ตัวเก่าไม่ได้ตายด้วย “การได้สัมผัส” หรือ “ความรู้สึก” แต่ตายด้วย “การนับว่าตายแล้ว” (โรม 6:11) และเมื่อไหร่ที่คุณลืมตัวหรือหยุดนับว่าตายแล้ว ตัวเก่าของคุณจะเป็นขึ้นมาอีก
แต่ถ้าเรานับว่าตายแล้วอยู่เสมอจนรู้ตัวว่าตัวเก่าของคุณตายทุกวันทุกเวลา ฤทธิ์เดชภายใน (Pleroo) หรือธรรมชาติใหม่ (New nature of Christ) ก็จะดำรงอยู่อย่างต่อเนื่องในคุณ
เมื่อมีการตายที่แท้จริงในตัวเก่าของเรา ก็จะมีการเป็นขึ้นมาจากตายกับพระคริสต์ที่แท้จริงตามมา
นี่คือสิ่งที่มารซาตานเกลียดที่สุด เพราะตัวบาปที่อยู่ในเนื้อหนังของเรามันจะไม่มีอำนาจเหนือเรา และหาเราไม่เจออีกเพราะ “เราตายจริงๆ แล้ว” (โรม 6:6-7)
The old man is not crucified by “touch” or “feel”; he is crucified by “considering” (Rom. 6:11); whenever believers fails to consider, his old man is revived; but if he truly considers, there will be supernatural power coming to him.
With real death, there comes real resurrection. This is what Satan hates the most, because he has no foothold on those who have died (Rom. 6:6-7)
อ่านต่อ: การนับว่าตาย และนับว่าใหม่ทุกวัน