ถาม:
ถ้าในพระคัมภีร์ทั้งเล่มยังสนับสนุนให้รักษาพระบัญญัติเดิมอยู่ คุณจะว่าอย่างไร
ตอบ:
ไม่จริงครับ
เมื่อพระเยซูตรัสว่า “เราไม่ได้มาเพื่อทำลายพระบัญญัติ แต่เรามาเพื่อทำให้สำเร็จ” คำว่า “ทำให้สำเร็จ” ความหมายก็คือพระองค์เพิ่ม เติม เสริม ตัดเพื่อให้พระบัญญัติครบถ้วนและยากขึ้น จากมาตรฐานของมนุษย์ สู่มาตรฐานของพระเจ้า จากนั้นพระเยซูเรียกพระบัญญัติเดิมนี้ว่า “พระบัญญัติใหม่” (ยน 13:34-35) และเรียกพระบัญญัติของโมเสสว่า “พระบัญญัติของเรา” (ยน 14:15-16)
พระเยซูเป็นพระเจ้าที่มาในสภาพของมนุษย์ พระองค์รักษาพระบัญญัติได้ครบแล้ว และพระองค์ได้รับสิทธิจากพระบิดา ให้เปลี่ยนแปลงแก้ไขพระบัญญัติ
- เพราะว่า พระบัญญัติเดิมอ่อนแอ (ฮบ 7:18)
- เพราะว่า พระบัญญัติเดิมไม่มีประโยชน์อะไร (ฮบ 7:18)
- เพราะว่า พระบัญญัติเดิมไม่ครบถ้วนสมบูรณ์แบบ ต้องถูกยกระดับขึ้น (มธ 5:22, 28, 32, 39, 44)
- เพราะว่า พระบัญญัติเดิมไม่อาจให้ชีวิตแก่เราได้ (กท 3:21)
- เพราะว่า พระบัญญัติเดิมมาเพื่อที่จะประหารเรา และลงโทษเราเท่านั้น (2 คร 3:4-6)
- เพราะว่า พระบัญญัติเดิมมีหน้าที่ควบคุมชาวยิวเอาไว้ชั่วคราวเท่านั้น (กท 3:23)
- เพราะว่า พระบัญญัติเดิมถูกยกเลิกเสียแล้ว (สำหรับคริสเตียน) เมื่อพระเยซูเสด็จมา พระเยซูจบอันเดิม และนำมาเรียกว่า “พระบัญญัติใหม่” (โรม 10:4; กท. 3:24)
พระเยซูให้เราได้อยู่ใต้พระคุณ คือ “ตายจากพระบัญญัติ” (โรม 7:4) และพระคริสต์ทำแทนในตัวใหม่นี้ (โรม 6:14) การรักษาพระบัญญัติใหม่ คือ “เรามีพระคริสต์ในเราเป็นคนทำแทน” เราจึงแบกภาระเบา แอกก็เบา และเหตุผลที่สอง ที่พระเยซูมีสิทธิอำนาจแก้ไขพระบัญญัติเดิมได้ เป็นเพราะว่า พระเยซูยอมตายเพื่อไถ่บาปคนที่รักษาไม่ได้ และตายแทนที่เราทุกคนที่กางเขน เนื่องจากพระบัญญัติลงโทษคนที่รักษาไม่ได้ครับผม