โรม บทที่ 11

ชาวอิสราเอลที่เหลืออยู่จะได้รับความรอด

11:1 เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว ข้าพเจ้าจึงถามว่า “พระเจ้าทรงทอดทิ้งชนชาติของพระองค์แล้วหรือ” ขอพระเจ้าอย่ายอมให้เป็นเช่นนั้นเลยข้าพเจ้าเองก็เป็นชนชาติอิสราเอล เป็นเชื้อสายของอับราฮัมเป็นตระกูลเบนยามิน

** ชาวยิวมากมายเชื่อ และติดตามพระเยซูก่อน จากนั้นก็ต่างชาติ พระเจ้าไม่ได้ทิ้งชาวยิวทั้งหมด แต่ยิวที่เชื่อก็จะได้กลายเป็นคนชอบธรรมเพราะความเชื่อ

** เปาโลเป็นลูกครึ่งยิว และโรมัน ท่านมาจากตระกูลเบนยามิน

- อับราฮัม มีบุตรชื่อ อิชมาเอล (ลูกทาส) และอิสอัก (บุตรของนางซารา)

- อิสอัก มีบุตรสองคนชื่อ เอซาวและยาโคบ

- ยาโคบ มีบุตร 12 คน คือ รูเบน ซามาอูล เลวี ยูดาห์ ซับลุน อิสสาคาร์ ดาน อาเชอร์ กาด นัฟตาลี โยเซฟ และเบนจามิน (คือต้นกำเนิดของชนชาติอิสราเอล)

11:2 พระเจ้ามิได้ทรงทอดทิ้งชนชาติของพระองค์นั้นที่พระองค์ทรงทราบล่วงหน้าแล้วท่านไม่รู้เรื่องซึ่งเขียนไว้แล้วในพระคัมภีร์กล่าวถึงท่านเอลียาห์หรือท่านได้กล่าวโทษพวกอิสราเอลต่อพระเจ้าว่า

11:3 ‘พระองค์เจ้าข้าพวกเขาได้ฆ่าพวกศาสดาพยากรณ์ของพระองค์ แท่นบูชาของพระองค์เขาก็ได้ขุดทำลายลงเสียเหลืออยู่แต่ข้าพระองค์คนเดียวและเขาแสวงหาช่องทางที่จะประหารชีวิตของข้าพระองค์’

11:4 แล้วพระเจ้าทรงตอบท่านว่าอย่างไร ว่าดังนี้ ‘เราได้เหลือคนไว้สำหรับเราเจ็ดพันคนซึ่งเป็นผู้ที่มิได้คุกเข่าลงต่อรูปพระบาอัล’

11:5 เช่นนั้นแหละบัดนี้ก็ยังมีพวกที่เหลืออยู่ตามที่ได้ทรงเลือกไว้โดยพระคุณ

** "พวกที่เหลืออยู่" คือพวกยิวที่เชื่อในพระเยซู

11:6 แต่ถ้าเป็นทางพระคุณก็หาได้เป็นเพราะทางการกระทำไม่ ฉะนั้นแล้วพระคุณก็ไม่เป็นพระคุณอีกต่อไป แต่ถ้าเป็นทางการกระทำก็หาได้เป็นเพราะทางพระคุณไม่ฉะนั้นแล้ว การกระทำก็ไม่เป็นการกระทำอีกต่อไป

** ผู้เชื่อมากมายไม่เข้าใจคำว่าพระคุณ พระคุณแท้ที่จริงก็คือพระเจ้าเป็นคนทำทั้งหมดเพื่อไถ่เรา เพื่อให้ความสุขแก่เรา เพื่อช่วยเราให้เลิกทำบาป และเพื่อให้เราได้รับสง่าราศีในฟ้าสวรรค์ใหม่และแผ่นดินโลกใหม่ เราไม่มีตัวตนอีกต่อไป ทรงประหารเราแล้วเมื่อสองพันปีก่อน นี่คือความหมายที่แท้จริงของคำว่าพระคุณ

** พระคุณไม่มีการกระทำของเรามาเกี่ยวข้องเลย

** ตรงข้าม พระบัญญัติ คือเราต้องใช้ชีวิตอาดัม เพื่อกระทำทุกอย่างเพื่อให้ได้รอด

ข่าวประเสริฐได้ไปยังคนต่างชาติ

11:7 ถ้าเช่นนั้นจะเป็นอย่างไร พวกอิสราเอลไม่พบสิ่งที่เขาแสวงหาแต่คนที่พระเจ้าได้ทรงเลือกไว้นั้นเป็นผู้ได้พบและคนนอกนั้นก็มีใจแข็งกระด้างไป

11:8 (ตามที่มีคำเขียนไว้แล้วว่า ‘พระเจ้าได้ทรงประทานใจที่เซื่องซึม ประทานตาที่มองไม่เห็นหูที่ฟังไม่ได้ยินให้แก่เขา) จนทุกวันนี้’

11:9 ดาวิดทรงกล่าวว่า ‘ขอให้สำรับของเขากลายเป็นบ่วงแร้ว และเครื่องดัก และเป็นสิ่งให้สะดุดและเป็นสิ่งสนองเขา

11:10 ขอให้ตาของเขามืดไปเพื่อเขาจะได้มองไม่เห็นและให้หลังของเขางอค่อมตลอดไป’

11:11 ข้าพเจ้าจึงถามว่า “พวกอิสราเอลสะดุดจนหกล้มทีเดียวหรือ” ขอพระเจ้าอย่ายอมให้เป็นเช่นนั้นเลยแต่การที่เขาละเมิดนั้นเป็นเหตุให้ความรอดแผ่มาถึงพวกต่างชาติเพื่อจะให้พวกอิสราเอลมีใจมานะขึ้น 

11:12 แต่ถ้าการที่พวกอิสราเอลละเมิดนั้นเป็นเหตุให้ทั้งโลกบริบูรณ์และถ้าการพ่ายแพ้ของเขาเป็นเหตุให้คนต่างชาติบริบูรณ์เขาจะยิ่งบริบูรณ์มากสักเท่าใด

คนต่างชาติควรที่จะรับฟังคำเตือนนั้น

11:13 แต่ข้าพเจ้ากล่าวแก่พวกท่านที่เป็นคนต่างชาติเพราะข้าพเจ้าเป็นอัครสาวกมายังพวกต่างชาติข้าพเจ้าจึงยกย่องหน้าที่ของข้าพเจ้า

ชาวอิสราเอลจะได้กลับคืนดีกับพระเจ้าอีก

11:14 เพื่อด้วยวิธีใดก็ตามข้าพเจ้าจะได้เร้าใจพี่น้องร่วมชาติของข้าพเจ้าให้เขาเอาอย่างเพื่อให้เขารอดได้บ้าง

11:15 เพราะว่าถ้าการที่พี่น้องร่วมชาติของข้าพเจ้าถูกพระเจ้าทรงทอดทิ้งเสียแล้วเป็นเหตุให้คนทั้งโลกกลับคืนดีกับพระองค์การที่พระองค์ทรงรับเขากลับมาอีกนั้น ก็เป็นอย่างไรก็เป็นเหมือนกับว่าเขาได้ตายไปแล้วและกลับฟื้นขึ้นใหม่

11:16 เพราะถ้าแป้งก้อนแรกบริสุทธิ์ ทั้งอ่างก็บริสุทธิ์ด้วย และถ้ารากบริสุทธิ์กิ่งทั้งหมดก็บริสุทธิ์ด้วย

** "แป้งก้อนแรก" คืออับราฮัม - "ทั้งอ่าง "คือชนชาติอิสราเอล หรือชาวยิว

** "ราก" คืออับราฮัม - "กิ่งทั้งหมด" คือชนชาติอิสราเอล

11:17 แต่ถ้าทรงหักกิ่งบางกิ่งออกเสียแล้วและได้ทรงนำท่านผู้เป็นกิ่งมะกอกป่ามาต่อกิ่งไว้แทนกิ่งเหล่านั้นเพื่อให้เข้าเป็นส่วนได้รับน้ำเลี้ยงจากรากต้นมะกอกเทศ

** "หักกิ่ง (มะกอกเทศ olive) บางกิ่งออก" คือตัดชาวยิวที่ไม่เชื่อออก ไม่ให้ได้รับความรอดและพระพร

** "มะกอกป่า" คือคนต่างชาติทุกคน

11:18 ท่านก็อย่าอวดดีต่อกิ่งเหล่านั้น แต่ถ้าท่านอวดดีใช่ว่าท่านได้เลี้ยงรากนั้นก็หาไม่ แต่รากต่างหากเลี้ยงท่าน

** อย่าอวด อย่าภูมิใจ หรืออย่าคิดว่าเรามีดี แต่พระเจ้าเป็นผู้เลือกเราเรียกเราให้เข้ามารับการหล่อเลี้ยงเลี้ยงดูดูแลทั้งหมด

11:19 ท่านอาจจะแย้งว่า “กิ่งเหล่านั้นได้ทรงหักออกเสียแล้วก็เพื่อจะได้ต่อกิ่งข้าไว้”

11:20 ถูกแล้วเขาถูกหักออกก็เพราะเขาไม่เชื่อ แต่ที่ท่านอยู่ได้ก็เพราะความเชื่อเท่านั้นอย่าเย่อหยิ่งไปเลย แต่จงเกรงกลัว

** เราที่เป็นคริสเตียนชาวต่างชาติ ควรขอบพระคุณพระเจ้าที่ชาวยิวมากมายไม่รับพระเยซู แต่เราก็โศกเศร้าเพราะว่าเขาจะไม่รอด

11:21 เพราะว่าถ้าพระเจ้ามิได้ทรงงดโทษกิ่งเหล่านั้นที่เป็นกิ่งเดิมก็เกรงว่าพระองค์จะไม่ทรงงดโทษท่านเหมือนกัน

11:22 เหตุฉะนั้นจงพิจารณาดูทั้งพระกรุณาและความเข้มงวดของพระเจ้ากับคนเหล่านั้นที่หลงผิดไปก็ทรงเข้มงวด แต่สำหรับท่านก็ทรงพระกรุณาถ้าท่านจะดำรงอยู่ในพระกรุณาของพระองค์นั้นต่อไปมิฉะนั้นท่านก็จะถูกตัดออกเสียด้วย

11:23 ส่วนเขาทั้งหลายด้วยถ้าเขาไม่ดำรงอยู่ในความไม่เชื่อสืบไป เขาก็จะได้รับการต่อกิ่งเข้าไปใหม่เพราะว่าพระเจ้าทรงฤทธิ์ที่จะทรงให้เขาต่อกิ่งเข้าอีกได้

** ในอนาคต ชาวยิวมากมายที่ไม่เชื่อจะถูกนำมาถึงความเชื่อและได้รอด (ในระยะสุดท้ายของยุคนี้)

11:24 เพราะว่าถ้าพระเจ้าทรงตัดท่านออกจากต้นมะกอกป่าซึ่งเป็นต้นไม้ตามธรรมชาติและทรงนำมาต่อกิ่งกับต้นมะกอกเทศพันธุดีซึ่งผิดธรรมชาติของมันแล้วการที่จะเอากิ่งเหล่านั้น ซึ่งเป็นกิ่งเดิมมาต่อกิ่งเข้ากับต้นของมันเองก็จะง่ายยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด

** "ต้นมะกอกป่า" คือคนต่างชาติที่มาเชื่อพระเยซู

** "ต้นมะกอกเทศพันธุดี" คืออับราฮัมฝ่ายวิญญาณ 

** การนำชาวยิวที่ไม่เชื่อ ให้มาเชื่อพระเยซูก็ไม่ยากสำหรับพระเจ้า เนื่องจากว่าชาวยิวเป็นชนชาติของพระเจ้าอยู่แล้ว

11:25 เหตุฉะนั้น พี่น้องทั้งหลายข้าพเจ้าไม่อยากให้ท่านทั้งหลายเขลาในข้อความลึกลับนี้ เกลือกว่าท่านจะอวดรู้คือเรื่องที่บางคนในพวกอิสราเอลได้มีใจแข็งกระด้างไปจนถึงพวกต่างชาติได้เข้ามาครบจำนวน

11:26 และเมื่อเป็นดังนั้นพวกอิสราเอลทั้งปวงก็จะได้รับความรอด ตามที่มีคำเขียนไว้แล้วว่า ‘พระผู้ช่วยให้รอดจะเสด็จมาจากเมืองศิโยนและจะทรงกำจัดอธรรมให้สูญสิ้นไปจากยาโคบ

11:27 นี่แหละเป็นพันธสัญญาของเรากับเขาทั้งหลาย เมื่อเราจะยกโทษบาปของเขา’

11:28 ในเรื่องข่าวประเสริฐนั้น เขาเหล่านั้นก็เป็นศัตรูเพื่อประโยชน์ของพวกท่านแต่ถ้าว่าตามที่ได้ทรงเลือกไว้เขาทั้งหลายก็เป็นที่รักเนื่องจากบรรพบุรุษของเขา

11:29 เพราะว่าพระเจ้ามิได้ทรงกลับพระทัยในการที่ได้ทรงให้ของประทานและทรงเรียกไว้

11:30 ท่านทั้งหลายเมื่อก่อนมิได้เชื่อพระเจ้าแต่บัดนี้ได้รับพระกรุณาเพราะความไม่เชื่อของพวกเขาเหล่านั้นฉันใด

11:31 บัดนี้เขาเหล่านั้นก็มิได้เชื่อเพื่อว่าเขาจะได้รับพระกรุณาโดยพระกรุณาที่ได้ประทานแก่ท่านทั้งหลายฉันนั้น

11:32 เพราะว่าพระเจ้าทรงปล่อยให้คนทุกคนอยู่ในฐานะที่ไม่เชื่อเพื่อพระองค์จะได้ทรงพระกรุณาแก่เขาทั้งหลายทุกคน

11:33 โอพระปัญญาและความรอบรู้ของพระเจ้านั้นล้ำลึกเท่าใดคำตัดสินของพระองค์นั้นเหลือที่จะหยั่งรู้ได้และทางของพระองค์ก็เหลือที่จะสืบเสาะได้

11:34 เพราะว่า ‘ใครเล่ารู้จักพระทัยขององค์พระผู้เป็นเจ้าหรือใครเล่าเป็นที่ปรึกษาพระองค์

11:35 หรือใครเล่าได้ถวายสิ่งหนึ่งสิ่งใดแด่พระองค์ที่พระองค์จะต้องประทานตอบแทนให้แก่เขา’

11:36 เพราะสิ่งสารพัดมาจากพระองค์โดยพระองค์และเพื่อพระองค์ ขอสง่าราศีจงมีแด่พระองค์สืบๆไปเป็นนิตย์ เอเมน

สรุปหนังสือโรม บทที่ 11 เริ่มอ่านทีละข้อ (การทรงเลือก (The selection) (โรม 9:1 - 11:36))

a. ยิวรับพระเยซูก่อน จากนั้นก็ต่างชาติผ่านเปาโล ต่อมาก็จะมียิวมากมายกลับใจเชื่อ

b. พระคุณ คือพระเจ้าทำทั้งหมดเพื่อเรา ตั้งแต่การไถ่ ชำระ จนถึงสง่าราศี ไม่มีการทำดีของเนื้อหนังมาเกี่ยวข้องเลย

c. แป้งก้อนแรก คืออับราฮัม ทั้งอ่าง คือชาวอิสราเอล ราก คืออับราฮัม กิ่งทั้งหมด คือชาวอิสราเอล

d. หักกิ่ง คือตัดยิวที่ไม่เชื่อออกจากความรอดและพระพร ต่อกิ่ง คือรับคนต่างชาติเข้าสู่ความรอดและพระพร

e. ต้นมะกอกป่า คือต่างชาติ ต้นมะกอกพันธุ์ดี คืออับราฮัมฝ่ายวิญญาณ

โรมบทที่ 9-11

การเลือกของพระเจ้า พระเจ้าเลือกมนุษย์ตั้งแต่ก่อนสร้างโลก พระเจ้าเห็นจิตใจของทุกคน และเลือกให้รอดหรือไม่รอด และเลือกคริสเตียนที่ชนะหรือไม่ชนะ

→ การประกาศ และการแบ่งปัน ความรู้ที่ล้ำลึก  (มานาที่ซ่อนไว้ วว 2:17 หรือพระคำล้ำลึกนี้) จึงเบาและง่าย

<<< บทที่ 10 - บทที่ 12 >>>