ฟีลิปปี บทที่ 3

- ถ้าหากคุณไม่รู้ความจริงเรื่องตายกับพระเยซูที่กางเขน การดำเนินในความเชื่อจะ หนัก มาก

- ตั้งอารมณ์ตายเหมือนพระองค์คืออะไร

- ลืมทุกสิ่งที่ผ่านมา อภัยให้ทุกคนทุกเรื่องในอดีต คือการหลุดพ้นจากกับดักซาตาน

- กฎหมายใหม่ของพระเยซูคือ เชื่อฟัง และให้ตามขนาดของความเชื่อ ไม่ใช่ฝืนใจทำ (2 คร 9:7)

- น่าสงสารพี่น้องผู้เชื่อมากมายที่ไม่รู้จักคำว่า ลืมทุกสิ่งที่ผ่านมา และปักใจที่การฝึกชีวิตตามแบบเปาโล เขาจึงพลาดโอกาสที่จะได้อาณาจักรมาครอบครอง

จงระวังผู้สอนเท็จ เปาโลสรุปชีวิตในอดีตของตน 

3:1 สุดท้ายนี้ พวกพี่น้องของข้าพเจ้า จงชื่นชมยินดีในองค์พระผู้เป็นเจ้า การที่ข้าพเจ้าเขียนข้อความเหล่านี้ถึงท่านซ้ำอีก ก็หาเป็นการลำบากแก่ข้าพเจ้าไม่ แต่เป็นการปลอดภัยสำหรับท่านทั้งหลาย

** เปาโลชื่นชมยินดีได้ขณะที่ท่านติดคุกอยู่ เพราะท่านเข้าใจชีวิตในพระคริสต์จะต้องพบเจอกับอะไรบ้าง และสันติสุขแท้ท่านได้รับมาจากภายในคือแม่น้ำแห่งชีวิต

** เป็นการปลอดภัยสำหรับท่านทั้งหลาย คือท่านเขียนเพื่อเตือนให้ระวังผู้สอนปลอม หรือคริสเตียนศาสนา (ดูข้อที่ 2)

3:2 จงระวังพวกสุนัข จงระวังบรรดาคนงานที่ทำชั่ว จงระวังพวกถือการเชือดเนื้อเถือหนัง

** พวกสุนัข บรรดาคนงานที่ทำชั่ว พวกถือการเชือดเนื้อเถือหนัง คือชาวยิวที่ถือรักษาพระบัญญัติเคร่งมากที่เน้นเรื่องการกระทำสำแดงภายนอกให้ดูดี ให้ผู้คนยกย่องว่าดี ชอบธรรม บริสุทธิ์ แต่ภายในนั้นมีความคิดชั่วร้าย (ดูข้อที่ 3)

3:3 เพราะว่าเราทั้งหลายเป็นพวกถือพิธีเข้าสุหนัตในวิญญาณ คือเป็นผู้นมัสการพระเจ้า และชื่นชมยินดีในพระเยซูคริสต์ และไม่ได้ไว้ใจในเนื้อหนัง

** ผู้เชื่อไม่ต้องเข้าพิธีสุหนัตเหมือนชาวยิว เพราะว่าเราเป็นลูกหลานอับราฮัมฝ่ายวิญญาณ และเข้าสุหนัตในวิญญาณแล้ว

3:4 ถึงแม้ว่าข้าพเจ้าเองมีเหตุที่จะไว้ใจในเนื้อหนัง ถ้าผู้อื่นคิดว่าเขามีเหตุผลที่จะไว้ใจในเนื้อหนัง ข้าพเจ้าก็มีมากกว่าเขาเสียอีก

** เปาโลพูดถึงความเคร่งในศาสนายิวของท่าน เพื่อยืนยันว่า เมื่อนับถือศาสนายิวท่านก็ไม่น้อยหน้าใคร

3:5 คือเมื่อข้าพเจ้าเกิดมาได้แปดวันก็ได้เข้าสุหนัต ข้าพเจ้าเป็นชนชาติอิสราเอล ตระกูลเบนยามิน เป็นชาติฮีบรูเกิดจากชาวฮีบรู ในด้านพระราชบัญญัติก็อยู่ในคณะฟาริสี

** เด็กชายยิวทุกคนจะเข้าสุหนัตเมื่อมีอายุได้แปดวัน

3:6 ในด้านความกระตือรือร้นก็ได้ข่มเหงคริสตจักร ในด้านความชอบธรรมซึ่งมีอยู่โดยพระราชบัญญัติ ข้าพเจ้าก็ไม่มีที่ติได้

** เปาโลข่มเหงคริสเตียนทั่วอาณาจักรโรมันก่อนท่านกลับใจเชื่อ (กจ 8:3 / กท 1:13 / 1 คร 15:9)

** เปาโลเคร่งเรื่องการรักษาพระบัญญัติ การกระทำดีเชื่อฟังพระเจ้า ภายนอกท่านไม่มีที่ติ แต่ภายในท่านยอมรับว่าท่านทำไม่ได้ (โรม บทที่ 7)

เปาโลยินดีสละทุกสิ่งเพื่อพระคริสต์ 

3:7 แต่ว่าสิ่งใดที่เคยเป็นคุณประโยชน์แก่ข้าพเจ้า ข้าพเจ้าถือว่าสิ่งนั้นไร้ประโยชน์แล้ว เพื่อเห็นแก่พระคริสต์

3:8 ที่จริงข้าพเจ้าถือว่าสิ่งสารพัดไร้ประโยชน์เพราะเห็นแก่ความประเสริฐแห่งความรู้ถึงพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพเจ้า เพราะเหตุพระองค์ ข้าพเจ้าจึงได้ยอมสละสิ่งสารพัด  และถือว่าสิ่งเหล่านั้นเป็นเหมือนหยากเยื่อ เพื่อข้าพเจ้าจะได้พระคริสต์

** การได้พระคริสต์อย่างครบ เปาโลและผู้เชื่อทุกคนต้องทิ้งสิ่งสารพัดที่เป็นของฝ่ายโลกนี้ เมื่อเรามีพระคริสต์กระทำกิจในเรา ทรงก่อร่างขึ้นในเรา ขยายใหญ่ขึ้นในร่างกายนี้ เราจึงทิ้งทุกสิ่งได้

3:9 และจะได้ปรากฏอยู่ในพระองค์ ไม่มีความชอบธรรมของข้าพเจ้าเองซึ่งได้มาโดยพระราชบัญญัติ แต่มีมาโดยความเชื่อในพระคริสต์ เป็นความชอบธรรมซึ่งมาจากพระเจ้าโดยความเชื่อ

** เมื่อถึงยุคพระคุณ ผู้เชื่อทุกคนได้กลายเป็นคนชอบธรรมโดยทางความเชื่อ ชาวยิวไม่ต้องอาศัยการรักษาพระบัญญัติเหมือนแต่ก่อน ความเชื่อนี่เองที่พระเจ้านับว่าเป็นความชอบธรรม (โรม 4:22-25)

จงปรารถนาที่จะเป็นอย่างพระคริสต์ 

3:10 เพื่อข้าพเจ้าจะได้รู้จักพระองค์ และฤทธิ์เดชแห่งการฟื้นคืนพระชนม์ของพระองค์ และร่วมทุกข์กับพระองค์ คือยอมตั้งอารมณ์ตายเหมือนพระองค์

** จะได้รู้จักพระองค์ คือรู้จักสนิทชิดเชื้อ รักใคร่ ใกล้ชิดผูกพัน ในมัทธิว 7:21-23 พระเยซูรู้จักทุกคน แต่พระองค์ตรัสต่อพวกเขาว่า เราไม่รู้จักเจ้าเลย ทั้งนี้ก็เป็นเพราะว่าพวกเขาไม่รู้จักพระเยซู 

** ฤทธิ์เดชแห่งการฟื้นคืนพระชนม์ คือชีวิตของมนุษย์วิญญาณคนใหม่ของผู้เชื่อ ที่มีพระคริสต์เยซูสถิตอยู่ในเรา เป็นชีวิตที่เป็นหนึ่งเดียวกับพระคริสต์ ถ้าหากผู้เชื่อถูกเปิดตาได้พบข้อลึกลับของพระเจ้า ของอาณาจักร ของพระเยซู และข้อลึกลับอันอุดมสมบูรณ์ เราสามารถเข้าสู่ประสบการณ์ชีวิตและฤทธิ์เดชแห่งการฟื้นคืนนี้ ในแต่ละวันได้ พื้นฐานของการเข้าสู่ชีวิตที่เป็นหนึ่งเดียวกับพระคริสต์ ก่อนอื่นเราต้องเข้าใจ และฝึกการนับว่าเราตายที่กางเขนร่วมกับพระเยซูก่อน  เพื่อสัมผัสการตาย และความอ่อนแอของตัวเก่า จากนั้นเราจึงฝึกเรื่องการเดินไปกับพระคริสต์เยซู เพื่อสัมผัสการมีชีวิตอยู่ในพระคริสต์ ที่ร้อนรน กระตือรือร้น และอยู่ในสันติสุขมากมายอย่างต่อเนื่อง

** ยอมตั้งอารมณ์ตายเหมือนพระองค์ คือการทำใจหรือยอมรับความทุกข์ยาก การข่มเหง การกล่าวหาว่าสอนผิด การถูกจำจอง (กักขัง) และการถูกฆ่าที่จะมาถึงท่าน เพราะเห็นแก่พระเยซูและข่าวประเสริฐ

3:11 ถ้าโดยวิธีหนึ่งวิธีใดข้าพเจ้าก็จะได้เป็นขึ้นมาจากความตายด้วย

** "เป็นขึ้น" ในที่นี้ คือได้เป็นขึ้นเพื่อร่วมครอบครองกับพระเยซูในยุคหน้า

3:12 มิใช่ว่าข้าพเจ้าได้แล้ว หรือสำเร็จแล้ว แต่ข้าพเจ้ากำลังบากบั่นมุ่งไป เพื่อข้าพเจ้าจะได้ฉวยเอาตามอย่างที่พระเยซูคริสต์ได้ทรงฉวยข้าพเจ้าไว้เป็นของพระองค์แล้ว

** ผู้เชื่อมากมายอ้างพระคำข้อนี้เพื่อยืนยันว่าเปาโลยังไม่ใช่ผู้ชนะ เพราะท่านเองก็กำลังวิ่งแข่งกับผู้เชื่ออื่นๆ เพื่อแย่งชิงอาณาจักร เขาไม่เข้าใจว่าขณะที่เปาโลเขียนจดหมายฉบับนี้ ท่านติดคุกอยู่ที่กรุงโรม ประมาณปี ค.ศ. 63-64 การฝึกของท่านยังไม่มาถึงชีวิตที่สุกงอม แต่อีกไม่นานต่อมา ท่านก็กลายเป็นผู้ชนะ (ในด้านการเชื่อฟังพระเจ้าต่อหน้ามนุษย์)

3:13 พี่น้องทั้งหลาย ข้าพเจ้าไม่ถือว่าข้าพเจ้าได้ฉวยไว้ได้แล้ว แต่ข้าพเจ้าทำอย่างหนึ่ง คือลืมสิ่งที่ผ่านพ้นมาแล้วเสีย และโน้มตัวออกไปหาสิ่งที่อยู่ข้างหน้า

** เปาโลมีความตั้งใจสูงมากที่จะไขว่คว้าแสวงหาอาณาจักร ท่านจึงลืมทุกสิ่งที่ผ่านมา และอภัยให้ทุกคนทุกเรื่อง นี่คือวิธีการของพระเจ้า เพื่อให้เราได้หลุดพ้นจากกับดักซาตาน การมีชีวิตอยู่วันต่อวัน  และยกโทษต่อผู้อื่นที่กระทำผิดต่อเรา ไม่มีกำหนดและขอบเขต เราจะสัมผัสการทำงานของพระเจ้าภายในจิตใจ ซึ่งอาการหนักใจ ทุกข์ใจ ท้อใจ เหนื่อยใจ เสียใจ ขมขื่นใจ จะหายไป และอาการเบาสบาย หายใจสะดวก (โล่งอก) จะเกิดกับเรา 

** น่าสงสารพี่น้องผู้เชื่อมากมายที่ไม่รู้จักคำว่า ลืมทุกสิ่งที่ผ่านมา และปักใจที่การฝึกชีวิตตามแบบเปาโล เขาจึงพลาดโอกาสที่จะได้อาณาจักรมาครอบครอง

3:14 ข้าพเจ้ากำลังบากบั่นมุ่งไปสู่หลักชัย เพื่อจะได้รับรางวัลซึ่งพระเจ้าได้ทรงเรียกจากเบื้องบนให้เราไปรับในพระเยซูคริสต์

** "บากบั่น" ในที่นี้ คือการฝึกเดินในพระวิญญาณ เพื่อชีวิตพระคริสต์จะเกิดผลมากมาย จนกลายเป็นผู้ชนะ ไม่ใช่บากบั่นเรื่องงานการรับใช้ เพราะอาณาจักรไม่ได้เป็นของคนที่มีผลงานมากมาย แต่เป็นของผู้ที่มีผลของพระวิญญาณมากมายต่างหาก

** ไปรับในพระเยซูคริสต์ คือเวลาเดียวกันกับหนังสือมัทธิว (มธ 7:21-23/ 1 คร 3:12-15 / 2 คร 5:10)

3:15 เหตุฉะนั้นให้เราซึ่งเป็นผู้ใหญ่แล้วมีใจคิดอย่างนั้น และถ้าท่านคิดอย่างอื่น พระเจ้าก็จะทรงโปรดสำแดงสิ่งนี้ให้แก่ท่านด้วย

** "ผู้ใหญ่" คือผู้ชนะที่ใกล้จะสุกงอมแล้ว การเชื่อฟังและผลของพระวิญญาณมีมากมายแล้ว อีกไม่นานก็จะเข้าสู่ชีวิตพระคริสต์ที่ครบบริบูรณ์ไม่ทำบาปอีก (นานๆ ทำครั้งหนึ่ง แต่ก็กลับมาเริ่มใหม่ได้อย่างรวดเร็ว)

3:16 แต่เราได้แค่ไหนแล้ว ก็ให้เราดำเนินตรงตามนั้นต่อไป คือให้เราคิดเห็นอย่างเดียวกัน

** ผู้เชื่อฝ่ายวิญญาณ เราดำเนินชีวิตที่มีผลของพระวิญญาณตามขนาดของความเชื่อ เราทำได้เท่าไหร่ ให้ (เงินทอง ทรัพย์สิน เรี่ยวแรง กำลัง ความสามารถ) ได้เท่าไหร่ เราก็ทำเท่านั้น อย่าฝืนใจทำ ทำด้วยไม่เต็มใจ หรือบังคับใจ (2 คร 9:7)

แบบอย่างที่​ดี​ของเปาโลและศั​ตรู​ของพระคริสต์ (1 คร 11:1) 

3:17 พี่น้องทั้งหลาย ท่านจงดำเนินตามอย่างข้าพเจ้า และคอยดูคนทั้งหลายเหล่านั้นที่ดำเนินตามอย่างเดียวกัน เหมือนท่านทั้งหลายได้พวกเราเป็นตัวอย่าง

** เปาโลหนุนใจทุกคนให้ดำเนินตามอย่างของท่าน เพราะว่าท่านดำเนินตามอย่างของพระเยซู คือฝึกชีวิตและฝึกเดินในพระวิญญาณ ตัวเก่าตายไป ตัวใหม่เป็นอยู่ อยู่ในพระคริสต์ ไม่ได้อยู่ในอาดัม

3:18 เพราะว่ามีคนหลายคนที่ประพฤติตัวเป็นศัตรูต่อกางเขนของพระคริสต์ ซึ่งข้าพเจ้าได้บอกท่านถึงเรื่องของเขาหลายครั้งแล้ว และบัดนี้ยังบอกท่านอีกด้วยน้ำตาไหล

** เปาโลร้องไห้เพราะเป็นห่วงพี่น้องในเมืองฟิลิปปี เนื่องจากผู้เชื่อมากมายไม่ได้ถูกเปิดตา และดำเนินชีวิตอยู่ในความเชื่อแบบศาสนา ถือกฎเกณฑ์มากมายที่ผู้นำคริสตจักรแต่ละแห่งก่อตั้งขึ้น เพื่อให้ทุกคนทำตามในรูปแนวศาสนา  พวกเขาไม่รู้จักการตายร่วมกับพระเยซูที่กางเขน

3:19 ปลายทางของคนเหล่านั้นคือความพินาศ พระของเขาคือกระเพาะ เขายกความที่น่าอับอายของเขาขึ้นมาโอ้อวด เขาสนใจในวัตถุทางโลก

** ผู้เชื่อมากมายจะได้พบความพินาศ คือการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่เพราะเขาไม่ได้เข้าไปในงานเลี้ยงในยุคอาณาจักรสวรรค์ เป็นผู้เชื่อที่สร้างบ้านเรือนอยู่บนทราย (มธ 7:24-27) เดินไปในทางประตูใหญ่และกว้าง (มธ 7:13)

** ความพินาศของผู้เชื่อในพระเยซูไม่ใช่ไม่รอดในวันสุดท้าย (รอดจากบึงไฟ) แต่เป็นเรื่องของความรอดเข้าไปในอาณาจักรที่พระเยซูกล่าวไว้ใน (มธ 7:21-23)

จงเฝ้ารอการเสด็จกลับมาของพระคริสต์ 

3:20 ฝ่ายเราเป็นชาวสวรรค์ เรารอคอยพระผู้ช่วยให้รอดซึ่งจะเสด็จมาจากสวรรค์ คือพระเยซูคริสต์เจ้า

** นี่คือการกลับมาครั้งแรกของพระเยซูเพื่อครอบครองโลกนี้เป็นเวลาพันปี

3:21 พระองค์จะทรงเปลี่ยนแปลงกายอันต่ำต้อยของเรา ให้เหมือนพระกายอันทรงสง่าราศีของพระองค์ ด้วยฤทธานุภาพซึ่งพระองค์ทรงสามารถปราบสิ่งสารพัดลงใต้อำนาจของพระองค์

** ผู้เชื่อทุกคนจะได้รับกายใหม่คือกายทิพย์ เป็นร่างกายที่ไม่มีเลือดและเนื้อ ไม่ตาย อยู่ได้ตลอดเวลาในระยะหนึ่งพันปี และในฟ้าสวรรค์ใหม่ / แผ่นดินโลกใหม่

** กายทิพย์ของผู้ชนะจะมีสง่าราศี ส่วนกายทิพย์ของผู้เชื่อที่ไม่ชนะจะไม่มีสง่าราศี และอยู่ในการตีสอนจนครบพันปี จากนั้นก็รอดเข้าสู้ฟ้าสวรรค์ใหม่ / แผ่นดินโลกใหม่

- การไม่รู้ความจริงเรื่องตายกับพระเยซูที่กางเขน การดำเนินในความเชื่อจะหนักมาก

สรุป ฟีลิปปีบทที่ 3 

<<< บทที่ 2 - บทที่ 4 >>>