ถาม:
แต่ทุกวันนี้ จิตใจหนูจดจ่อที่พระเยซูตลอดนะคะ แสดงว่าหนูเดินตัวเก่าอยู่
ตอบ:
การเดินด้วยตัวเก่า เราก็จดจ่อที่พระเยซูได้ เหมือนคริสเตียนศาสนาทั่วๆ ไป
คริสเตียนศาสนา จะจดจ่อที่พระเยซูเป็นบางครั้งบางวันเท่านั้น เมื่อเลิกจดจ่อก็ไปใส่ใจเรื่องเนื้อหนังมากกว่า และเขาไม่รู้ว่าเขาตายแล้วกับพระเยซู และเขาเป็นขึ้นมาพร้อมกับพระองค์ และต้องเดินด้วยวิญญาณในพระวิญญาณ แต่คริสเตียนฝ่ายวิญญาณเน้นที่หลงรักพระเยซู พูดคุยไม่หยุด ไม่ปิดคำอธิษฐาน บอกรัก อธิษฐานเผื่อพี่น้อง ยกย่องสรรเสริญ ฯลฯ
การเดินด้วย ตัวใหม่ แท้ที่จริง คือ
1. เชื่อและนับทุกวัน ว่าตัวเก่าเราตายตัวใหม่เรากำลังเป็นอยู่ (เชื่อเอา — โรม 6:3–11)
2. ถวายตัวใหม่นี้ทุกวัน ให้พระเยซูที่อยู่ในเราใช้ร่างกายนี้ เพื่อเกิดผลผ่านเรา (โรม 6:13)
3. เน้นที่การ สนิท เพื่อให้ได้มาซึ่งการเปลี่ยนจิตใจใหม่เลิกทำบาปได้ ไม่เน้นที่พยายามเลิกทำบาป
...
ถาม:
ตอนเราเชื่อใหม่ๆ… ผู้เชื่อเป็นแบบนี้ทุกคนมั๊ยคะ
ตอบ:
พระวิญญาณต้องรอจนกว่าเราเดินหลงทาง เดินในความมืด พยายามเชื่อฟังรักษาพระบัญญัติ ทำดีด้วยตัวเองหลายปี จนเขายอมแพ้และท้อเพราะเหนื่อย จึงมาเปิดตาเขา
จริงๆ แล้ว มานาที่ซ่อนไว้ หรืออาหารแข็งมีไว้สำหรับคนที่เชื่อนาน และเชื่อผิดเดินผิดรับใช้ผิด ถ้าเขารักพระเจ้ามากและถ่อมใจมาก จะได้พบแน่นอนครับ