมบทที่ 5 มีคนอยู่สองคน มีชีวิตสองแบบ การกระทำสองแบบ และผลที่ได้รับสองแบบ

ส่วนโรมบทที่ 7 มีสามีสองคนคือพระบัญญัติและพระคริสต์ และข้อที่ 1-6 คือการหลุดพ้นจากสามีเก่าเพื่อจะเป็นภรรยาของสามีใหม่ก็คือตาย และพระเจ้านับเราเข้าส่วนในการตายของพระคริสต์แล้ว เราผู้เชื่อทุกคนจึงเป็นของพระคริสต์มีชีวิตอยู่เหนือพระบัญญัติ

 ...

โรม 7:7-25 มีกฏอยู่สามกฎ (three laws) 

1. พระบัญญัติของพระเจ้า

2. กฎของจิตใจ (กฎแห่งความดีความชอบธรรม)

3. กฎแห่งความบาปและความตาย

 ...

พระบัญญัติของพระเจ้า มีไว้เพื่อให้ตัวเก่ารักษา (The law of God)

- พระเจ้าประทานพระบัญญัติ เนื่องจากว่ามนุษย์ไม่เลือกชีวิตที่จะพึ่งพาพระเจ้า แต่กลับเลือกชีวิตที่พึ่งตนเองโดยอาศัยความรู้ดีชั่วนำทาง 

- พระเจ้าประทานพระบัญญัติเพื่อให้มนุษย์รักษาไม่ได้และยอมแพ้ (โรม 7:1-6)

- พระบัญญัติมีหน้าที่ให้ความรู้มากมายเกี่ยวกับบาปว่าอะไรบ้างที่ผิดต่อพระเจ้า (โรม 3:20; 7:7)

- ถ้าหากที่ใดไม่มีพระบัญญัติ พระเจ้าก็ถือว่าที่นั่นไม่มีการละเมิด (โรม 4:15)

- พระบัญญัติเข้ามาเพื่อจะได้มีการละเมิดมากขึ้น (โรม 5:20)

คริสเตียนมีสองสภาพ คือ เก่าและใหม่

เก่า-ใหม่

เก่า = เพราะความตกต่ำ เราคือคนเก่า

ใหม่ = เพราะเชื่อในพระคริสต์ เราคือคนใหม่

เก่า = เพราะความตกต่ำ เราคือภรรยาของพระบัญญัติ เราต้องรักษาพระบัญญัติ

ใหม่ = เพราะเชื่อ เราคือภรรยาของพระคริสต์

 ...

- พระบัญญัติจะเป็นนายและมีอำนาจเหนือเราตราบใดที่เรายังมีชีวิตอยู่ (โรม 7:1)

- โดยพระบัญญัติ ตัณหาของบาปจึงทำงานได้ในเรา และให้เกิดผลบาปที่นำไปสู่ความตาย (โรม 7:5-6)

- เราถูกทำให้ตายแล้วในพระคริสต์ทางพระกายของพระองค์ ไม่ใช่ในตัวเราเอง (โรม 7:4)

- เราร่วมตายกับพระคริสต์ (โรม 6:6) และร่วมเป็นขึ้นมากับพระคริสต์ และร่วมมีชีวิตกับพระคริสต์

- ทางพระบัญญัติเราตายต่อพระบัญญัติ เพื่อเราจะมีชีวิตอยู่ต่อพระเจ้า (กท 2:19)

พระคริสต์ผู้เป็นสามีใหม่ และเป็นศีรษะของเรา

- พระบัญญัติมีไว้สำหรับเนื้อหนังตัวเก่า และเมื่อตัวเก่าตายแล้ว เกิดมีตัวใหม่ เรามีพระคริสต์เป็นสามีใหม่ของเรา และเป็นศีรษะของเรา

- ในฐานะภรรยา และ ร่างกายของพระคริสต์ เราฝึกในการที่จะให้พระองค์เป็นผู้นำ คิดตัดสินใจ ทำแทนในทุกด้าน (Depends on Christ) เราจึงสามารถเกิดผลถวายแด่พระเจ้า (โรม 7:4) และดำเนินชีวิตตามลักษณะวิญญาณ (โรม 7:6)

- ผู้เชื่อส่วนมากชอบตั้งคำถามถามว่า ผมจะรับใช้ เชื่อฟังอย่างไร ผมไม่รู้ว่าผมมีของประทานอะไร อย่างไหนถูกอย่างไหนผิด นั่นไม่ใช่การพึ่งพาในสามีและศีรษะของเรา

- กท 4:21-26, 31 ลูกแห่งพระสัญญากับลูกทาส ลูกแห่งพระคุณกับลูกแห่งพระบัญญัติ 

เกิดผลถวายแด่พระเจ้า

- ขอบคุณพระเยซูเรากลับมาอยู่ในฐานะของภรรยาของพระคริสต์ เพื่อเกิดผลถวายเกียรติแด่พระเจ้า และผลในที่นี้ก็คือพระคริสต์เป็นผู้ดำเนินชีวิตในเรา

- เพราะว่าเนื้อหนังที่ปราศจากพระคริสต์ดำเนินชีวิตในเราร่วมกับเรา ก็คือ ความตาย

- เรามีพระคริสต์เป็นสามีและเป็นศีรษะ ทรงเป็น Life liver และ law keeper ในเรา พระองค์เป็นกฎแห่งพระวิญญาณและกฎแห่งชีวิตที่เคลื่อนไหวในเรา เพื่อเอาชนะกฎแห่งความบาปและความตาย (โรม 8:1)

- "พระคริสต์ในเรา" คือคำตอบของปัญหาที่อาดัมมีอยู่ ทรงเป็นความหวังแห่งสง่าราศี (คส 1:27)

มีกฎสามกฎที่เกี่ยวข้องกับชีวิตของเรา

โรม 7:7-25 มีสามกฎ คือ 

- 1. กฎบัญญัติของพระเจ้า (พระบัญญัติของพระเจ้า) the law of God 

- 2. กฎแห่งจิตใจ (กฎที่ดีชอบธรรม) the law of good และ 

- 3. กฎแห่งความบาปและความตาย the law of sin and death

- 7:7 พระบัญญัติให้ความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับบาป (ต่อพระเจ้า)

- 7:8 พระบัญญัติช่วยตัวบาปให้ทำงานในเรา (พระบัญญัติไม่ได้ช่วยอะไรเราเลยในการเอาชนะบาป)

- 7:9 พระบัญญัติปลุกตัวบาปให้ลุกขึ้นมาเพื่อขัดขวางเรา เมื่อเราจะทำดีเชื่อฟังพระเจ้า

- 7:10 ถ้ารักษาพระบัญญัติได้จริงๆ เราก็ได้รับชีวิต แต่ปรากฏว่าการรักษาพระบัญญัติกลับทำให้เรามาถึงความตาย (เพราะรักษาไม่ได้จริงๆ)

- 7:11 บาปจะยุให้เรารักษาพระบัญญัติ เพื่อพระบัญญัติจะลงโทษและประหารเรา (เพราะบาปทำอะไรเราไม่ได้)

- 7:12-13 พระบัญญัติเป็นมาจากพระเจ้า แต่พระบัญญัติเป็นเหตุทำให้บาปมีกำลังมากขึ้น

- 7:14 เนื้อหนังถูกขายให้บาปแล้ว บาปเป็นเจ้าของและเป็นนายของเนื้อหนัง

- 7:15 "ข้าพเจ้าไม่รู้" หรือ "ไม่อนุญาต" คือไม่ยินดี หรือ ไม่เป็นใจ ไม่พอใจที่จะทำบาป

- 7:16 คือ ไม่อยากทำแต่ก็ต้องทำ เพราะเราเป็นทาสของบาป

- 7:18 อยู่ในเนื้อหนังของเราไม่มีอะไรดีสถิตอยู่ (แต่ในวิญญาณและในจิตส่วนที่ชำระแล้วมีพระคริสต์)

- 7:19-20 บาปเป็นคนกระทำในเรา ไม่ใช่เราเป็นคนทำ เมื่อบาปใช้ร่างกายนี้ทำบาป เราจึงถูกปรับโทษ

- 7:21 มีกฎหนึ่ง (คือกฎแห่งความบาปและความตาย) จะต่อสู้เรา เมื่อใดที่เราตั้งใจจะทำดีเพื่อพระเจ้า

- 7:22 ผู้เชื่อทุกคนมีความปรารถนาที่จะเชื่อฟังพระเจ้า 

- 7:23 มีอีกกฎหนึ่ง (คือกฎแห่งความบาปและความตาย) ต่อสู้กับกฎแห่งจิตใจของเราและชักนำเราให้อยู่ใต้อำนาจของมัน

- 7:24 "โอ ข้าพเจ้า" ช่างเป็นคน "อ่อนแอ (ไร้สมรรถภาพ)" เช่นนี้ เปาโลยอมรับในความอ่อนแอของเนื้อหนัง

"ใคร" จะช่วยข้าพเจ้าให้พ้นจาก เปาโลมองหาผู้ช่วยเพื่อมาช่วยเขา 

ร่างกายแห่งความตายและร่างกายแห่งบาป  คือร่างกายที่เห็นอยู่นี้ที่เป็นที่อยู่ของตัวบาป ถูกขายให้บาป และอ่อนแอ ไม่มีกำลังเอาชนะบาปได้

- โรม 7:25 "โดยทางพระคริสต์" เราจึงเอาชนะกฎแห่งความบาปและกฎแห่งความตายได้ เพราะว่าพระคริสต์นำเอากฎแห่งพระวิญญาณและกฎแห่งชีวิตเพื่อเอาชนะบาปได้ (โรม 8:1-2)

- ในเรามีสองคน คือเนื้อหนังและวิญญาณ ถ้าหากเราอยู่ในพระวิญญาณในจิตใจที่ถูกชำระแล้วเราเกิดผลแด่พระเจ้า แต่ถ้าหากเราอยู่ในเนื้อหนังเรารับใช้กฎแห่งบาป

กฎแห่งพระวิญญาณและกฎแห่งชีวิต

- โรมบทที่ 7 เราเป็นทาสบาป โรมบทที่ 8 เราเป็นอิสระจากบาป

- โรมบทที่ 7 เรามีพระบัญญัติ โรมบทที่ 8 เรามีพระวิญญาณของพระคริสต์

- โรมบทที่ 7 เราเป็นเนื้อหนัง โรมบทที่ 8 เราเป็นวิญญาณ

- โรมบทที่ 7 เราเป็นทาสของบาปในเนื้อหนัง โรม 8 เรามีอิสระของพระวิญญาณในวิญญาณของเรา

 .....

โรม บทที่ 8 ไม่มีคำสอนเรื่องการเดินในพระวิญญาณในฝ่ายวิญญาณ มีเพียงคำสั่งให้เราเดินในพระวิญญาณเพื่อวิญญาณของเราจะเต็มล้นด้วยชีวิตหรือพระคุณของพระคริสต์

- 8:1 มีคำว่า กฎ คำว่า พระวิญญาณ และ คำว่า ชีวิต และสามสิ่งนี้เป็นหนึ่งเดียว

- 8:2 มีคำว่า กฎ คำว่า บาป และคำว่า ความตาย และสามสิ่งนี้เป็นหนึ่งเดียว

- 8:3 พระคริสต์มาในสภาพเหมือนเนื้อหนัง เพื่อปรับโทษบาปที่อยู่ในเนื้อหนัง เพราะเนื้อหนังรักษาพระบัญญัติไม่ได้

- 8:4 เพื่อความชอบธรรมจะสำเร็จในเรา คือเพื่อเราจะเห็นพระคริสต์ทำแทน เพราะว่าเราเดินในพระวิญญาณ เราไม่ได้เดินในเนื้อหนังอีกต่อไป

** การทำให้ความชอบธรรมสำเร็จในเรา คือการฝึกเดินในแต่ละวันอย่างสม่ำเสมอ เพื่อเข้าสู่ การแยกออก (Sanctification) การเปลี่ยนใหม่ (transformation) และสง่าราศี (glorification)

- 8:5 คนที่อยู่ฝ่ายเนื้อหนังก็ปักใจในสิ่งที่อยู่ฝ่ายเนื้อหนัง คนที่อยู่ฝ่ายพระวิญญาณปักใจในสิ่งที่เป็นของพระวิญญาณ  

** ปักใจ แปลว่า mind – การปักใจ คือกุญแจสำคัญในการเดินในพระวิญญาณ

** จิตในส่วนที่เป็นความคิด มีอิสระเสรี ไม่มีใครบังคับได้ แต่ถูกซาตานหลอกได้ หรือถูกพระเจ้าตักเตือนและหนุนใจได้ 

** เมื่อ ความคิด ต้องการพึ่งพาพระคริสต์ผู้เป็นสามี ยอมเป็นทาส หรือยอมอยู่ใต้บังคับของพระคริสต์ โดยการขอให้พระองค์เป็นนายและนำพา ความคิดและการปักใจจะจดจ่อไปที่พระวิญญาณและฝ่ายวิญญาณอย่างแน่นอน (ฟป 2:13)

** โรมบทที่ 7 ความคิดเป็นอิสระแต่ถูกซาตานทำให้หลงทาง เชื่อผิดคิดผิด 

** โรมบทที่ 8 ความคิดยอมอยู่ใต้การนำพาของพระวิญญาณแล้ว

** ปักในใส่พระวิญญาณฝ่ายวิญญาณ คือทุกส่วนของชีวิตเราหันมาให้ความสนใจที่ฝ่ายวิญญาณ

.....

อ่านผลที่ได้รับสองแบบใน โรม 8:6 >>> ด้วยว่าซึ่งปักใจอยู่กับเนื้อหนังก็คือความตาย และซึ่งปักใจอยู่กับพระวิญญาณก็คือชีวิตและสันติสุข

- 8:6 ตาย ในที่นี้ คือความอ่อนแอหรือการตายทีละนิดละหน่อยของวิญญาณของเรา คือการออกห่างพระเจ้าไป และเนื้อหนังมีชีวิตมากขึ้น 

** ยกตัวอย่าง เราคิดจะซื้อมือถือรุ่นใหม่ ราคาก็แพงและมือถือของเราก็ยังใช้ได้อยู่ เราพูดว่าผมรับใช้พระเจ้า ใช้เงินเพื่องานการรับใช้ยังมากกว่านี้หลายเท่า อีกสักเครื่องก็ไม่เป็นไรหรอก นี่คือวิญญาณตายลง และเมื่อเรายิ่งคิดเรื่องความสวยงามและทันสมัยของมือถือเครื่องนั้น วิญญาณของเราก็ตายมากขึ้นและเนื้อหนังของเราก็มีชีวิตอยู่ เมื่อเขามาร่วมในที่ประชุม เขาอาจจะอ่าน อธิษฐาน ร้องเพลง และเผยพระวจนะ แต่วิญญาณของเขาตายเนื่องจากเขายังปักใจในสิ่งที่อยู่ฝ่ายเนื้อหนัง

** ชีวิต คือเต็มล้นด้วยชีวิตหรือพระคุณของพระคริสต์ในเรา สันติสุขคือความสงบสุขและความชื่นชมยินดี

** จงรักษาวิญญาณของเราให้มีชีวิอยู่ คืออย่าอยู่นิ่งเฉยเมื่ออยู่คนเดียวหรือร่วมกับพี่น้อง เพราะการนิ่งเฉยคือการตายในวิญญาณ เราจะไม่ได้ช่วยอะไรพี่น้องในการเสริมสร้างเลย

- จงรักษาวิญญาณของเราให้มีชีวิตอยู่ คือสนิทในพระคริสต์และปักใจไปที่ฝ่ายวิญญาณหรือพระวิญญาณ เมื่อเผลอรีบกลับมาอยู่ในวิญญาณและขอพระคริสต์ให้รักษาเราไว้

 ...

การปักใจไปที่พระวิญญาณ คือการตรึงเนื้อหนังตัวเก่าของเราทุกส่วนไม่ให้ทำอะไรได้ 

(กท 5:24 ผู้ที่เป็นของพระคริสต์ได้เอาเนื้อหนังกับความอยากและราคะตัณหาของเนื้อหนังตรึงไว้ที่กางเขนเสียแล้ว)

- 8:7 เมื่อเราอยู่ฝ่ายเนื้อหนัง เราถูกนับว่าเป็นศัตรูกับพระเจ้า เป็นเรื่องของการเดินในแต่ละวัน

- 8:8 การทำดีด้วยเนื้อหนัง หรือ เป็นคริสเตียนอาดัม จะเป็นที่พอพระทัยพระเจ้าก็ไม่ได้

- 8:9 ถ้าหากพระวิญญาณสถิตในเราจริงๆ แล้ว คือถ้าหากเรารู้จริงๆ เข้าใจและเชื่อจากนั้นเราก็ทำบัญชี เราจึงไม่อยากอยู่ฝ่ายเนื้อหนังแต่อยู่ในพระวิญญาณ ผู้ใดไม่มีพระวิญญาณของพระคริสต์ คือเขาไม่ได้บังเกิดใหม่จริงๆ ก็ไม่ได้เป็นของพระองค์

- 8:10 ร่างกายก็ตายไปเพราะบาป คือร่างกายนี้จะตายไปเพราะเป็นที่อยู่ของตัวบาป แต่วิญญาณก็มีชีวิต คือวิญญาณเราได้บังเกิดใหม่และมีชีวิตอยู่เพราะความชอบธรรมของพระคริสต์ เราจึงได้บังเกิดใหม่ วิญญาณที่ตายจึงกลับมามีชีวิตอีกครั้ง และต่อมา ความชอบธรรมนี้จะเกิดผลในเรา

- 8:11 คือพระวิญญาณจะประทานชีวิตจากวิญญาณสู่จิตและจากจิตไปสู่ร่างกาย ทั้งสามส่วนจะเต็มล้นด้วยพระวิญญาณและพระคุณ ที่เป็นชีวิตของพระเจ้าในเรา ร่างกายเราจะแข็งแรงและมีสุขภาพที่ดี ไม่เหนื่อย อ่อนแอง่วงเหงา และสุดท้ายร่างกายนี้จะถูกเปลี่ยนใหม่เมื่อพระคริสต์เสด็จกลับมา

- 8:12 เราเป็นหนี้พระเจ้า เราจึงควรที่จะจริงจังกับการถวายตัวเพื่อดำเนินในพระวิญญาณอย่างสม่ำเสมอเพื่อเกิดผลแด่พระองค์

- 8:13 ตาย คืออยู่ในการปรับโทษ เป็นทุกข์ ชีวิตขึ้นลงสุขทุกข์ดีบาป

- 8:14 บุตร ในที่นี้ คือบุตรที่รัก 

- 8:15 เมื่อเราถูกเปิดตา เราจึงได้รู้ว่า พระเจ้าประทานนิสัยที่ไม่กลัวพระองค์ เพราะว่าพระเจ้าทรงจัดเตรียมทางออกทุกทางให้กับเราเพื่อเดินในพระวิญญาณอย่างง่ายดาย ภาระเบา แอกก็เบาและอยู่ในสะบาโตของพระคริสต์ทุกเวลา

 ...

อับบา ภาษาอาราแมค แปลว่า บิดา หรือ พ่อ

- พระเจ้าชอบธรรม จึงต้องทำให้เรากลายเป็นคนชอบธรรม (Justified)

- พระเจ้าบริสุทธิ์ จึงต้องแยกเราออกเพื่อที่จะใช้เรา (เพื่อพระองค์) เราจึงบริสุทธิ์ (Sanctified)

- พระเจ้าเป็นพระเจ้าที่มีสง่าราศี จึงทำให้เรามีสง่าราศีเพื่อเป็นหนึ่งเดียวกับพระองค์ได้ชั่วนิรันดร์

การแยกออกของชีวิต sanctification in life

- เปาโลเขียนหนังสือโรม ท่านลำดับสามเรื่องที่สำคัญด้วยกันอย่างเช่นการชำระให้กลายเป็นคนชอบธรรม การชำระเพื่อแยกออก (sanctification) (กระบวนการการเปลี่ยนแปลงของจิต) และสงร่าศีของร่างกาย (the glory of the body)

- พระเจ้าเป็นพระเจ้าผู้ชอบธรรม บริสุทธิ์ และทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงมีสง่าราศี การทำงานเพื่อไถ่มนุษย์จึงเกี่ยวข้องกับสามสิ่งนี้ 

- ธรรมชาติของพระเจ้า คือ ความบริสุทธิ์ (God nature is Holiness) พระเจ้าเปลี่ยนจิตเราเพราะว่าพระเจ้าบริสุทธิ์

- การกระทำทุกสิ่งของพระเจ้าเป็นความชอบธรรม (everything God does is righteous) พระเจ้าชำระให้เรากลายเป็นคนชอบธรรมเพราะว่าพระเจ้าเป็นผู้ชอบธรรม

- การสำแดงพระองค์เอง คือ สง่าราศี (God express is glory) พระเจ้าทำให้เราเข้าสู่สง่าราศีเพราะว่าพระเจ้าเป็นผู้ทรงมีสง่าราศี

- ในการชำระให้ชอบธรรม (Justify) ทำให้วิญญาณเรากลับมามีชีวิต, 

- ในการชำระให้บริสุทธิ์ (Sanctify) ทำให้จิตของเราได้รับมีชีวิตพระเจ้า

- ในการทำให้มีสง่าราศี ทำให้ร่างกายของเรามีสง่าราศีเหมือนพระเยซูคริสต์พระผู้เป็นเจ้าของเรา

- หลังจากเราได้รับการชำระให้เป็นคนชอบธรรมแล้ว วันนี้เราจะอยู่เพื่อการชำระให้บริสุทธิ์ คือเลิกทำบาปได้

- การชำระดังกล่าว ไม่ใช่เป็นแค่การเปลี่ยนตำแหน่งหรือสภาพต่อพระเจ้า แต่เป็นการแยกออกมาเพื่อพระเจ้า

1. คือ การแยกจากการทำบาปทั้งสิ้นที่เป็นนิสัยและธรรมชาติของบาป

2. คือ การแยกจากการคิดลบและคิดแบบเนื้อหนังทั้งสิ้น

3. คือ การแยกจากการพูดจาแบบอาดัมที่ไม่ถวายเกียรติแด่พระเจ้าทั้งสิ้น

4. คือ การแยกจากการกระทำทุกสิ่งที่ไม่ใช่น้ำพระทัยของพระบิดาทั้งหมด

- การชำระให้เป็นคนชอบธรรมไม่ต้องใช้เวลาคือได้รับทันทีที่เราเชื่อ แต่การชำระให้บริสุทธิ์นี้ ต้องใช้เวลานานเป็นปีๆ และแต่ละคนจะรับการเปลี่ยนใหม่ไม่เหมือนกันและไม่เท่ากัน