ตัวบาปเป็นบุคคล เป็นตัวตน มีชีวิต คือซาตานที่เข้ามาสิงอยู่ในตัวเก่าของเรา
เมื่อซาตานอยู่นอกเรา พระคำภีร์เรียกว่าซาตาน
แต่เมื่อมันเข้ามาอยู่ในเราพระคำภีร์เรียกว่าตัวบาป
ความบาปเป็นผลของการกระทำของตัวบาปที่อยู่ในเรา ตัวบาปเปรียบเสมือนแมงมุมและความบาปเปรียบเสมือนใยแมงมุมที่แมงมุมผลิตออกมานั่นเอง
ในพระคำภีร์ โรม บทที่ 6 พูดถึงตัวบาป และความบาปแต่ภาษาลาว ภาษาไทยแปลว่า ความบาปทั้งหมด คริสเตียนจึงไม่เข้าใจ และแยกแยะไม่ออกว่าอะไรเป็นอะไรกันแน่
ตัวอย่างที่ 1. ในโรม 5:12 ตัวบาปได้เข้ามาในโลก
ตัวอย่างที่ 2. ในโรม 6:2 พวกเราตายต่อตัวบาปแล้ว
ตัวอย่างที่ 3. ในโรม 6:6 มนุษย์คนเก่าของเราได้ถูกตรึงไว้กับพระองค์แล้วเพื่อตัวบาปจะถูกทำลายไป
ตัวอย่างที่ 4. ในโรม 6:7 เพราะว่าผู้ที่ตายแล้วก็พ้นจากตัวบาป
ตัวอย่างที่ 5. ในโรม 6:11 จงนับว่าท่านได้ตายต่อตัวบาป
ตัวอย่างที่ 6. ในโรม 6:12 อย่าให้ตัวบาปครอบงำร่างกายที่ต้องตายของท่าน
ตัวอย่างที่ 7. ในโรม 6:13 อย่ายกอวัยวะของท่านให้ตัวบาป