ลูกา 21:1-4 พระองค์เงยพระพักตร์ทอดพระเนตรเห็นคนมั่งมีทั้งหลายนำเงินมาใส่ในตู้เก็บเงินถวาย พระองค์ทอดพระเนตรเห็นหญิงม่ายคนหนึ่งเป็นคนจนนำเหรียญทองแดงสองอันมาใส่ด้วย พระองค์ตรัสว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า หญิงม่ายจนคนนี้ได้ใส่ไว้มากกว่าคนทั้งปวงนี้ เพราะว่าคนทั้งปวงนี้ได้เอาเงินเหลือใช้ของเขามาใส่ถวายแด่พระเจ้า แต่ผู้หญิงนี้ขัดสนที่สุด ยังได้เอาเงินที่มีอยู่สำหรับเลี้ยงชีวิตของตนมาใส่จนหมด”
ลก 21... การถวายในข้อนี้เป็นเรื่องของการทำทานชาวยิวใช้เงิน 4 แบบใหญ่คือ
1. ถวายสิบลดซึ่งไม่ใช่เงินแต่เป็นทรัพย์สินสิ่งของ 10 เปอร์เซ็นต์ที่มาจากรายได้ของสัตว์ข้าวน้ำมันพืชผักผลไม้ต่างๆ
2. ค่าบำรุงพระวิหาร ผู้ชายยิวทุกคนจะต้องถวายครึ่งเชเควปีละครั้งเพื่อเป็นค่าซ่อมแซมพระวิหาร
3. ทำทาน คือการให้โดยไม่มีกำหนดมากหรือน้อยเพื่อช่วยเหลือคนยากจนหญิงม่ายและเด็กกำพร้า
4. เสียภาษีให้รัฐบาล
สำหรับเรื่องการทำทานในข้อที่ 3 พระเจ้าไม่เคยสนใจเงินที่เรานำมาถวายจะมากมายแค่ไหน แต่พระเจ้ามองที่ใจภายในเราให้ด้วยใจรักด้วยใจเมตตาอยากช่วยเหลือผู้อื่น นี่คือการรักเพื่อนบ้านเท่ากับรักตนเอง ผู้หญิงคนนี้ไม่มีอันจะกินแต่ก็ยังเสียสละเป็นห่วงสงสารคนยากจนเหมือนกับเธอ ซึ่งตรงข้ามกับเศรษฐีเหล่านั้นที่นำแค่เศษของเงินที่มีมาทำทาน ถึงแม้ว่าจะดูเหมือนเยอะแต่สำหรับพระเจ้าก็ยังน้อยกว่าเงินเหรียญสองอันของหญิงม่ายคนนั้น