จงทำสิ่งนี้เพื่อ จดจำ (ไม่ลืม) เรา

ถาม.

รบกวนขอพี่... ช่วยอธิบายข้อนี้หน่อยครับ ทำไมข้อนี้จึงเรียนการรับมหาสนิท เพื่อเป็นการประกาศการวายพระชนม์ แต่ ไม่เน้นที่จดจำว่าพระเยซูยังทรงพระชนม์อยู่ในเรา

1 โครินธ์ 11:25-26 KJV  [25] เมื่อรับประทานแล้ว พระองค์จึงทรงหยิบถ้วยด้วยอาการอย่างเดียวกัน ตรัสว่า “ถ้วยนี้คือพันธสัญญาใหม่ด้วยโลหิตของเรา เมื่อท่านดื่มจากถ้วยนี้เวลาใด จงดื่มให้เป็นที่ระลึกถึงเรา” [26] เพราะว่าเมื่อท่านทั้งหลายกินขนมปังนี้และดื่มจากถ้วยนี้เวลาใด ท่านก็ประกาศการวายพระชนม์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าจนกว่าพระองค์จะเสด็จมา

ตอบ.

1 คร 11 ต้องอ่านข้อที่ 24 ด้วยนะครับ 

ข้อที่ 14 จงกินขนมปังเพื่อจดจำเรา   

ข้อที่ 26 จงดื่มจากถ้วยนี้เพื่อจดจำเรา

คำว่า rememberance ระลึก คือการเรียกความคิดกลับมาสู่พระเยซู จากการที่เราไปคิดถึงสิ่งอื่นที่ไม่ใช่พระเยซู คือเราลืมพระเยซูไปแล้ว

.....

1. ในคืนวันนั้น พระเยซูรับประทานอาหารกับสาวกสิบสองคน พระองค์หักและแบ่งขนมปังให้ทุกคน และยื่นถ้วยเหล้าองุ่นให้พวกเขาดื่มทีละคน

2. พระองค์ประทาน พระสัญญาใหม่ แก่สาวก (มก 14:22-26 //  มธ 26:26-29 // ลก 22:17-20 // 1 คร 11:23-26)

** ผู้เชื่อมาอยู่ร่วมกันและรับประทานอาหารร่วมกันหลังการนมัสการพระบิดา สิ่งที่ควรทำคือ..

1. การประกาศเรื่องการตายของพระเยซูเพื่อไถ่บาปทุกคน 

2. ชักชวนทุกคนให้ จำ จดจำ นึกถึง เรียกความจำคืนมา (เพราะว่าผู้เชื่อส่วนมากชอบลืมพระเยซู และไม่ให้พระเยซูเป็นหลักในการสามัคคีธรรม และในทุกที่)

** ภาษาไทย แปลว่า จงกระทำสิ่งนี้เพื่อระลึกถึงเรา 

ภาษากรีก คำว่า ระลึก คือ ἀνάμνησις, εως, ἡ อา-นาม-เน-ซิส 

ภาษาอังกฤษคือ...

1. rememberance ระลึกถึง คิดถึง

2. a recalling เรียกคืนมา

3. memory ความจำ การจดจำ

4. bring to mind นึกถึง 

สรุป...

** ขนมปัง (ไร้เชื้อ) เล็งถึงร่างกายเดียวของพระเยซูประทานให้ผู้เชื่อ เพื่อผู้เชื่อทุกคนที่ได้กินจะเป็นพระกายเดียว และมีส่วนในพระกายเดียวของพระองค์ (1 คร 10:16-17) เมื่อเราหักขนมปังเราจดจำว่าเรากินพระเยซูรับพระเยซูเข้าในสภาพของอาหารที่มากจากพระเจ้า เนื่องจากว่าพระเยซูเป็นขนมปังแห่งชีวิต (ยอห์น 6:35)

** ถ้วย-เหล้าองุ่น เล็งถึงการหลั่งไหลพระโลหิตเพื่อ 1. เป็นค่าไถ่บาปคนทั้งโลก 2. เพื่อประทานพระสัญญาใหม่ คือเป็นถ้วยแห่งพระพรสำหรับผู้เชื่อ (1 คร 10:16) เนื่องจากว่าพระเยซูรับดื่มถ้วยแห่งการพิพากษาลงโทษของพระเจ้าแทนมนุษย์แล้ว (ยอห์น 18:11)

** เราหักขนมปัง เราทานข้าวด้วยกันในฐานะของพระกายเดียวที่มีความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันเหมือนขนมปังก้อนเดียวไม่มีหลายก้อน เรามีส่วนในพระกายเที่ยงแท้ เป็นอวัยวะของพระกายของพระองค์ (1 คร 10:17) เราอยู่ร่วมกันเพื่อประกาศการวายพระชนม์โดยการหลั่งไหลพระโลหิตของพระเยซูเพื่อไถ่บาปเราแต่ไม่ใช่ระลึกถึง

พระเยซูตรัสว่า จงกระทำสิ่งนี้ คือกินขนมปังและดื่มเหล้าองุ่น เพื่อประกาศเรื่องการไถ่บาปโดยมีพระโลหิตเข้ามาเกี่ยวข้อง และจดจำเสมอว่า พระเยซูอยู่กับเรา อย่าลืมพระองค์ และทรงท่ามกลางพวกเราที่เป็นพระกาย เราอย่าลืมพระองค์และไปปักใส่ในสิ่งอื่น เรากินพระเยซูที่เป็นขนมปังแห่งชีวิต ด้วยการอธิษฐานและอ่าน

เราประกาศเรื่อง การตายบนกางเขน พระโลหิตเพื่อไถ่บาป แต่ไม่ใช่ให้จดจำครับ เพราะว่ามันจบและสำเร็จแล้ว (2 คร 5:16)

(ฉนั้นสิ่งที่เราต้องเรียกความจำกลับมา ก็คือพระเยซูที่อยู่ในเรากับเรา และในท่ามกลางพระกายขณะที่เราร่วมกัน)

อ่านเพิ่มเติม: จดจำว่าพระเยซูอยู่กับเราอยู่ในเราตลอดเวลา