ถ้าผู้ใดว่า “ข้าพเจ้ารักพระเจ้า” และยังเกลียดชังพี่น้องของตน ผู้นั้นก็เป็นคนพูดมุสา เพราะว่าผู้ที่ไม่รักพี่น้องของตนที่แลเห็นแล้ว เขาจะรักพระเจ้าที่ไม่เคยเห็นอย่างไรได้
1 ยอห์น 4:20
สำหรับพระธรรมข้อนี้ ถ้าเราจะเริ่มต้นใหม่ว่า
"ถ้าเราไม่รักพระเจ้าที่ไม่เคยมองเห็นแล้วเราจะรักพี่น้องที่มองเห็นได้อย่างไร" เราจะพบอะไรที่แตกต่าง
เมื่อเราได้รับมานาที่ซ่อนไว้ หรือเข้าสู่ความรู้ที่ล้ำลึกในพระคัมภีร์ เราก็ได้รู้แล้วว่า มนุษย์ไม่สามารถที่จะรักอากาเปได้ คือมนุษย์ทำได้แค่เพียง ฟิเลโอเท่านั้น (ยน. 21:15-17)
ดังนั้นการตีความพระคัมภีร์ใน 1 ยน. 4:20 จึงควรต้องเริ่มต้นจากการรักพระเจ้าที่ไม่มองเห็นด้วยตาก่อนครับ
เมื่อเราฝึกเดินในวิญญาณและสร้างความสัมพันธ์กับพระเจ้าโดยการ บอกรัก พูดคุยกับพระเยซู แทนการอธิฐานแบบระบบเดิมที่เป็นศาสนาแล้ว ยิ่งเราบอกรักพระเยซู ผู้เป็นที่รักของเรามากเท่าไหร่พระองค์ก็จะส่งความรัก "อากาเป" ของพระองค์มาให้เรามากเท่านั้น เมื่อความรักของพระองค์ได้ก่อขึ้นในตัวเรามากขึ้นๆ เราก็จะสามารถรัก ให้อภัย และอดทนนานต่อพี่น้องได้ด้วยรัก "อากาเป" ที่พระเจ้าได้ก่อขึ้นในตัวเราอย่างไม่ต้องฝืนใจ แต่ถ้าเรายังพยายามใช้ความรัก "ฟิเลโอ" กับพี่น้องก่อนรักพระเจ้าแล้ว ก็เป็นเพียงแค่พยายามของเนื้อหนัง เราจะล้มเหลว