ถาม:
คุณรู้ได้อย่างไรว่า ผู้รักษาพระบัญญัติ เชื่อพระเยซู เป็นพี่น้องจอมปลอม คุณเอาตรงไหนมาสรุปครับ
ตอบ:
พี่น้องลองอ่านหนังสือกาลาเทียทั้งเล่มนะครับ จะเห็นคำตอบอย่างชัดเจน เปาโลย้ำบ่อยมากว่า การได้รอด, การได้รับพระพรที่ทรงสัญญาแก่อับราฮัม, การได้กลายเป็นคนชอบธรรม และการได้รับพระวิญญาณบริสุทธิ์นั้น คือได้มาโดยทางความเชื่อเท่านั้น (ยน 3:16; โรม 10:9-10; กท 3:6-9)
คำว่า “พี่น้อง” ก็คือผู้เชื่ออย่างแน่นอน เปาโลจะไม่เรียกคนที่ไม่เชื่อว่า พี่น้องเป็นอันขาด ส่วนคำว่า “จอมปลอม” เปาโลใช้เรียกเขาก็เพราะว่า พวกเขาสอนผิด แต่ไม่ร้ายแรงถึงขนาดต้องเรียกว่า เทียมเท็จ เนื่องจากว่า พวกเขาไม่ได้บิดเบือนหลักความเชื่อ ถ้าหากใครที่เป็นพวกเทียมเท็จ เราจะไม่เรียกว่า พี่น้องเป็นอันขาด
สมัยนั้นชาวยิวเท่านั้นที่รักษาพระบัญญัติ เพื่อให้ได้กลายเป็นคนชอบธรรมและได้รอด ชาติอื่นไม่รักษาพระบัญญัติเดิมอย่างแน่นอน
เนื่องจากว่า การรักษาพระบัญญัตินั้น “ต้องรักษาทุกข้อ” ถ้าเลือกที่จะรักษาบางข้อก็จะต้องถูกสาปแช่ง (กท 3:10) และเนื่องจากว่า ไม่มีใครทำได้ เราจึงรับพระพรของอับราฮัมโดยทางความเชื่อ เพราะว่า พระเจ้าทรงมีพระเมตตาต่อเราทั้งหลาย (กท 3:11)
หนังสือกาลาเทีย… เปาโลเป็นทุกข์เนื่องจากว่า สิบสี่ปีผ่านไป ผู้เชื่อมากมายหลงเชื่อหลักคำสอนที่ผิด จึงเขียนจดหมายมาเตือนพวกเขาว่า การรักษาพระบัญญัติ ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับพระสัญญาของพระเจ้าต่ออับราฮัม เรากลายเป็นคนอบธรรมได้ โดยการเชื่อในพระเยซูคริสต์ ถ้าหากเราจะเป็นคนชอบธรรมโดยการรักษาพระบัญญัติ พระเยซูก็ตาย และพระโลหิตหลั่งไหลก็ไม่มีประโยชน์อะไร (กท 2:21)