ผู้ชายคนหนื่ง มีฐานะร่ำรวยมาก มีบ้านพักอยู่ชนบท ท่านเป็นคนรักเด็กมากๆ
ท่านจะจัดงานเพื่อให้เด็กมาเล่นของเล่น กินขนม อาหาร ที่บ้านอาทิตย์ละครั้ง
เมื่อถึงเวลางาน พ่อแม่ก็พาลูกๆ มาส่งที่บ้านเศรษฐีท่านนี้.
ก่อนกลับบ้าน...วันนั้น ท่านก็ประกาศบอกให้เด็กๆ ทุกคนว่า "ได้เวลากลับบ้านแล้วนะลูกๆ ทั้งหลาย. พวกเจ้าอยากได้อะไร ของเล่น อาหาร ขนม เอากลับบ้านไปได้ มากที่สุดเท่าที่จะมากได้นะ"
เด็กๆ ก็วิ่งไปเอาของเล่นบ้าง ขนมบ้าง อาหารบ้างจนไม่มีที่จะใส่
- มีเด็กหญิงคนหนึ่ง เดินมาหาเศรษฐีท่านนั้นช้าๆ เธอยื่นมือมาจับชายเสื้อของเศรษฐีท่านนี้ และเงยหน้าขึ้นจ้องมองตาของท่าน
- เศรษฐี: "ลูก ..ทำไมไม่ไปเอาขนม ของเล่นกับเขาล่ะ ไม่ต้องกลัวนะว่ามันจะหมด พ่อยังมีอีกเยอะ..ไปเอาสิลูก"
- เด็กหญิง : " ของเล่นวันหนึ่งก็จะเบื่อ ขนมวันหนึ่งก็จะหมด แต่ลูกอยากเป็นลูกของพ่อ เพราะว่าพ่อเป็นเจ้าของทุกสิ่ง และมีทุกสิ่ง ไม่มีวันหมด"
- เศรษฐี : ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป..เจ้าคือลูกของเรา"
...
1. เศรษฐี คือพระเจ้า
2. เด็กๆ คือคริสเตียนผู้ไม่ชนะ
3. เด็กหญิง คือคริสเตียนผู้ชนะที่เลือกพระเจ้าที่เป็นบุคคลเท่านั้น
4. ของเล่นขนมอาหาร คือสติปัญญา ความรู้ ฤทธิ์เดช ของประทาน ตำแหน่ง ที่ผู้เชื่อมากมายแสวงหามากกว่าพระเจ้า (ที่เป็นบุคคล)
...
** ชีวิต และสิ่งที่เราต้องการเพื่อชีวิต ในโลกนี้ วันหนึ่ง และไม่นานมันก็จะหมดไป แต่พระเจ้าผู้เป็นเจ้าของสรรพทุกสิ่งทั้งหลาย คือผู้ที่เราควรเดินมาหา และจับชายเสื้อของพระองค์ไว้ เพราะว่าพระองค์เป็นคำตอบ และเป็นทุกสิ่งที่เราต้องการ ชั่วนิรันดร์
** ท่านกำลังวิ่งหาอะไรกันอยู่ ..ของเล่น หรืออาหาร หรือ พระเจ้า ?