" สะบาโตยิว และสะบาโตคริสเตียนไม่เหมือนกัน "

ถาม.

วันสะบาโตเป็นวันเสาร์หรือวันอาทิตย์กันแน่ค่ะ

ตอบ.

1. วันสะบาโตของยิว คือวันเสาร์วันเดียว พระเจ้าไม่เคยสั่งให้ใครเปลี่ยนเป็นวันอาทิตย์ 

- สะบาโตของคริสเตียน คือทุกวันทุกเวลานาที สะบาโต ฮิบรูแปลว่า "พัก / พักผ่อน-Rest"

...

2. คริสเตียนสมัยสามร้อยปีกว่า ที่โรมย้ายวันสะบาโตจากวันเสาร์เป็นวันอาทิตย์ 

- คริสเตียนสมัยต่อมาก็ทำตามโดยไม่รู้ตัวและไม่คิดว่าเชื่อผิดจนถึงทุกวันนี้

...

3. สะบาโตของยิวเป็นฝ่ายร่างกาย ห้ามไม่ให้ทำงาน ทำกับข้าว เดินออกจากบ้านไปไกล ซื้อขาย แต่ให้พักผ่อนจากการงานทั้งสิ้นใช้เวลาอยู่กับครอบครัว และอธิษฐาน อ่านพระคัมภีร์ (เดิม) ถ้าไม่รักษาจะมีโทษ

- สะบาโตของคริสเตียนเป็นฝ่ายวิญญาณ เราทำงานวันไหนก็ได้ ทำกับข้าว เดินออกจากบ้านไปไกล ซื้อขาย ประกาศข่าวประเสริฐ รับใช้ ไปนมัสการ / สามัคคีธรรมร่วมกับพี่น้อง 

*** พระเยซูคริสต์ คือสะบาโตของคริสเตียน (ฮบ บทที่สี่) และพระเยซูเป็นใหญ่เหนือสะบาโตของยิวเราจึงไม่ถือสะบาโตฝ่ายร่างกายนี้ (มธ 12:6)

...

4. ในระยะแรกสาวกไปร่วมนมัสการกับยิวที่พระวิหารและธรรมศาลา พวกเขาถือรักษาพระบัญญัติของโมเสสเหมือนเดิม แต่ต่อมาพระเจ้าเปิดเผย จึงนมัสการวันแรกของสัปดาห์ (วันอาทิตย์) เพื่อฉลองการเป็นขึ้นมาจากความตายของพระเยซู. 

พวกเขารักษาพระบัญญัติใหม่ของพระเยซู (พระบัญญัติเดิมถูกยกระดับ-ทำให้ครบถ้วนสมบูรณ์และถูกเรียกว่า พระบัญญัติใหม่ (มธ 5-7 / ยน 13:34-35) 

สะบาโตของยิวก็ยังมีอยู่ แต่คริสเตียนไม่รักษา เพราะว่าเราผ่านการตายและเป็นขึ้นร่วมกับพระเยซู เข้าสู่พระบัญญัติใหม่ที่เป็นเรื่องของมนุษย์วิญญาณ พักผ่อนในวิญญาณ กินดื่มในวิญญาณ เดินในวิญญาณ อธิษฐาน อ่าน นมัสการ รับใช้ ทำทุกสิ่งในวิญญาณ ไม่ได้เน้นที่ในร่างกายเนื้อหนังอีกต่อไป (2 คร 5:16 / ยน 4:24 / อฟ 6:18 )

...

5. สมัยพระสัญญาเดิมถ้าหากยิวไม่รักษาสะบาโตจะต้องถูกลงโทษ แต่ สมัยยุคพระคุณ (พระสัญญาใหม่) ถ้าหากคริสเตียนไม่มีสันติสุขทุกวันเวลาทุกนาที คือละเมิดสะบาโตของพระเยซู เพราะว่าพระเยซูทรงจัดเตรียมบ่อน้ำแห่งชีวิตที่เป็นสันติสุขที่เราดื่มและจะไม่กระหายอีกเลยไว้ในวิญญาณของเราเพื่อเราสามารถที่จะรับได้ทุกเมื่อ (ยน 4:14 / ฟป 4:4 / มธ 5:10-12)

ถาม.

เรายังต้องไปโบสถ์ไหมค่ะ

ตอบ.

การไปประชุมร่วมกับพี่น้องวันอาทิตย์ไม่เรียกว่ารักษาสะบาโต แต่เพื่อไปนมัสการพระบิดาและฉลองการฟื้นขึ้นจากความตายของพระเยซูครับ

ความหมายของคำว่า "จงมาหาเรา" ที่ผู้เชื่อส่วนมากไม่รู้

มธ 11:28 บรรดาผู้ทำงานเหน็ดเหนื่อยและแบกภาระหนัก จงมาหาเรา และเราจะให้ท่านทั้งหลายหายเหนื่อยเป็นสุข

...

1. ทำงานเหน็ดเหนื่อยคืออะไร ???

2. แบกภาระหนักคืออะไร ???

3. มาหาเราคืออะไร ???

...

1. งานเหน็ดเหนื่อย คือ การทำงานทำมาหากินเลี้ยงชีพประจำวัน

2. แบกภาระหนัก คือ พยายามรักษาพระบัญญัติที่ไม่ใช่อุปนิสัย หรือธรรมชาติที่อยู่ภายในจิตใจเก่าของเรา เราต้องฝืนใจทำเพื่อเชื่อฟัง และให้เป็นที่พอพระทัยพระเจ้า

3. "มาหาเรา" ในที่นี้ ไม่ใช่มาเชื่อพระเยซูหรือมาต้อนรับพระเยซู "แต่คือการมาพูดคุย สนทนา เข้าสนิท จิตใจมุ่งมั่นและเดินในพระวิญญาณในแต่ละชั่วโมง"

- ทำงานหนัก และแบกภาระหนัก ในข้อที่ 38 นี้ เป็นคนละเรื่องไม่เกี่ยวกัน

- เมื่อเรามาหา (สนิท) ในพระเยซู เราพักผ่อนในใจทุกวันเวลา ขณะที่เราทำงานหรืออยู่ที่บ้าน ทุกเวลา คือสะบาโตของเรา เพราะว่าพระเยซูคริสต์เป็นสะบาโต (ที่พักผ่อนใจ) ของเรา (ฮบ 4)

- เราไม่ต้องรักษาพระบัญญัติ เพราะว่าพระเยซูเติบโตในเราและทำแทนเรา ... 

เราไม่อาจโกรธ และเราไม่อาจทำบาปได้ เพราะกฎแห่งพระวิญญาณและชีวิตได้ปลดปล่อยเราจากกฎแห่งบาป (จิตใจที่รักชอบในการทำบาป) และความตาย (อ่อนแอ) แล้ว (โรม 8:1-2)