2:19 ครั้นเฮโรดสิ้นพระชนม์แล้ว ดูเถิด ทูตสวรรค์องค์หนึ่งขององค์พระผู้เป็นเจ้า มาปรากฏในความฝันแก่โยเซฟที่ประเทศอียิปต์
2:20 สั่งว่า “จงลุกขึ้นพากุมารกับมารดามายังแผ่นดินอิสราเอล เพราะคนเหล่านั้นที่แสวงหาชีวิตของกุมารนั้นตายแล้ว”
2:21 โยเซฟจึงลุกขึ้นพากุมารกับมารดามายังแผ่นดินอิสราเอล
2:22 แต่เมื่อได้ยินว่า อารเคลาอัสครอบครองแคว้นยูเดียแทนเฮโรดผู้เป็นบิดา จะไปที่นั่นก็กลัว และเมื่อได้ทราบการเตือนจากพระเจ้าในความฝัน จึงเลี่ยงไปยังบริเวณแคว้นกาลิลี
2:23 ไปอาศัยในเมืองหนึ่งชื่อนาซาเร็ธ เพื่อจะสำเร็จตามพระวจนะซึ่งตรัสโดยพวกศาสดาพยากรณ์ว่า ‘เขาจะเรียกท่านว่าชาวนาซาเร็ธ’
** โหราจารย์ (มธ 2:11) กับ คนเลี้ยงเเกะ (ลก 2:16) มาคนละเวลากัน โหราจารย์ นำทองคำ กำยาน มดยอบ มาถวายแด่พระเยซู “ทองคำ” หมายถึงชีวิต หรือธรรมชาติของพระเจ้าที่บริสุทธิ์ “กำยาน” คือเครื่องหอมที่เป็นผงซึ่งใช้เพื่ออาบศพก่อนนำไปฝังไว้ที่อุโมงค์ “มดยอบ” คือไม้หอมซึ่งปุโรหิตใช้เพื่อเผาถวายแด่พระเจ้าที่พระวิหาร
ความหมายของของขวัญทั้ง 3 ชนิด:
1. ทองคำ — โหราจารย์เชื่อและยอมรับตามคำทำนายว่าพระเยซูทรงเป็นพระเจ้าที่เสด็จมาบังเกิดเป็นมนุษย์
2. กำยาน — โหราจารย์เชื่อและยอมรับว่าพระเยซูจะต้องมาตายเพื่อไถ่บาปของมนุษย์โลก
3. มดยอบ — โหราจารย์เชื่อและยอมรับว่าพระเยซูจะทรงฟื้นขึ้นมาจากตาย และเป็นเครื่องถวายบูชาที่มีชีวิตซึ่งหอมหวนที่พระเจ้ายอมรับได้
มัทธิวบทที่ 2 ท่านมัทธิวพูดยืนยันว่า คำทำนายในพระคัมภีร์เดิมได้สำเร็จแล้ว ในพระเยซู คือ
1. โหราจารย์มาจากทิศตะวันออก เพื่อนำของขวัญมาให้กษัตริย์ (ดนอ. 2:48; อสย. 41:2) ของขวัญสามชิ้น คือ “ทองคำ” เล็งถึงพระเยซูเป็นพระเจ้า “กำยาน” เล็งถึงพระเยซูจะเป็นขึ้นมาจากความตาย และเป็นผลของชีวิตใหม่ ที่เป็นเครื่องถวายบูชาที่เป็นที่พอพระทัยของพระเจ้า เนื่องจากว่า ชีวิตอาดัมพระเจ้าไม่รับเป็นเครื่องถวายบูชาอีกต่อไปแล้ว “มดยอบ” เล็งถึงการเสด็จมาเพื่อถูกฆ่าตายของพระเยซู
2. พระกุมารเยซูออกมาจากอียิปต์ (อพย. 4:22; ฮซย. 11:1; กดว. 24:8)
3. การประหารทารกที่บ้านเบธเลเฮม (ยรม. 31:15)
4. เขาจะเรียกพระเยซูว่า ชาวนาซาเร็ธ
ผู้เชื่อมากมายเข้าใจผิดคิดว่า โหราจารย์และคนเลี้ยงแกะ มาเข้าเฝ้าพระกุมารเยซูที่รางหญ้าที่โรงแรม แต่แท้ที่จริงคนเลี้ยงแกะมาเฝ้าพระกุมารเยซูตอนเพิ่งเกิดที่โรงแรม และโหราจารย์มาทีหลัง คือตอนที่โยเซฟอยู่ในเรือน และพระกุมารมีอายุประมาณ 1-2 ขวบแล้ว ท่านมัทธิวใช้คำว่า “Child” คือเด็กทั่วไป ขณะที่ท่านลูกาใช้คำว่า “Babe” คือเด็กเพิ่งคลอด
...
สรุป
ก็คือลำดับเหตุการณ์พระกำเนิดของพระเยซู ต้องเริ่มจากลูกาบทที่ 2:1-38 คือพระเยซูประสูติที่รางหญ้าในโรงแรม คนเลี้ยงแกะจะมาเข้าเฝ้าพระกุมาร โยเซฟและมารีย์ไปเช่าบ้านอยู่ หรืออยู่กับญาติที่บ้านเบธเลเฮม
แปดวันต่อมา พวกเขาพาพระกุมมารไปทำพิธีสุหนัตที่พระวิหาร ขณะนั้นทั้งสามพ่อแม่ลูกก็ยังอาศัยอยู่ที่บ้านเบธเลเฮม
จากนั้นเรื่องราวก็มาต่อที่มัทธิวบทที่ 2 คือโหราจารย์มาเข้าเฝ้าพระกุมาร ต่อมาทูตสวรรค์บอกให้โยเซฟ และมารีย์พาพระกุมารหนีไปที่อียิปต์ และเมื่อเฮโรดสิ้นชีวิตจึงพากลับมา และเดินทางไปอาศัยอยู่ที่เมืองนาซาเร็ธ
จากนั้นก็มาต่อที่ลูกาบทที่ 2:41 ซึ่งตอนนั้นพระกุมารเยซูมีอายุได้ 12 พรรษา โยเซฟและมารีย์จึงได้พาพระกุมารมาที่กรุงเยรูซาเล็ม เพื่อฉลองเทศกาลปัสคา จากนั้นก็กลับไปยังเมืองนาซาเร็ธ จนพระเยซูมีอายุ 30 พรรษา พระองค์จึงเสด็จไปที่แม่น้ำจอร์แดน เพื่อไปพบท่านยอห์น