เริ่มต้นด้วยพระวิญญาณ แต่จบลงด้วยเนื้อหนัง

เริ่มต้นด้วยพระวิญญาณ แต่จบลงด้วยเนื้อหนัง

ปัญหาของผู้เชื่อส่วนมาก คือเมื่อเชื่อ เราทราบซึ้งถึงพระคุณความรักและการไถ่ของพระเจ้า จากนั้นเราอ่านพระคัมภีร์ และที่โบสถ์ก็สอนเราว่าต้องเลิกทำบาปเพื่อชีวิตจะเป็นที่พอพระทัยพระเจ้า จากนั้นเราก็เริ่มเชื่อฟัง และพยายามเลิกทำบาปด้วยตัวเก่า

การได้รับการเปิดตาสู่ความรู้ฝ่ายวิญญาณที่เป็นความจริงแห่งพระคำพระเจ้าโดยพระวิญญาณแห่งความจริงได้เปิดเผยแก่เรา ไม่ใช่การอ่าน และฟังด้วยหูตาเนื้อหนัง จะช่วยให้เราหลุดพ้นจากการเป็นศาสนาคริสต์ที่ใช้ชีวิตอาดัมหรือเนื้อหนังเพื่อทำทุกสิ่งเพื่อพระเจ้า

ขอบพระคุณพระเจ้าที่ให้การตายบนกางเขนของพระเยซูเป็นจุดจบของชีวิตเนื้อหนัง และศาสนา และเมื่อทรงฟื้นคืนพระชนม์เราก็เข้าสู่ชีวิตในพระคริสต์เดินทุกวันด้วย เชื่อ ไม่ใช่ด้วยการพยายามทำดีเชื่อฟังด้วยเนื้อหนัง

ศาสนายิว และทุกศาสนาทั่วโลกจะเน้นที่เชื่อ และทำดี ละเว้นจากการทำบาปเพื่อให้ได้รับพร และไปอยู่ที่สวรรค์เมื่อตายไป ทำให้คริสเตียนหลงประเด็นตกขอบ เมื่อพระเยซูเสด็จมาหลักการแห่งความรอดคือ “เชื่อ เท่านั้น” “ไม่มี เชื่อและ...”

ส่วนการได้บังเกิดใหม่ การได้กลายเป็นบุตรพระเจ้า การได้รับพระวิญญาณ การได้รับความรอด การได้รับสันติสุข การได้รับพลังที่มาจากพระเจ้าเพื่อให้เลิกทำบาปได้ ก็ไม่ใช่ด้วยการพยายามทำดีเชื่อฟังอดอาหาร อธิษฐาน รักษาชีวิตให้บริสุทธิ์ แต่เราได้รับทุกสิ่งโดย “เชื่อ” เท่านั้น นี่คือการเริ่มต้นด้วยพระวิญญาณ และสำเร็จด้วยพระวิญญาณ แต่ผู้ที่พยยามทำดีรักษาชีวิตให้บริสุทธิ์เพื่อรับทุกสิ่งจากพระเจ้าเรียกว่าให้สำเร็จด้วยเนื้อหนัง