สรุปเอเฟซัสบทที่ 4
การเดินในวิญญาณ คือการผจญภัยในชีวิตความเชื่อ อาจใช้เวลาเป็นปีๆ เพื่อให้ถึงคำว่าพ่อหรือผู้ชนะ แต่อย่างน้อยเราเลิกกลัวพระเจ้า ไม่กลัวจะไม่รอด และมีสันติสุขมากกว่า และเห็นชีวิตพระคริสต์เริ่มทำกิจในเรามากกว่าตอนที่เราไม่ได้พบพระคำล้ำลึกนี้
ถ้าว่าแล้ว สิ่งที่พระเจ้าตรัสผ่านเปาโลในบทที่ 4 ก็คือ การย้ำให้เราที่ยังเป็นเด็ก ให้พระคริสต์ให้ชีวิตและนิสัยของพระองค์สำแดงผ่านเรานั่นเอง
ขอบคุณพระเยซูสำหรับเอเฟซัสบทที่ 4 ตั้งแต่ตั้ง 26 พระวิญญาณบริสุทธิ์ตรัสผ่านเปาโล เพื่อเตือนผู้เชื่อที่ยังเป็นเด็กและหนุ่มอยู่ ซึ่งเขายังโกรธได้ ยังโกรธเป็น ยังมีกิเลสตัณหา โลภ โกรธ หลง อยู่และเมื่อเกิดมีอารมณ์เหล่านี้ เรามีเวลาเล็กน้อยเพื่อที่จะไม่ปล่อยตัวไปทำบาปต่อไป ซึ่ง เมื่อเรายอมหลุดไปจากพระคริสต์ มารมีโอกาสที่จะชักนำเราให้ไปทำบาปมากกว่าเก่า และออกห่างจากพระเจ้าไปไกล จนเรารู้สึกฟ้องผิดน้อยใจและไม่อยากเดินในวิญญาณ
อย่าให้ความคิดที่ทำให้เราน้อยใจและห่างไกลจากพระเจ้า เราจะจมอยู่ในความมืดสนิท คือชีวิตเริ่มไม่มีพระเจ้าไปแล้ว
หลายคนจะเป็นแบบนี้และเราที่เคยเป็นคริสเตียนศาสนา จำกันได้ไหม ตอนที่เราทำบาปหลายบาปหลายอย่าง ทำบาปมากมาย ในที่สุดเราก็ไม่คิดอยากจะเดินในพระเจ้าอีก
บางคนก็ไม่อยากมาโบสถ์ ไม่อยากอ่านพระคัมภีร์ ไม่อยากอธิษฐาน เพราะฉะนั้น ขอบพระคุณพระเจ้า เรามีพระโลหิตของพระเยซูเตรียมไว้แล้วสำหรับการฟ้องผิด สำหรับการกระทำบาป สำหรับการออกไปอยู่ในความมืด ออกไปอยู่ในอาดัม คือ ตะวันของเรามันตกแล้ว
เรากลับมาได้ กลับมาได้ เลยทุกเวลา เอเมน
.....
สำหรับข้อที่ 30 ผู้เชื่อไม่เคยดูหมิ่นพระวิญญาณแน่นอนครับ แต่เราส่วนมาก เราจะทำให้พระวิญญาณบริสุทธิ์เสียพระทัย จำได้ไหม สิ่งที่คริสเตียนทำได้ เราไม่เคยดูหมิ่นพระวิญญาณ
แต่เราดับพระวิญญาณบ่อยมาก การดับพระวิญญาณหรือการทำให้พระวิญญาณบริสุทธิ์เสียพระทัย ก็คือ เราทำบาป ตะวันเรามันตกแล้ว เราอยู่ในความมืดอยู่ในอาดัมไม่เดินในพระคริสต์ ไม่บอกรักไม่พูดคุย ไม่อธิษฐานไม่มาร่วมประชุมกับคริสตจักร อันนี้คือการ ที่เราออกไปจากพระคริสต์แล้ว
เพราะฉะนั้นยังไงก็ตามขอบพระคุณพระเจ้าอีกครั้งหนึ่ง ที่มีพระโลหิตที่เราจะกลับเข้ามาได้ และสุดท้ายการเดินในพระวิญญาณการเดินในวิญญาณ ก็คือ การผจญภัยในชีวิตของความเชื่อของพวกเรา เป็นชีวิตที่จะว่าสนุกก็ได้จะว่าไม่สนุกก็ได้ ก็แล้วแต่
แต่มันเป็นสิ่งที่อัศจรรย์เป็นสิ่งที่ดี เพราะว่าถ้าหากเราพบมานาพบพระคำล้ำลึกนี้แล้ว มันจะช่วยให้เราไม่อยากเลิกเดิน ไม่อยากเลิกเชื่อ ไม่อยากเลิกอยู่ในความเชื่อกับพระเจ้า
เมื่อก่อนเราคิดใช่ไหม อยากเลิกก็ได้ อยากหนีก็ได้ อยากอะไรก็ได้ แต่ตอนนี้เราเห็นว่า มันมีอะไรที่ดีกว่าที่เราเคยเห็น มานาเปิดตาเรา เราเห็นว่าชีวิตในความเชื่อ มันเป็นสิ่งที่อัศจรรย์มาก เป็นสิ่งที่ดีมากเราจะสู้ต่อไป
เราจะเห็นในสิ่งที่พระเจ้าต้องการให้เราเห็นอีกมากกว่าเก่า ยังมีหลายสิ่งที่รอเราอยู่ ขออย่าให้เราท้อและเดินคนเดียวเหนื่อย. ก็เดินไปด้วยกัน เอเมนไหม.
สรุป เอเฟซัสบทที่ 4 ขอให้เราจำ พระเจ้าเตือนเราผ่านเปาโล เราก็คือเราที่เป็นเด็กอยู่ สำหรับผู้ใหญ่แล้วพระเจ้าก็ไม่เตือน เพราะเขารู้ดีรู้อยู่แก่ใจและเขาไม่ทำ ฉะนั้นอย่างน้อยเราขอบคุณพระเจ้า เมื่อเราผจญภัยในชีวิตนี้ เรามีสันติสุขทุกเวลามากกว่าเก่า เราไม่กลัวพระเจ้า และเราไม่กลัวว่าจะไม่รอด เรามี "กิจ" ของพระคริสต์ พระคริสต์ทำกิจในเรามากขึ้น (ฟป 2:13) ซึ่งเมื่อก่อนเราไม่เห็นมากแบบนี้มากขนาดนี้ สรรเสริญพระเยซูขอบคุณพระเยซู ที่พระองค์นำเราเข้าสู่ชีวิตที่ดีกว่านี้ เอเมน