ฟีเลโมน บทที่ 1

ผู้เชื่อคือทหารเพื่อต่อสู้กับมาร

1:1 เปาโล ผู้ถูกจองจำอยู่เพื่อพระเยซูคริสต์ กับทิโมธีน้องชายของเรา ถึง ฟีเลโมน เพื่อนร่วมงานที่รักของเรา 

1:2 และถึงนางอัปเฟียผู้เป็นที่รัก และอารคิปปัสผู้เป็นเพื่อนทหารด้วยกันกับเรา และถึงคริสตจักรที่อยู่ในบ้านของท่าน 

** เปาโลเขียนจดหมายฉบับนี้ขณะที่ท่านและทิโมธีถูกจำจองที่กรุงโรมครั้งแรกและใกล้จะได้รับการปลดปล่อย ท่านเขียนถึงพี่น้องที่ร่วมกันเป็นคริสตจักรในบ้าน 

** ทหาร ในที่นี้ คือผู้เชื่อคือทหารเพื่อต่อสู้กับมาร อาวุธของเราอยู่ในเอเฟซัสบทที่หก

1:3 ขอพระคุณและสันติสุขจากพระเจ้าพระบิดาของเรา และจากพระเยซูคริสต์เจ้า จงดำรงอยู่กับท่านทั้งหลายเถิด

** คือขอให้อยู่ในพระคริสต์เพื่อเข้าสู่ประสบการณ์แห่งพระคุณและสันติสุขอยู่เสมอ

1:4 ข้าพเจ้าขอบพระคุณพระเจ้าของข้าพเจ้า คือเอ่ยถึงท่านเสมอเมื่อข้าพเจ้าอธิษฐาน 

** เปาโลอธิษฐานอย่างสม่ำเสมอและเผื่อพี่น้องและผู้รับใช้มากมาย

1:5 เพราะข้าพเจ้าได้ยินถึงความรักและความเชื่อของท่านที่มีต่อพระเยซูเจ้าและต่อบรรดาวิสุทธิชน 

1:6 เพื่อคำพยานแห่งความเชื่อของท่านจะได้เกิดผลโดยความรู้ถึงความดีทุกอย่างซึ่งมีอยู่ในท่านนั้นโดยพระเยซูคริสต์ 

1:7 น้องเอ๋ย ความรักของท่านทำให้เรามีความยินดีและความชูใจเป็นอย่างยิ่ง เพราะจิตใจของพวกวิสุทธิชนแช่มชื่นขึ้นเพราะท่าน

** คริสตจักรบ้านแห่งนี้เติบโตในความเชื่อโดยได้รับการเปิดเผยเรื่องพระคำแห่งความจริงและมีความรักของพระคริสต์สำแดงมากมายท่ามกลางพวกเขา

1:8 เหตุฉะนั้น แม้ว่าโดยพระคริสต์ ข้าพเจ้ามีใจกล้าพอที่จะสั่งให้ท่านทำสิ่งที่ควรกระทำได้ 

1:9 แต่เพราะเห็นแก่ความรัก ข้าพเจ้าขออ้อนวอนท่านดีกว่า อย่างเปาโล ผู้ชราแล้ว และบัดนี้เป็นผู้ถูกจำจองอยู่ เพราะเห็นแก่พระเยซูคริสต์

** เมื่อผู้เชื่อรับพระคำแห่งความจริงและฝึกเดิน เขาก็จะมีความรักของพระคริสต์เต็มล้นภายในจนถ่อมใจยอมรับฟังเปาโล แต่เปาโลก็ถ่อมใจเช่นกันท่านจึงอ้อนวอนแทนที่จะสั่งพวกเขา

1:10 ข้าพเจ้าขออ้อนวอนท่านเรื่องโอเนสิมัส ลูกของข้าพเจ้า ที่ข้าพเจ้าได้เป็นบิดาของเขาเมื่อข้าพเจ้าถูกจำจองอยู่ 

1:11 เมื่อก่อนนั้นเขาไม่เป็นประโยชน์แก่ท่าน แต่เดี๋ยวนี้เขาเป็นประโยชน์ทั้งแก่ท่านและข้าพเจ้า 

1:12 ข้าพเจ้าจึงส่งเขาผู้เป็นดวงจิตของข้าพเจ้าทีเดียวกลับไปหาท่านอีก เหตุฉะนั้นท่านจงรับเขาไว้ 

1:13 ข้าพเจ้าใคร่จะให้เขาอยู่กับข้าพเจ้า เพื่อเขาจะได้ปรนนิบัติข้าพเจ้าแทนท่าน ในระหว่างที่ข้าพเจ้าถูกจำจองเพราะข่าวประเสริฐนั้น 

1:14 แต่ว่าข้าพเจ้าจะไม่ปฏิบัติสิ่งใดลงไปนอกจากท่านจะเห็นชอบด้วย เพื่อว่าคุณความดีที่ท่านกระทำนั้นจะไม่เป็นการฝืนใจ แต่จะเป็นความประสงค์ของท่านด้วย 

1:15 อาจจะเป็นเพราะเหตุนี้ที่ทำให้เขาจากท่านไปชั่วระยะเวลาหนึ่ง เพื่อท่านจะได้เขากลับคืนมาตลอดไป 

1:16 เขามิใช่เป็นทาสอีกต่อไป แต่ดียิ่งกว่าทาส คือเป็นพี่น้องที่รัก เขาเป็นที่รักมากของข้าพเจ้า แต่คงจะเป็นที่รักของท่านมากยิ่งกว่านั้นอีก ทั้งในเนื้อหนังและในองค์พระผู้เป็นเจ้า

1:17 เหตุฉะนั้นถ้าท่านถือว่าข้าพเจ้าเป็นเพื่อนร่วมงานของท่าน ก็จงรับเขาไว้เหมือนรับตัวข้าพเจ้าเอง 

1:18 ถ้าเขาได้กระทำผิดต่อท่านประการใด หรือเป็นหนี้อะไรท่าน ท่านจงคิดเอาจากข้าพเจ้าเถิด 

1:19 ข้าพเจ้า เปาโล ได้เขียนไว้ด้วยมือของข้าพเจ้าเองว่า ข้าพเจ้าจะใช้ให้ ข้าพเจ้าจะไม่อ้างถึงเรื่องที่ท่านเป็นหนี้ข้าพเจ้า และแม้ตัวของท่านเองด้วย 

1:20 แท้จริง น้องเอ๋ย จงให้ข้าพเจ้ามีความยินดีในองค์พระผู้เป็นเจ้าเพราะท่านเถิด จงให้ข้าพเจ้าชื่นใจในองค์พระผู้เป็นเจ้า

1:21 ข้าพเจ้ามั่นใจว่าท่านจะเชื่อฟัง จึงได้เขียนถึงท่าน เพราะรู้ว่าท่านจะกระทำยิ่งกว่าที่ข้าพเจ้าขอด้วย

1:22 อีกประการหนึ่ง ขอท่านได้จัดเตรียมที่พักไว้สำหรับข้าพเจ้าด้วย เพราะข้าพเจ้าหวังว่าจะมาหาท่านอีกตามคำอธิษฐานของท่าน

1:23 เอปาฟรัส ผู้ซึ่งถูกจำจองอยู่ด้วยกันกับข้าพเจ้าเพื่อพระเยซูคริสต์ ฝากความคิดถึงมายังท่าน 

1:24 มาระโก อาริสทารคัส เดมาส และลูกา ผู้เป็นเพื่อนร่วมงานกับข้าพเจ้า ก็ฝากความคิดถึงมายังท่าน

1:25 ขอพระคุณของพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา จงดำรงอยู่กับจิตวิญญาณของท่านเถิด เอเมน [เขียนจากกรุงโรมถึงฟีเลโมน และส่งโดยโอเนสิมัส ผู้เป็นทาส] 

** ข้อที่ 10 จนถึง 25 เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความรักความผูกพันของท่านและพี่น้องผู้รับใช้ทั้งหลาย

สรุป ฟีเลโมน บทที่ 1:1-25

1. เราผู้เชื่อทุกคน เป็นสาวก เป็นชาวนา เป็นผู้รับใช้ปรนนิบัติพระเจ้าและพี่น้องพระกาย เป็นปุโลหิตหลวง เป็นคนต้นเรือน และเป็นทหารของพระเยซู อาวุธของเรามีหกอย่าง

2. การอธิษฐานเผื่อพี่น้องและผู้รับใช้เป็นเรื่องที่สำคัญมากและบำเหน็จก็มีมากมาย

3. คริสตจักรสมัยแรกทำกันที่บ้าน ทุกวันนี้เขาสร้างตึก อาคาร สถานที่และเรียกว่าคริสตจักรหรือโบสถ์ แต่แท้ที่จริง คริสตจักรคือกลุ่มผู้เชื่อที่มารวมกันร่วมกันเพื่อนมัสการรับใช้พระเจ้า เราจะทำที่ไหนก็ได้ที่เราสะดวกและไม่สิ้นเปลืองมาก

4. เมื่อเราฝึกเดินและสนิทมาก ความรักของพระคริสต์ในเราก็มีมาก เราจึงรักอากาเปและถ่อมจนถึงดินได้

นี่หรือคืออาวุธทั้งหก 

คุณเป็นทหารที่ดีของพระเยซูหรือยัง? 

ไม่มีทหารคนใด เมื่อเข้าประจำการแล้ว (2 ทธ 2:4) 

อาวุธคุณก็ไม่มี แล้วคุณจะเอาอะไรไปต่อสู้กับมาร 

สารบัญ ฟีเลโมน (Philemon)