...
คนใช้ มีอิสระ คนใช้ขอกลับบ้านได้ คนใช้ขอเปลี่ยนใจไม่รับใช้ต่อไป คือลาออกได้
แต่คำว่า ทาส คือลาออกไม่ได้ คือซื้อแล้วซื้อเลย
...
ถาม.
ขอถามยอห์นบทที่ 15 ข้อ 15 "เราไม่เรียกท่านทั้งหลายว่าทาสอีก เพราะทาสไม่ทราบว่านายของเขาทำอะไร" คำว่าทาสในข้อนี้ กับโรมที่อาจารย์เปาโลถวายชีวิตเป็นทาส แตกต่างกันยังไงครับสองข้อนี้
ตอบ.
สำหรับเรา เราถวายตัวเป็นทาสเพื่อเป็นอวัยวะให้พระเยซูใช้ร่างกาย ใช้ชีวิตของเรา เพื่อสำแดงพระองค์ออกมาผ่านเรา แต่พระเจ้านะครับ เราจะถวายตัวของเราให้เป็นทาส แต่พระเจ้าไม่มองว่าเราเป็นทาส
"มีคนใช้หลายคนที่อยู่เมืองลาวเมืองไทย ผมเห็นนะครับว่าเขาเป็นคนที่ซื่อสัตย์มากๆ ถ่อม คือเป็นคนที่ถ่อมใจมากๆ แล้วเป็นคนขยันมาก คือหลายคนก็มาจากบ้านนอกจากครอบครัวที่ยากจน แล้วเขาเข้ามาในเมืองแล้วก็สมัครเป็นแม่บ้าน เป็นคนใช้ ปรากฏว่าเขาเป็นคนดีมากๆ จนเจ้านายจนเจ้าของบ้านคือรักมากๆ เลย แล้วเขาบอกว่ากินยังไงก็ได้ อยู่ยังไงก็ได้
แต่เจ้านายเจ้าของบ้านให้อยู่ดีกินดี เขาบอกว่าข้าน้อย หรือว่า ข้า, ผม, คุณ, ฉัน ไม่เหมาะสมกับอาหารนี้ ขอกินแบบง่ายๆ ขอกินแบบธรรมดาก็ได้ ขอเป็นคนใช้ แต่เจ้าของบ้านบอกว่าไม่,ไม่ คุณเป็นคนใช้ก็ไม่เป็นไร เป็นทาสก็ไม่เป็นไร เป็นยังไงก็ไม่เป็นไร แต่ฉันชอบที่นิสัยคุณเป็นแบบนี้คุณดีคุณซื่อสัตย์คุณถ่อมใจแบบนี้
ก็ให้อาหาร ให้เสื้อผ้า ให้เงิน คือเงินเดือนควรจะเป็นแบบนี้ แต่ให้เยอะกว่า เราเคยเห็นกันไหม นึกภาพออกไหมครับ"
เราจะมองตัวเราเองว่าเป็นทาสนะครับ แต่พระเจ้าไม่มองแบบนั้น พระเจ้ามองว่าเราเป็นสหาย เป็นมิตร เป็นเพื่อน เป็นครอบครัว โอ้ขอบคุณพระเจ้า เราเป็นทาสของพระเจ้านะครับ แต่พระองค์มองเราเป็นเพื่อน
และสำหรับการถวายตัวเป็นทาส เป็นสิ่งที่ดี เปาโลเป็นแบบอย่างที่ดี ที่ท่านถวายตัวในลักษณะของทาส คือคำว่าทาส เราต้องเข้าใจนะครับ ทาสกับคนใช้แตกต่างกันเยอะมาก คือคนใช้มีอิสระ คนใช้ขอกลับบ้านได้ คนใช้ขอเปลี่ยนใจไม่รับใช้ต่อไป คือลาออกได้
แต่คำว่า ทาส นะครับ คือลาออกไม่ได้ คือซื้อแล้วซื้อเลย ถ้าใครจะไปขายชีวิตของเขาให้บ้านใครให้เจ้าของบ้าน แล้วบอกขอขายชีวิตนี้ขอเป็นทาส คือคุณจะออกมาไม่ได้นะครับ นอกจากว่าเจ้าของบ้านหลังนั้นจะขายคุณต่อให้คนอื่น
เพราะฉะนั้นเมื่อเราขายชีวิตของเรา เรายอมมอบตัวถวายชีวิตของเราให้พระเจ้าในลักษณะของทาสคนหนึ่ง พระเจ้าจะยึด พระเจ้าจะเอา พระเจ้าจะทำให้ชีวิตของเราตามที่พระประสงค์ของพระองค์ต้องการ เราจะไม่มีสิทธิ์ที่จะทำอะไรต่อไปอีกได้แล้ว และอีกต่อมาไม่นานเราจะเห็นว่า เออ..ไปรักคนนี้ได้ยังไง เออ..ไปทำดีได้ยังไง ไปที่ประเทศอินเดียได้ยังไงไม่เคยคิดจะไปเนี่ย แล้วมานอนตามทางริมถนนนี้ได้ยังไง กินอาหารสกปรกแบบนี้ คือได้ยังไง!! มันเป็นไปได้ยังไง!! ไม่เคยคิดว่าชีวิตของเราจะมาถึงจุดนี้
แต่ต่อมานะครับก็เกิดผลมากมาย นี่นะครับคือสิ่งที่พระเจ้ากำหนดพระเจ้าทำ เมื่อเรายอมถวายตัวเป็นทาสของพระองค์ คือสิ่งที่ตามมาจะเกิดขึ้นเราไม่นึกไม่ถึงไม่คาดไม่คิดมันจะเกิดขึ้นกับเรา พระเจ้าจะส่งไปไหน พระเจ้าจะให้เราทำอะไร พระเจ้าจะให้อยู่ที่ไหน จะกินอะไรยังไงก็แล้วแต่ จะตายดีไม่ดีก็แล้วแต่ แต่ว่าในที่สุดผลที่ได้รับก็คือ ทองคำ เงิน เพชรพลอย ก็คือบำเหน็จ มงกุฎ ที่พระองค์เตรียมไว้ให้เราในอาณาจักรและชั่วนิรันดร์