ถาม:
พี่น้องบางคนบอกว่า มโนธรรมอยู่ในวิญญาณ ไม่ใช่จิตสำนึก
ตอบ:
พี่น้องไม่เข้าใจ อาจเป็นความเข้าใจของบางคน
...
ถาม:
แล้วมโนธรรมแปลว่าอะไร และอยู่ในส่วนของวิญญาณหรือจิตใจ
ตอบ:
มโนธรรม (Conscience) คือจิตสำนึกผิดชอบ ที่รักชอบในเรื่องศีลธรรมและความดีงาม และเกลียดชังสิ่งที่ไม่ดีไม่ชอบธรรม (ยน. 8:9; กจ. 23:1; โรม 2:15; 9:1; 1 ทธ. 4:2 และยังมีอีกมากมาย)
1. วิญญาณของอาดัม คือพระฉายาของพระเจ้า คือ รัก จริง ชอบธรรม และบริสุทธิ์
2. จิตของอาดัมมีมโนธรรม (จิตสำนึกผิดชอบ) ถ้ามโนธรรมอยู่ในวิญญาณ มนุษย์ทั้งโลกจะเข่นฆ่าและชั่วช้า เพราะวิญญาณเขาตาย และถูกตัดขาดจากพระเจ้าแล้ว มนุษย์ทุกวันนี้ แม้ไม่เชื่อพระเจ้า ก็ยังมีมโนธรรมอยู่ไม่มากก็น้อย แม้จะเป็นมโนธรรมที่เสื่อมและตกต่ำแล้วก็ตาม
3. มโนธรรม/จิตสำนึกผิดชอบ คือตัวเชื่อมโยงระหว่างพระฉายาของพระเจ้า และจิตของอาดัม เพื่อคิด รัก และชอบในสิ่งดีจากพระเจ้า
พูดง่ายๆ ก็คือ มโนธรรม/จิตสำนึกผิดชอบ มีกฎที่รักชอบพระฉายาของพระเจ้า แต่กฎนี้อ่อนแอ และไม่มีกำลังเท่ากฎแห่งความบาปและกฎแห่งความตาย ต้องพึ่งกฎแห่งพระวิญญาณและกฎแห่งชีวิต เพื่อเอาชนะสองกฎที่ตัวบาปนำเข้ามา
พระคัมภีร์ภาษาไทยแปลผิดว่า มโนธรรมของมนุษย์ คือประทีปของพระเจ้า ใน สภษ. 20:27 แต่ฮีบรูแปลว่า วิญญาณของมนุษย์ คือตะเกียง (ประทีป) ของพระเจ้า
(หมายเหตุ: ทุกครั้งที่เราอ่านเจอคำว่า ตะเกียงหรือประทีป ส่วนมากเล็งถึงวิญญาณ และน้ำมันเล็งถึงพระวิญญาณ ยกตัวอย่าง มธ. 25:1–13)
ตะเกียงในสมัยสองพันปีก่อนที่ยิวใช้