ถาม:
ช่วยอธิบายนิยามของคำว่า “อย่าแตะต้องผู้รับใช้” ได้มั๊ยคะ แล้วถ้าผู้รับใช้ที่ทำผิดต่อพี่น้องก็ห้ามยุ่งใช่มั๊ยคะ หมายถึงพูดในสิ่งที่เค้าทำผิด ขอบคุณมากค่ะ
ตอบ:
ทุกวันนี้ผู้เชื่อมากมายเข้าใจผิดเรื่อง “อย่าแตะต้องผู้รับใช้ ไม่อย่างนั้นพระเจ้าจะเอาโทษเรา” เพราะคริสตจักรนำเรื่องราวในพระคัมภีร์เดิมมาใช้ เนื่องจากเขาไม่เข้าใจ
...
1. คำว่าผู้รับใช้ที่แท้จริง
คือผู้เชื่อทุกคนที่พระเจ้าตั้งไว้ และเจิมไว้ให้เป็นสาวกรับใช้พระเจ้าในแต่ละหน้าที่ ตามพรและของประทานที่พระวิญญาณจะประทานให้ ผู้รับใช้ไม่ใช่ตำแหน่งศิษยาภิบาล หรืออาจารย์เท่านั้น เหมือนที่ผู้เชื่อมากมายเข้าใจ
..
2. มาจากพระเจ้า
ผู้รับใช้ที่เราไม่แตะต้อง ในที่นี้คือผู้รับใช้ที่พระเจ้าทรงเลือกและเจิมจริงๆ — ไม่ใช่ทุกคนที่เรียกตัวเองว่าผู้รับใช้ หรือจบจากมหาลัยและมีปริญญา คือผู้รับใช้ที่มาจากพระเจ้า
ผู้เชื่อมากมายถวายตัวรับใช้แต่พระเจ้าไม่ได้เลือก พระเจ้าก็จะใช้เพราะว่าเขาขอรับใช้ แต่สิ่งที่เขาได้รับคือค่าจ้างรางวัลในโลกนี้ และจากมนุษย์ซึ่งยกย่อง ชื่นชม รักและเคารพ และให้เงินเดือน
..
3. ความหมายของคำว่าแตะต้อง
แตะต้อง คือการไม่ทำร้าย ทำลาย หรือขัดขวางผู้รับใช้ของพระเจ้า
แตะต้อง คือการไม่ตัดสินลงโทษ ถ้าหากไม่ใช่หน้าที่ของเรา แต่ถ้าเรารู้ว่าใครทำผิดอะไร และเราตักเตือนเขาได้ด้วยรักได้ก็จงตักเตือน แต่ถ้านอกเหนือหน้าที่ของเรา เราควรแจ้งต่อผู้ปกครองให้คริสตจักรจัดการเอง ไม่ใช่ไม่ยุ่งเกี่ยว ไม่สนใจ หรือปล่อยให้พระเจ้าจัดการคนนนั้นเพราะกลัวพระเจ้าจะเอาโทษ
การตัดสิน การแก้ไข หรือการจัดการกับการกระทำผิดของผู้รับใช้ในแต่ละหน้าที่ตำแหน่ง เป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อน และควรทำตามขั้นตอนที่ถูกต้องและด้วยความรัก เพื่อนำทุกสิ่งให้กลับมาสู่การเป็นพระกายที่ถวายเกียรติแด่พระเจ้า ไม่ใช่เราจะปล่อยปละละเลยเรื่องเหล่านี้
..
สรุป
แตะต้อง ก็คือตัดสินเขาทั้งๆ ที่ไม่ใช่หน้าที่ของเรา แต่จะต้องมีคนที่จัดการกับเขาเรื่องความผิดที่เขากระทำ
แตะต้องไม่ใช่ไม่ยุ่งเกี่ยว ไม่ใช่ปล่อยให้คนอื่นจัดการเราไม่เกี่ยวครับ
...
1 คร. 5:12 ไม่ใช่หน้าที่ของข้าพเจ้าที่จะไปตัดสินลงโทษคนภายนอก ท่านจะต้องตัดสินลงโทษคนภายในมิใช่หรือ
1 คร. 6:1 ในพวกท่านมีผู้ใดหรือ ถ้าเป็นความกับคนอื่น จะอาจไปว่าความกันต่อหน้าคนอธรรม และไม่ไปว่าต่อหน้าวิสุทธิชน
2 ท่านไม่รู้หรือว่าวิสุทธิชนจะพิพากษาโลก และถ้าพวกท่านจะพิพากษาโลก ท่านไม่สมควรจะพิพากษาความเรื่องเล็กน้อยที่สุดหรือ
3 ท่านไม่รู้หรือว่า เราจะต้องพิพากษาพวกทูตสวรรค์ ถ้าเช่นนั้นจะยิ่งเป็นการสมควรสักเท่าใด ที่เราจะพิพากษาตัดสินความเรื่องของชีวิตนี้
4 ฉะนั้น ถ้าพวกท่านเป็นความกันเรื่องชีวิตนี้ ท่านจงตั้งคนที่คริสตจักรนับถือน้อยที่สุดให้ตัดสิน
5 ข้าพเจ้ากล่าวดังนี้ก็เพื่อให้ท่านละอายใจ ในพวกท่านไม่มีสักคนหนึ่งหรือที่มีสติปัญญา สามารถชำระความระหว่างพี่น้อง