วิวรณ์ บทที่ 14 (ข้อ 1–5): ความชื่นชมยินดีของคน 144,000 คน
14:1 ข้าพเจ้าได้แลเห็น และดูเถิด พระเมษโปดกทรงยืนอยู่ที่ภูเขาศิโยน และผู้ที่อยู่กับพระองค์มีจำนวนแสนสี่หมื่นสี่พันคน ซึ่งเป็นผู้ที่มีพระนามของพระบิดาของพระองค์เขียนไว้ที่หน้าผากของเขา
** "ภูเขาศิโยน" ในที่นี้ คือภูเขาศิโยนบนสวรรค์
** "แสนสี่หมื่นสี่พันคน" คือผู้เชื่อชาวอิสราเอลที่ถูกเลือกให้รอดและรับขึ้นบนสวรรค์ในช่วงเจ็ดปีแห่งความทุกข์ทรมานเพื่อรอที่จะกลับมาครอบครองโลกนี้ร่วมกับพระเยซูคริสต์
14:2 และข้าพเจ้าได้ยินเสียงจากสวรรค์ดุจเสียงน้ำมากหลาย และดุจเสียงฟ้าร้องสนั่น และข้าพเจ้าได้ยินเสียงพวกดีดพิณเขาคู่กำลังบรรเลงอยู่
14:3 คนเหล่านั้นร้องเพลงราวกับว่า เป็นเพลงบทใหม่ต่อหน้าพระที่นั่ง หน้าสัตว์ทั้งสี่นั้น และหน้าพวกผู้อาวุโส ไม่มีใครสามารถเรียนรู้เพลงบทนั้นได้ นอกจากคนแสนสี่หมื่นสี่พันคนนั้น ที่ได้ทรงไถ่ไว้แล้วจากแผ่นดินโลก
14:4 คนเหล่านี้เป็นคนที่มิได้มีมลทินกับผู้หญิง เพราะว่าเขาเป็นพวกพรหมจารี พระเมษโปดกเสด็จไปที่ใดคนเหล่านี้ก็ตามเสด็จไปด้วย พวกเขาเป็นผู้ที่ทรงไถ่จากมวลมนุษย์ เป็นผลแรกถวายแด่พระเจ้าและแด่พระเมษโปดก
14:5 ปากเขาไม่กล่าวคำอุบายเลย เพราะเขาไม่มีความผิดต่อหน้าพระที่นั่งของพระเจ้า
** ผู้ชนะเหล่านี้เป็นผลแรกที่ถูกรับขึ้นก่อน
** ผู้ชนะ คือผู้ที่ได้รับจิตใจใหม่ ชีวิตไม่ได้อยู่ในบาปประจำวัน (ไม่ขึ้นลงๆ) และสันติสุขครอบครองจิตใจเขาได้แล้วหรือสุกงอมแล้วนั่นเอง