โรม 7:18 ด้วยว่าข้าพเจ้ารู้ว่าในตัวข้าพเจ้า (คือในเนื้อหนังของข้าพเจ้า) ไม่มีความดีประการใดอยู่เลย เพราะว่าเจตนาดีข้าพเจ้าก็มีอยู่แต่ซึ่งจะกระทำการดีนั้นข้าพเจ้าหาได้กระทำไม่
** ชีวิตอาดัม เป็นชีวิตเนื้อหนังที่ตกต่ำ เสื่อม ผิดบาป ถูกแช่งสาปแล้ว สำหรับพระเจ้า มันไม่มีอะไรดีอยู่เลย จึงกระทำความดี (ที่มีชีวิต) ถวายแด่พระเจ้าก็ไม่ได้ และเราจะทำดีบางเรื่องได้แต่ก็ต้องการผลตอบแทนจากมนุษย์และจากพระเจ้า เราจึงทำ
** ให้เรามาถึงจุดนี้ คือวันหนึ่งใครที่ยังไม่มาถึงจุดนี้ เราจะต้องมาถึงให้ได้ พระเจ้าต้องนำเรามาให้มีประสบการณ์นี้ คือระเบิด ยอมแพ้ รู้ว่าเราอ่อนแอ เพราะว่าทุกวันนี้คริสเตียนหลายคนยังคิดว่าฉันก็ดีอยู่นะ ฉันก็ทำดีได้นะ เราก็มีดีอยู่นี่ อันนี้เป็นสิ่งที่พระเจ้าไม่อยากให้เราคิดแบบนั้น พระเจ้าอยากให้เรายอมรับว่าเราตายแล้ว ไม่มีอะไรดีเลย ทำอะไรไม่ได้สำหรับพระเจ้าเลย
ถ้าเราทำแบบนี้ มีประสบการณ์แบบนี้ อะไรจะเกิดขึ้นกับเรารู้ไหม เมื่อก่อนเราคุกเข่าไม่ได้ใช่ไหม? แต่ตอนนี้คุกเข่าได้แล้ว ยอมแล้ว เป็นคนที่ต่ำได้ ถ่อมได้ยอมเสียเปรียบได้ เพราะว่าเราไม่มีตัวตนแล้วไง
คนที่ไถ่เรา คนที่ทำดีในเรา เป็นใคร? พระเยซู ใช่. เราไม่เข้าใจนะว่าทำได้ยังไง แต่พระเยซูทำแล้ว คือพระเยซูเป็นผู้ที่จะได้รับสง่าราศีได้รับเกียรติ
เราทำอะไรไม่ได้ เราไม่ได้ทำอะไร เราก็มองตัวเองว่าไม่มีค่า ไม่มีตัวตนอีกต่อไปแล้ว บางคนบอกน่ะว่า แล้วเราไม่มองดูคุณค่าของเราหรอ คริสเตียนมีค่านะเป็นบุตรพระเจ้า
อันนั้นพระเจ้ามอง แต่เรา เราห้ามมองเราแบบนั้น เพราะว่าเมื่อเรามองเราว่ามีเกียรติสง่าราศี เป็นคนที่เก่ง ดี เราก็หยิ่งผยองพองตัว อย่าลืมนะว่าถ้าเราคิดไม่ดี อาการหยิ่งผยองพองตัวมันจะมาถึง
เพราะฉะนั้นการที่จะคิดยังไงให้เราไม่หยิ่งผยองพองตัวได้ ก็คือ ต่ำ ถ่อม ไม่เชื่อว่าเรามีดี ยอมรับว่าอ่อนแอ ไม่มีคุณค่าอะไร เป็นคนที่แบบไม่มีค่า
อันนี้ผมมาถึงจุดนี้ ผมยอมแบบคือยังไงก็ได้ พระเจ้าจะทำยังไงกับชีวิตของผมก็ได้ คือมันไม่มีค่าแล้ว มันไม่ดี ไม่ดีสักอย่าง ยอมแพ้จริงๆ ถ้าเรายอมแพ้จริงๆๆๆ เราจะเห็นชีวิตของพระคริสต์เกิดขึ้นได้ แล้วพระเจ้าเองจะเป็นคนยกเรา เป็นคนให้เรามีสง่าราศีมีเกียรติกับพระองค์