2:1 ครั้นพระเยซูได้ทรงบังเกิดที่บ้านเบธเลเฮมแคว้นยูเดียในรัชกาลของกษัตริย์เฮโรด ดูเถิด มีพวกนักปราชญ์จากทิศตะวันออกมายังกรุงเยรูซาเล็ม
2:2 ถามว่า “กุมารที่บังเกิดมาเป็นกษัตริย์ของชนชาติยิวนั้นอยู่ที่ไหน เราได้เห็นดาวของท่านปรากฏขึ้นในทิศตะวันออก เราจึงมาหวังจะนมัสการท่าน”
2:3 ครั้นกษัตริย์เฮโรดได้ยินดังนั้นแล้ว ท่านก็วุ่นวายพระทัย ทั้งชาวกรุงเยรูซาเล็มก็พลอยวุ่นวายใจไปกับท่านด้วย
2:4 แล้วท่านให้ประชุมบรรดาปุโรหิตใหญ่กับพวกธรรมาจารย์ของประชาชน ตรัสถามเขาว่า พระคริสต์นั้นจะบังเกิดแห่งใด
2:5 เขาทูลท่านว่า “ที่บ้านเบธเลเฮมแคว้นยูเดีย เพราะว่าศาสดาพยากรณ์ได้เขียนไว้ดังนี้ว่า
2:6 ‘บ้านเบธเลเฮมในแผ่นดินยูเดีย จะเป็นบ้านเล็กน้อยที่สุดท่ามกลางบรรดาผู้ครองของยูเดียก็หามิได้ เพราะว่าเจ้านายคนหนึ่งจะออกมาจากท่าน ผู้ซึ่งจะปกครองอิสราเอลชนชาติของเรา’”
2:7 แล้วเฮโรดจึงเชิญพวกนักปราชญ์เข้ามาเป็นการลับ สอบถามเขาอย่างถ้วนถี่ถึงเวลาที่ดาวนั้นได้ปรากฏขึ้น
2:8 และท่านได้ให้พวกนักปราชญ์ไปยังบ้านเบธเลเฮมสั่งว่า “จงไปค้นหากุมารนั้นอย่างถี่ถ้วนกันเถิด เมื่อพบแล้วจงกลับมาแจ้งแก่เรา เพื่อเราจะได้ไปนมัสการท่านด้วย”
2:9 ครั้นพวกเขาได้ฟังกษัตริย์แล้ว เขาก็ได้ลาไป และดูเถิด ดาวซึ่งเขาได้เห็นในทิศตะวันออกนั้นก็ได้นำหน้าเขาไป จนมาหยุดอยู่เหนือสถานที่ที่กุมารอยู่นั้น
2:10 เมื่อพวกนักปราชญ์ได้เห็นดาวนั้นแล้ว เขาก็มีความชื่นชมยินดียิ่งนัก
2:11 ครั้นพวกเขาเข้าไปในเรือนก็พบกุมารกับนางมารีย์มารดา จึงกราบถวายนมัสการกุมารนั้น แล้วเปิดหีบหยิบทรัพย์ของเขาออกมาถวายแก่กุมารเป็นเครื่องบรรณาการ คือ ทองคำ กำยาน และมดยอบ
2:12 และพวกนักปราชญ์ได้ยินคำเตือนจากพระเจ้าในความฝัน มิให้กลับไปเฝ้าเฮโรด เขาจึงกลับไปยังบ้านเมืองของตนทางอื่น
2:13 ครั้นเขาไปแล้ว ดูเถิด ทูตสวรรค์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าได้มาปรากฏแก่โยเซฟในความฝันแล้วบอกว่า “จงลุกขึ้นพากุมารกับมารดาหนีไปประเทศอียิปต์ และคอยอยู่ที่นั่นจนกว่าเราจะบอกเจ้า เพราะว่าเฮโรดจะแสวงหากุมารเพื่อจะประหารชีวิตเสีย”
2:14 ในเวลากลางคืนโยเซฟจึงลุกขึ้นพากุมารกับมารดาไปยังประเทศอียิปต์
2:15 และได้อยู่ที่นั่นจนเฮโรดสิ้นพระชนม์ ทั้งนี้เกิดขึ้นเพื่อจะให้สำเร็จตามพระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้าซึ่งได้ตรัสไว้โดยศาสดาพยากรณ์ว่า ‘เราได้เรียกบุตรชายของเราออกมาจากประเทศอียิปต์’
2:16 ครั้นเฮโรดเห็นว่าพวกนักปราชญ์หลอกท่าน ก็กริ้วโกรธยิ่งนัก จึงใช้คนไปฆ่าเด็กทั้งหมดในบ้านเบธเลเฮมและที่ใกล้เคียงทั้งสิ้น ตั้งแต่อายุสองขวบลงมา ซึ่งพอดีกับเวลาที่ท่านได้ถามพวกนักปราชญ์อย่างถ้วนถี่นั้น
2:17 ครั้งนั้นก็สำเร็จตามพระวจนะที่ตรัสโดยเยเรมีย์ศาสดาพยากรณ์ว่า
2:18 ‘ได้ยินเสียงในหมู่บ้านรามาห์ เป็นเสียงโอดครวญและร้องไห้และร่ำไห้เป็นอันมาก คือนางราเชลร้องไห้เพราะบุตรทั้งหลายของตน นางไม่รับฟังคำเล้าโลม เพราะว่าบุตรทั้งหลายนั้นไม่มีแล้ว’
2:19 ครั้นเฮโรดสิ้นพระชนม์แล้ว ดูเถิด ทูตสวรรค์องค์หนึ่งขององค์พระผู้เป็นเจ้า มาปรากฏในความฝันแก่โยเซฟที่ประเทศอียิปต์
2:20 สั่งว่า “จงลุกขึ้นพากุมารกับมารดามายังแผ่นดินอิสราเอล เพราะคนเหล่านั้นที่แสวงหาชีวิตของกุมารนั้นตายแล้ว”
2:21 โยเซฟจึงลุกขึ้นพากุมารกับมารดามายังแผ่นดินอิสราเอล
2:22 แต่เมื่อได้ยินว่า อารเคลาอัสครอบครองแคว้นยูเดียแทนเฮโรดผู้เป็นบิดา จะไปที่นั่นก็กลัว และเมื่อได้ทราบการเตือนจากพระเจ้าในความฝัน จึงเลี่ยงไปยังบริเวณแคว้นกาลิลี
2:23 ไปอาศัยในเมืองหนึ่งชื่อนาซาเร็ธ เพื่อจะสำเร็จตามพระวจนะซึ่งตรัสโดยพวกศาสดาพยากรณ์ว่า ‘เขาจะเรียกท่านว่าชาวนาซาเร็ธ’
** โหราจารย์ (มธ 2:11) กับ คนเลี้ยงเเกะ (ลก 2:16) มาคนละเวลากัน โหราจารย์ นำทองคำ กำยาน มดยอบ มาถวายแด่พระเยซู “ทองคำ” หมายถึงชีวิต หรือธรรมชาติของพระเจ้าที่บริสุทธิ์ “กำยาน” คือเครื่องหอมที่เป็นผงซึ่งใช้เพื่ออาบศพก่อนนำไปฝังไว้ที่อุโมงค์ “มดยอบ” คือไม้หอมซึ่งปุโรหิตใช้เพื่อเผาถวายแด่พระเจ้าที่พระวิหาร
ความหมายของของขวัญทั้ง 3 ชนิด:
1. ทองคำ — โหราจารย์เชื่อและยอมรับตามคำทำนายว่าพระเยซูทรงเป็นพระเจ้าที่เสด็จมาบังเกิดเป็นมนุษย์
2. กำยาน — โหราจารย์เชื่อและยอมรับว่าพระเยซูจะต้องมาตายเพื่อไถ่บาปของมนุษย์โลก
3. มดยอบ — โหราจารย์เชื่อและยอมรับว่าพระเยซูจะทรงฟื้นขึ้นมาจากตาย และเป็นเครื่องถวายบูชาที่มีชีวิตซึ่งหอมหวนที่พระเจ้ายอมรับได้
มัทธิวบทที่ 2 ท่านมัทธิวพูดยืนยันว่า คำทำนายในพระคัมภีร์เดิมได้สำเร็จแล้ว ในพระเยซู คือ
1. โหราจารย์มาจากทิศตะวันออก เพื่อนำของขวัญมาให้กษัตริย์ (ดนอ. 2:48; อสย. 41:2) ของขวัญสามชิ้น คือ “ทองคำ” เล็งถึงพระเยซูเป็นพระเจ้า “กำยาน” เล็งถึงพระเยซูจะเป็นขึ้นมาจากความตาย และเป็นผลของชีวิตใหม่ ที่เป็นเครื่องถวายบูชาที่เป็นที่พอพระทัยของพระเจ้า เนื่องจากว่า ชีวิตอาดัมพระเจ้าไม่รับเป็นเครื่องถวายบูชาอีกต่อไปแล้ว “มดยอบ” เล็งถึงการเสด็จมาเพื่อถูกฆ่าตายของพระเยซู
2. พระกุมารเยซูออกมาจากอียิปต์ (อพย. 4:22; ฮซย. 11:1; กดว. 24:8)
3. การประหารทารกที่บ้านเบธเลเฮม (ยรม. 31:15)
4. เขาจะเรียกพระเยซูว่า ชาวนาซาเร็ธ
ผู้เชื่อมากมายเข้าใจผิดคิดว่า โหราจารย์และคนเลี้ยงแกะ มาเข้าเฝ้าพระกุมารเยซูที่รางหญ้าที่โรงแรม แต่แท้ที่จริงคนเลี้ยงแกะมาเฝ้าพระกุมารเยซูตอนเพิ่งเกิดที่โรงแรม และโหราจารย์มาทีหลัง คือตอนที่โยเซฟอยู่ในเรือน และพระกุมารมีอายุประมาณ 1-2 ขวบแล้ว ท่านมัทธิวใช้คำว่า “Child” คือเด็กทั่วไป ขณะที่ท่านลูกาใช้คำว่า “Babe” คือเด็กเพิ่งคลอด
...
สรุป
ก็คือลำดับเหตุการณ์พระกำเนิดของพระเยซู ต้องเริ่มจากลูกาบทที่ 2:1-38 คือพระเยซูประสูติที่รางหญ้าในโรงแรม คนเลี้ยงแกะจะมาเข้าเฝ้าพระกุมาร โยเซฟและมารีย์ไปเช่าบ้านอยู่ หรืออยู่กับญาติที่บ้านเบธเลเฮม
แปดวันต่อมา พวกเขาพาพระกุมมารไปทำพิธีสุหนัตที่พระวิหาร ขณะนั้นทั้งสามพ่อแม่ลูกก็ยังอาศัยอยู่ที่บ้านเบธเลเฮม
จากนั้นเรื่องราวก็มาต่อที่มัทธิวบทที่ 2 คือโหราจารย์มาเข้าเฝ้าพระกุมาร ต่อมาทูตสวรรค์บอกให้โยเซฟ และมารีย์พาพระกุมารหนีไปที่อียิปต์ และเมื่อเฮโรดสิ้นชีวิตจึงพากลับมา และเดินทางไปอาศัยอยู่ที่เมืองนาซาเร็ธ
จากนั้นก็มาต่อที่ลูกาบทที่ 2:41 ซึ่งตอนนั้นพระกุมารเยซูมีอายุได้ 12 พรรษา โยเซฟและมารีย์จึงได้พาพระกุมารมาที่กรุงเยรูซาเล็ม เพื่อฉลองเทศกาลปัสคา จากนั้นก็กลับไปยังเมืองนาซาเร็ธ จนพระเยซูมีอายุ 30 พรรษา พระองค์จึงเสด็จไปที่แม่น้ำจอร์แดน เพื่อไปพบท่านยอห์น
ถาม:
ทำไมโหราจารย์จึงนำเอาทองคำ กำยาน และมดยอบมาถวายแด่พระเยซู
ตอบ:
“ทองคำ” หมายถึงชีวิตหรือธรรมชาติของพระเจ้าที่บริสุทธิ์ “กำยาน” คือเครื่องหอมที่เป็นผงซึ่งใช้เพื่ออาบศพก่อนนำไปฝังไว้ที่อุโมงค์ “มดยอบ” คือไม้หอมซึ่งปุโรหิตใช้เพื่อเผาถวายแด่พระเจ้าที่พระวิหาร
ความหมายของของขวัญทั้ง 3 ชนิด:
1. ทองคำ — โหราจารย์เชื่อ และยอมรับตามคำทำนายว่าพระเยซูทรงเป็นพระเจ้าที่เสด็จมาบังเกิดเป็นมนุษย์
2. กำยาน — โหราจารย์เชื่อ และยอมรับว่าพระเยซูจะต้องมาตาย เพื่อไถ่บาปของมนุษย์โลก
3. มดยอบ — โหราจารย์เชื่อ และยอมรับว่าพระเยซูจะทรงฟื้นขึ้นมาจากตาย และเป็นเครื่องถวายบูชาที่มีชีวิตซึ่งหอมหวนที่พระเจ้ายอมรับได้
...
ถาม:
โหราจารย์ทั้งสามมาพบพระเยซูที่คอกสัตว์ในโรงแรมพร้อมกับคนเลี้ยงแกะหรือไม่
ตอบ:
ขณะที่โหราจารย์เดินทางมาถึงบ้านเช่าของโยเซฟ และมารีย์ ตอนนั้นพระเยซูทรงมีอายุประมาณหนึ่ง หรือสองขวบแล้ว และไม่ใช่ที่โรงแรม
มธ 2:11 กล่าวว่า “ครั้นพวกเขาเข้าไปในบ้านหรือเรือน (ไม่ใช่เข้าไปในโรงแรม)”
มธ 2:16 กล่าวว่า “ครั้นเฮโรดเห็นว่าพวกนักปราชญ์หลอกท่านก็กริ้วโกรธยิ่งนัก จึงใช้คนไปฆ่าเด็กทั้งหมด ที่บ้านเบธเลเฮมและบริเวณใกล้เคียงทั้งสิ้นตั้งแต่อายุสองขวบลงมา”
หนังสือลูกากล่าวถึงผู้เลี้ยงแกะที่มานมัสการพระเยซูในวันที่ทรงประสูติ และไม่ได้กล่าวถึงโหราจารย์ทั้งสาม แต่ผู้สร้างหนังและละครได้นำเรื่องราวทั้งในมัทธิวและลูกามาใส่ไว้เป็นตอนเดียวกัน จึงทำให้ผู้เชื่อมากมายทั่วโลกเข้าใจผิดจนถึงทุกวันนี้
โหราจารย์ไม่ได้เดินทางมาที่โรงแรมพร้อมกับคนเลี้ยงแกะ