เรื่องการที่เราถูกตรึงกับพระคริสต์เมื่อสองพันปีนั้น ตอนนั้นเรายังไม่เกิดเลย

ถาม: 

เรื่องการที่เราถูกตรึงกับพระคริสต์เมื่อสองพันปีนั้น ตอนนั้นเรายังไม่เกิดเลย พระองค์ตรึงเราตอนไหนคะ ขอโทษที่สงสัย

ตอบ: 

ก่อนที่พระเจ้าจะสร้างโลกนี้ พระเจ้าทรงทราบและเห็นว่า ใครจะเลือกพระเจ้า และไม่เลือกพระเจ้า พระเจ้าจึงเลือกคนที่เลือกพระองค์ และไม่เลือกคนที่ไม่เลือกพระองค์ (อฟ. 1:4)

หกพันปีก่อน เมื่ออาดัมทำบาป เราก็อยู่ที่นั่น เพราะถ้าอาดัมตาย เราก็จะไม่ได้เกิดเลย ชีวิตเราอยู่ในอาดัม วิญญาณเราอยู่ในอาดัม

สองพันปีก่อน เมื่อพระเยซูสิ้นพระชนม์ พระองค์ทรงนับเราเข้าส่วนในการตายนั้นด้วย เมื่อพระเยซูตายเราก็ตาย เราไม่ได้ตายตอนรับบัพติศมา 

การรับบัพติศมา คือการยอมรับความจริงว่า เราตายกับพระเยซูเมื่อสองพันปีก่อน

การที่เราเกิดมา เราเป็นคนใหม่ตั้งแต่วันที่พระเยซูฟื้นขึ้นจากตายแล้ว (โรม 6:4) แต่เราเกิดมาเราไม่รู้ตัวว่า คนเก่าตาย และนี่คือคนใหม่ การตายและการใหม่นี้ คือการตายและใหม่ในพระคริสต์ ไม่ใช่นอกพระคริสต์ครับ