ผู้หญิงเป็นศิษยาภิบาล หรือครู-ผู้สอนได้หรือไม่

ถาม:

ใน กจ. ทำไม อ. เปาโลบอกว่า ไม่ควรที่ผู้หญิงจะพูดหรือถามใน คจ. เป็นเรื่องน่าอาย ต้องไปถามที่บ้านคะ

ตอบ:

1. เปาโลกล่าวโดยพระวิญญาณว่า ผู้หญิงได้รับอนุญาตให้เผยพระวจนะ (แบ่งปันพระวจนะคำ) อธิษฐาน หรือเป็นพยานในคริสตจักรได้ (1 คร. 11:5; กจ. 2:17–18; 21:9)

2. แต่ผู้หญิงไม่ได้รับสิทธิอำนาจในการสั่งสอน หรือเทศนาในลักษณะของศิษยาภิบาล ผู้นำ หรือผู้ปกครองคริสตจักรที่มีอำนาจเหนือผู้ชาย (1 ทธ. 2:12) พูดง่ายๆ ก็คือ ไม่ควรได้รับการแต่งตั้งให้เป็นศิษยาภิบาล

3. คำว่า “ให้ผู้หญิงนิ่งอยู่ หรือเงียบอยู่ในคริสตจักร คือผู้หญิงไม่ได้รับอนุญาตให้สอนในฐานะผู้นำ หรือตำแหน่งที่สูงกว่าผู้ชาย (1 คร. 14:34) และถ้าอยากรู้อะไรที่ไม่รู้ ให้รอไปถามสามีที่บ้านครับ

สรุป

ถ้าผู้หญิงดูแลคริสตจักร ควรจะนอบน้อมถ่อมตน และไม่ทำตัวเป็นศิษยาภิบาล หัวหน้า หรือนายใคร เพราะถือว่าเป็นการไม่นอบน้อมต่อพระเจ้า แต่ผู้หญิงสามารถแบ่งปันพระวจนะคำ เป็นพยาน หนุนใจ อธิษฐาน หรือทำในสิ่งที่เหมาะสมได้ แต่ไม่ควรถือสิทธิอำนาจในด้านการเป็นใหญ่กว่าใครในคริสตจักร

...

ถาม:

งั้นผู้หญิงก็เป็น ศบ. ไม่ได้ใช่มั๊ยคะ

ตอบ:

ไม่ได้ครับ จอยส์ เมเยอร์ และอีกมากมายที่เป็นศิษยาภิบาลทำไม่ถูกครับ สิ่งที่ก่อขึ้นและบำเหน็จก็ได้ในชีวิตนี้ เช่น ชื่อเสียง หน้าตา หรือค่าจ้างที่มนุษย์ให้ แต่พระเจ้าให้สิ่งเดียวคือรอด แต่ไม่มีรางวัลให้ เหมือนที่คริสเตียนศาสนาจะได้รับ (ต้องขอโทษพี่น้องที่รัก และชื่นชอบจอยส์ครับ) ผลงานทุกอย่างที่ทำ และก่อขึ้น แต่ไม่ใช่น้ำพระทัยของพระบิดา ค่าตอบแทน คือสิ่งที่เป็นของโลกนี้ แต่พระบิดาไม่มีอะไรให้ เมื่อพระเยซูกลับมาก่อตั้งอาณาจักร (มธ. 7:21–23; 1 คร. 3:12–15)