ถาม:
เสื้อสีขาวใน วว 7:13–14 นั้นหมายถึงเสื้อที่ดีที่สุดใช่หรือเปล่าครับ
ตอบ:
คือการดำเนินชีวิตประจำวันที่บริสุทธิ์ และชอบธรรมต่อหน้ามนุษย์
เสื้อสีขาวตัวที่หนึ่ง
คือการได้บังเกิดใหม่ ได้กลายเป็นคนชอบธรรมทันทีที่เชื่อ เราได้รับความรอดโดยทางพระคุณทางพระโลหิต (ลก 15:22; กท 3:27)
เสื้อตัวที่สอง
คือการมีชีวิตที่พระคริสต์กระทำผ่านเราในแต่ละวัน
การดำเนินชีวิตของผู้ชนะ ควรมีชัยชนะเหนือความบาป และเหนือความตายด้วย
ชัยชนะเหนือความบาป คือการมีพระคริสต์ดำเนินชีวิตแทนเราชัยชนะเหนือความตาย คือการใช้ชีวิตสนิทในพระคริสต์ เดินในความเชื่อในฝ่ายวิญญาณในแต่ละชั่วโมง เพื่อเราจะไม่กลับไปอยู่ในเนื้อหนัง และหลุดออกไปจากพระวิญญาณ เพื่อเราจะอยู่ในชีวิตและสันติสุขทั้งวัน เมื่อเผลอก็กลับมาสนิท และเดินในวิญญาณใหม่ได้ทันที (โรม 8:5–7)
การเดินทั้งสองแบบ คือการสวมเสื้อสีขาวตัวที่สอง หรือเสื้อที่เหมาะสมกับงานเลี้ยงในยุคพันปี (อาณาจักรสวรรค์) — มัทธิวบทที่ 22 และวิวรณ์ 3:4
ทีนี้เราจะมาพูดถึงเสื้อตัวที่สองนะครับ
เสื้อตัวที่หนึ่งเรารู้แล้วนะครับว่า เป็นเสื้อที่ที่สุด เมื่อเราเชื่อ เราก็ได้สวมใส่เพื่อปกปิดชีวิตเก่า ชีวิตอาดัมที่ขาดไปแล้ว เป็นชีวิต เป็นความดี เป็นความชอบธรรมที่ตายแล้ว ขาดแล้ว ไม่มีประโยชน์อะไร และพระเยซูผ่านกระบวนการซัก ฟอก ยอก ต้ม ย้อม ทุกสิ่งสำเร็จแล้ว เป็นผ้าที่สำเร็จ และพร้อมที่จะเย็บให้เราสวมใส่เพื่อได้กลายเป็นคนชอบธรรมต่อพระพักตร์ของพระบิดา
เราสามารถยืนอยู่ต่อพระพักตร์ของพระเจ้าได้ เราไม่กลัว และเรากลายเป็นคนชอบธรรม ทุกครั้งพระเจ้ามองมาเห็นเรา จะยอมรับเราว่า เป็นคนชอบธรรม เป็นบุตรพระเจ้า เป็นปุโรหิตหลวง เป็นแกะของพระองค์ เป็นทุกสิ่ง แต่ว่า เสื้อตัวที่สองนี้ จำเป็นมากที่เราจะต้องสวมใส่ เป็นเสื้อที่เราจะได้เข้าไปในราชอาณาจักร
เสื้อตัวที่หนึ่ง เป็นเสื้อที่พระเจ้ารับรองให้ได้รอดในวันสุดท้าย คือรอดจากนรกบึงไฟ เข้าไปในฟ้าสวรรค์ใหม่และแผ่นดินโลกใหม่ เรารอดแน่นอน เรื่องการได้รอดเข้าไปในฟ้าสวรรค์ใหม่และแผ่นดินโลกใหม่ เราไม่ต้องเป็นห่วงอีกแล้ว ไม่มีปัญหาแล้ว ซึ่งพระเยซู พระโลหิตของพระองค์ไถ่บาปของเราแล้ว และยอมรับเราเป็นคนชอบธรรม เป็นบุตรของพระเจ้า ได้รับการไถ่เรียบร้อยแล้ว เป็นแกะที่ติดตามพระเยซูไปไม่ยอมห่าง ไม่ยอมทิ้งพระเยซูเด็ดขาด คือคนที่บังเกิดใหม่แล้วนะครับ
เสื้อตัวที่สอง คือเสื้อที่สวมสำหรับงานแต่งงาน ในมัทธิวบทที่ 22 กล่าวถึงผู้ชายคนหนึ่ง ที่ถูกเชิญไปในงานเลี้ยงแต่งงานของราชโอรสของกษัตริย์ และปรากฏว่า กษัตริย์องค์นั้นเสด็จทอดพระเนตรดูแขก ก็เห็นผู้หนึ่งมิได้สวมเสื้อสำหรับงานสมรส ท่านจึงรับสั่งถามเขาว่า “สหายเอ๋ย เหตุไฉนท่านจึงมาที่นี่โดยไม่สวมเสื้อสำหรับงานสมรส” ผู้นั้นก็นิ่งอยู่พูดไม่ออก กษัตริย์จึงรับสั่งแก่พวกผู้รับใช้ว่า “จงมัดมือมัดเท้าคนนี้เอาไปทิ้งเสียที่มืดภายนอก ที่นั่นจะมีการร้องไห้และขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน ด้วยผู้ที่รับเชิญก็มาก แต่ผู้ที่ทรงเลือกก็มีน้อย”
ผู้ชายคนนี้เป็นตัวแทนของคริสเตียนศาสนา ซึ่งดำเนินชีวิตอยู่ในโลกนี้มีผลงาน นำคนมาเชื่อได้มากมาย มีของประทานในการรักษาโรคได้ อาจจะไล่ผีได้ เทศนาสั่งสอนได้ รับใช้ในงานคริสตจักรทุกอย่าง แต่เขาไม่ได้สวมเสื้อสำหรับงานสมรส