หลังจากพี่น้องท่านหนึ่งได้อ่าน...จึงเกิดมีคำถามว่า…

หลังจากพี่น้องท่านหนึ่งได้อ่านบทความเรื่อง "ความมั่นใจในความรอด" จึงเกิดมีคำถามว่า…

ถาม: 

เราเสียความรอดไม่ได้ แล้วที่พระคริสต์บอกว่าถูกลบชื่อจากหนังสือแห่งชีวิต อันนี้ไม่ใช่เสียความรอดหรือครับ

ตอบ: 

มธ 7:21–23 พระเยซูตรัสว่า “เราไม่รู้จักเจ้า” คือวันที่พระเยซูจะไม่รับรองชื่อเราต่อหน้าพระบิดา เมื่อพระองค์เสด็จมาก่อตั้งอาณาจักรอยู่ในโลกนี้เป็นเวลาพันปี คือการลบชื่อชั่วคราวในการพิพากษาครั้งแรก

หลังจากยุคพันปีผ่านพ้นไป ผู้เชื่อเหล่านี้ก็จะรอดเข้าสู่ฟ้าสวรรค์ใหม่ เพราะความรอดเข้าสู่อาณาจักรคือเชื่อฟังจนที่สุด ส่วนรอดเข้าฟ้าสวรรค์ใหม่คือเชื่อเท่านั้นครับ

...

ถาม: 

ข้อพระคำข้อไหนครับที่บอกว่าลบชั่วคราวครับ เพราะว่าการพิพากษาครั้งหลัง ถ้าพบว่าใครไม่มีชื่อจดไว้ในหนังสือแห่งชีวิตก็จะถูกโยนลงบึงไฟ อันนี้รวมคนถูกลบชื่อด้วยใหมครับ

ตอบ: 

“เราไม่รู้จักเจ้า”/“เราไม่รู้จักท่าน” (มธ 7:23; 25:12; ลก 13:25) ทั้งๆ ที่พระเยซูรู้จักผู้เชื่อทุกคนเป็นอย่างดี เพราะอยู่กับเขาทุกๆ วันและเวลาตั้งแต่วันที่เขาเชื่อและต้อนรับพระองค์

“เราไม่รู้จักเจ้าเลย” ใน มธ 7:23; 25:12; ลก 13:25 คือคำพูดที่พระเยซูจะกล่าวกับผู้เชื่อและผู้รับใช้มากมายที่เป็นคริสเตียนขาดรักดั้งเดิม (ไม่หลงรักพระเยซู), คริสเตียนศาสนา, คริสเตียนชาวโลก, คริสเตียนที่ตายแล้ว, คริสเตียนท้อแท้ และคริสเตียนที่เป็นอุ่นๆ

พระเยซูรู้จักคริสเตียนทุกคน แต่วันนั้นพระเยซูจะไม่รับเขาต่อหน้าพระบิดาและทูตสวรรค์ทั้งหลาย

...

เมื่อกลับมาก่อตั้งอาณาจักรพันปี พระเยซูจะรับรองแต่ผู้ชนะเท่านั้นต่อหน้าพระบิดาและทูตสวรรค์ แต่ทิ้งผู้ไม่ชนะให้อยู่ข้างนอกเพื่อตีสอนเขา (ชั่วคราว)

วว 3:5 ผู้ใดมีชัยชนะ ผู้นั้นจะสวมเสื้อสีขาว และเราจะไม่ลบชื่อผู้นั้นออกจากหนังสือแห่งชีวิต แต่เราจะรับรองชื่อผู้นั้นต่อพระพักตร์พระบิดาของเรา และต่อหน้าเหล่าทูตสวรรค์ของพระองค์

1. ท่านยอห์นเขียนหนังสือวิวรณ์ประมาณปี ค.ศ. 80–90 ที่เกาะปัทมอส (วว 1:9)

2. วิวรณ์บทที่ 2-3 พระเยซูให้ท่านยอห์นเขียนเพื่อเตือนคริสตจักรทั้งเจ็ด (วว 1:19–20) ไม่เกี่ยวอะไรกับคนที่ไม่เชื่อเลย

3. วว 3:5 ไม่ใช่เรื่องการพิพากษาครั้งสุดท้าย แต่คือการพิพากษาครั้งแรกเมื่อพระเยซูกลับมาก่อตั้งอาณาจักร (มธ 6:10) เพราะว่าคริสเตียนจะไม่ได้เข้าสู่การพิพากษาครั้งสุดท้ายเป็นอันขาด

4. การพิพากษาครั้งแรกจะอยู่ใน มธ 7:21–27; 1 คร 3:12–15; 2 คร 5:10; มธ 5:13; 25:1–13; โรม 14:10; ยก 3:1, ลก 10:35 และอีกมากมายครับ

...

สรุป

1. การพิพากษามีสองครั้ง ครั้งแรกคือก่อนยุคอาณาจักรพันปี พระเยซูตัดสินคริสเตียนเท่านั้น เพื่อให้รางวัลผู้ชนะ และลงโทษคริสเตียนศาสนาให้อยู่นอกอาณาจักรเป็นเวลาพันปี

เมื่อยุคอาณาจักรผ่านพ้นไป การพิพากษาครั้งสุดท้ายที่พระบัลลังก์ใหญ่สีขาวก็จะเริ่มขึ้น คริสเตียนศาสนาจะรอด และไม่ได้เข้าสู่การพิพากษาครั้งนี้ เพราะพระเยซูจะตัดสินคนที่ไม่เชื่อเท่านั้น (ยน 3:16)

2. ใน วว 3:5 มีคำว่า “ไม่ลบชื่อ” แสดงว่าลบได้ แต่เรารู้ดีว่าคริสเตียนทุกคนจะรอดแน่นอน และจะไม่พินาศเพราะเราเชื่อในพระเยซู ไม่เกี่ยวกับเรื่องทำดีทำชั่ว แต่เพราะเชื่อด้วยใจรับด้วยปาก (โรม 10:8–9; 5:1; 11:6; อฟ 2:8–9; 4:30; ยน 10:28)

คลิกเพื่ออ่านเพิ่มเติม..

• ความรอด มีสองรอด

• ความมั่นใจในความรอด