- ในพระคัมภีร์มีข่าวประเสริฐเดียว และนั่นก็คือ ข่าวประเสริฐของพระเจ้า
- ข่าวประเสริฐของพระเจ้าดังกล่าวมีสี่เรื่องใหญ่ๆ ด้วยกัน
1. เรื่องพระเยซูคริสต์ (ความรอดในวันสุดท้าย)
2. เรื่องชีวิตนิรันดร์ (ชีวิตของพระเจ้าที่เป็นบุคคลเข้ามาอยู่ในเรา เพื่อเอาชนะบาปแทนเรา)
3. เรื่องราชอาณาจักรของพระเจ้า (พระเจ้าจะทรงครอบครองตลอดไปชั่วนิรันดร์)
4. เรื่องราชอาณาจักรสวรรค์ (บุตรมนุษย์จะทรงครอบครองในยุคหน้าเท่านั้น)
- ข่าวประเสริฐทุกเรื่อง มีไว้เพื่อสนับสนุน เรื่องราชอาณาจักรสวรรค์
- ราชอาณาจักรสวรรค์ (ยุคหน้า หรือ ยุคพันปี) คือหัวใจสำคัญ และเป็นน้ำพระทัยพระเจ้า)
- ข่าวประเสริฐนี้ ประกาศกับคนที่รู้จักพระเจ้าแล้วเท่านั้น ไม่ควรประกาศกับคนที่ยังไม่เชื่อ เพราะเขาไม่เข้าใจ และรับไม่ได้
- พระคัมภีร์ใหม่ และหนังสือมัทธิว คือข่าวประเสริฐเรื่องราชอาณาจักรนี้
- มีคำว่า “ราชอาณาจักรสวรรค์” 33 ครั้งในหนังสือมัทธิวเท่านั้น
- ราชอาณาจักรสวรรค์ ไม่ใช่สวรรค์ แต่เป็นช่วงระยะเวลาที่พระเยซูในฐานะบุตรมนุษย์กลับมาครอบครองโลกนี้ในยุคหน้า
- ท่านยอห์นประกาศ (มธ 3:2)
- พระเยซูก็ประกาศ (มธ 4:17)
- พระเยซูสอนให้เราอธิษฐานขอให้ราชอาณาจักรนี้ลงมาตั้งอยู่ในโลกนี้ (มธ 6:10)
- พระเยซูสั่งให้เราแสวงหาราชอาณาจักรนี้ก่อนสิ่งอื่นใด (มธ 6:33)
- พระบัญญัติใหม่ที่พระเยซูประกาศใน มธ บทที่ 5 จนถึงบทที่ 7 เป็นกฏเกณฑ์ข้อบังคับเพื่อเข้าในราชอาณาจักรนี้
- ไม่ใช่ทุกคนที่เข้าได้ (มธ 7:21-23)
- พระเยซูส่งสาวกออกไปประกาศเรื่องราชอาณาจักรนี้ (มธ 10:7)
- เกลือที่มีรสเค็ม และตะเกียงที่ส่องสว่างได้จึงได้เข้า (มธ 5:13-15)
- ต้องถ่อมถึงจะเข้าได้ (มธ 18:3)
- หลายคนที่เป็น ผู้รับใช้ และผู้ชอบธรรมจะรับไม่ได้ และจะมาถกเถียง (มธ 13:11, 17, 19)
- ต้องสวมเสื้อที่เหมาะกับงาน (มีจิตใจใหม่แล้ว) (มธ 22:12)
- พระเยซูทรงเป็นกษัตริย์แห่งราชอาณาจักรนี้ (มธ 2:2)
ราชอาณาจักรของพระเจ้า คือ
1. สวนเอเดน
2. ชนชาติอิสราเอล
3. พระเยซูที่มาใช้ชีวิตในโลกนี้
4. คริสตจักรในยุคนี้
5. อาณาจักรพันปีในยุคหน้า
6. ฟ้าสวรรค์ใหม่และแผ่นดินโลกใหม่
ราชอาณาจักรสวรรค์ คือ
1. คริสตจักร หรือเหล่าผู้เชื่อในยุคนี้
2. ยุคหน้า จากนั้นพระบุตรจะคืนอำนาจให้พระบิดา และราชอาณาจักรสวรรค์ก็จบ ทุกวันนี้ ถ้าหากเราไม่รู้ และไม่แสวงหา เราก็จะพลาด และไม่มีส่วนร่วมครอบครอง และเข้าในอาณาจักร แต่ต้องทนทุกข์ทรมานอยู่ข้างนอกจนครบหนึ่งพันปี
มธ 7:13-14 พูดถึงทางคับประตูแคบ คือทางเข้าราชอาณาจักรพันปี ส่วนทางกว้างคือทางที่ คริสตจักรมากมายทุกวันนี้เดินอยู่ เพราะไม่สนใจการเชื่อฟัง รักโลกมากกว่ารักพระเจ้า ไม่ทำงานในทุ่งนา (รับใช้) เกลือ / แสงสว่าง / คนต้นเรือน / หญิงพรมจารีย์คือผู้เชื่อทุกคน
เมื่อเราอ่าน มธ ขอให้เปลี่ยนจาก “ผู้เชื่อกับไม่เชื่อ” เป็น “ผู้เชื่อทั้งหมด” ที่บางคนได้เข้าไป และอีกส่วนหนึ่งไม่ได้เข้าไปข้างใน
“ดินตามทาง” คือใจของผู้เชื่อที่รับได้แต่เรื่องความรอด แต่รับเรื่องราชอาณาจักรนี้ไม่ได้
เพราะว่า..
ข่าวประเสริฐเรื่องราชอาณาจักรสวรรค์ (ยุคหน้าหรือยุคพันปี) เป็นข้อลึกลับ (มธ 13:11, 17, 19, 34)
ข่าวประเสริฐทุกเรื่องประกาศไปทั่วโลกแล้ว แต่ยังมีอยู่เรื่องเดียวที่ยังไม่ไปถึงไหน คือเรื่องราชอาณาจักรนี้
และถ้าหากเรื่องนี้ประกาศไปทุกมุมโลก พระเยซูจะกลับมาเริ่มยุคพันปี (มธ 24:14 ข่าวประเสริฐเรื่องอาณาจักรนี้จะประกาศไปทั่วโลกให้เป็นคำพยานแก่บรรดาประชาชาติ แล้วที่สุดปลายจะมาถึง)
เมื่อพระเยซูเป็นขึ้นจากตาย ทรงอยู่กับสาวกสี่สิบวันเพื่อสอนเขาถึงเรื่องราชอาณาจักรนี้ (กจ 1:3)
* ปัญหาก็คือ ทุกวันนี้ พระคัมภีร์หลายฉบับเปลี่ยนคำว่า “ราชอาณาจักรสวรรค์” เป็น “แผ่นดินสวรรค์” ไปหมดแล้ว
ข่าวประเสริฐเรื่องความรอด เรื่องพระเยซู คือสิ่งที่เขารับได้ เพราะว่า ความคิดของมนุษย์สมัยนี้อยู่ในแนวศาสนา คือแสวงหาสวรรค์ และหลุดพ้นจากนรก เรื่องราชอาณาจักรที่เป็นน้ำพระทัยพระเจ้าประกาศยากมาก ต้องเป็นผู้เชื่อที่ถ่อมใจ และยอมแพ้ต่อชีวิตแล้วจึงจะรับได้ง่าย
* สิ่งเดียวที่เป็นเรื่องที่น่าเป็นห่วงคริสเตียนที่ไม่สุกงอม ต้องอยู่ข้างนอกเพื่อการตีสอนจนครบกำหนดพันปี ทุกวันนี้ 90-95 % ของผู้เชื่อทั่วโลกยังไม่สุกงอม ทั้งโลกกลายเป็นศาสนาคริสต์ไปแล้ว และเขาไม่รู้ตัว
คริสเตียนตามน้ำพระทัยพระเจ้า คือคริสเตียนที่มี
1. สันติสุขทุกวันเวลานาที
2. การเปลี่ยนแปลงสู่พระลักษณะของพระเยซู
แต่คริสเตียน มากมายเป็น
1. สุขบางครั้ง ทุกข์มากกว่า
2. ไม่มีการเปลี่ยนแปลง เปลี่ยนได้เล็กน้อย แต่ส่วนมากใช้ชีวิตเก่าเพื่อทำดี เมื่อท้อเบื่อไม่ไหว ก็หลบหนีไป หรือล้มเหลว
• ยุคพันปี ก็คือ ราชอาณาจักรสวรรค์ ที่พระเยซูจะครอบครองโลกในยุคหน้า (ก่อนโลกนี้จะถูกทำลาย) ยุคพันปี เป็นการปกครองโลกของพระคริสต์ ที่มาตามสัญญา ที่พระเจ้ามีต่อชนชาติอิสราเอลจากหนังสือหลายเล่มที่ทำนายเอาไว้ในพระคัมภีร์เดิม
ปกติแล้ว การปกครองนี้จะเกิดขึ้นเมื่อชาวยิวรับกษัตริย์ คือพระเยซู แต่เขาไม่ยอมรับ
ราชอาณาจักรจึงถูกย้ายไปยุคหน้า หรือยุคสุดท้าย (ยุคพันปี) ทุกครั้งที่พระเยซูกล่าวถึงเรื่อง ราชอาณาจักร ในหนังสือมัทธิว ก็คือเรื่องยุคพันปีนี่เอง
พูดง่ายๆ ก็คือ หนังสือมัทธิว เป็นหนังสือเรื่องยุคพันปี การได้เข้าร่วมมีส่วนในการครอบครองโลกนี้กับพระเยซู ต้องดำเนินชีวิตใหม่ รักษาพระบัญญัติใหม่ของพระเยซู ในหนังสือ มัทธิวบทที่ 5 ถึงบทที่ 7
เรื่องราวตัวอย่าง และคำอุปมามากมายในหนังสือมัทธิวจะเป็นเรื่องของผู้เชื่อที่ได้เข้า และไม่ได้เข้า แต่คริสเตียนส่วนมากคิดว่าเป็นเรื่องระหว่างผู้เชื่อ และคนที่ไม่เชื่อ
Matthew มัทธิว:
1. ยอห์น และพระเยซูได้ทรงประกาศเรื่องราชอาณาจักรสวรรค์ (มธ 3:2 / มธ 4:17, 23 / มธ 9:35)
2. ราชอาณาจักรสวรรค์เป็นของผู้ที่ยากจนฝ่ายวิญญาณ (มธ 5:3)
3. ผู้ที่ถูกข่มเหงเพราะเห็นแก่ความชอบธรรม และเห็นแก่พระคริสต์ (มธ 5:10)
4. ความชอบธรรมของท่านต้องเหนือกว่าพวกฟารีสี และธรรมมาจารย์ (มธ 5:20)
5. ทรงสอนให้อธิษฐานว่า ขอให้ราชอาณาจักรของพระองค์มาตั้งอยู่ (มธ 6:10)
6. เพราะว่าราชอาณาจักรเป็นของพระองค์สืบๆ ไปเป็นนิตย์ (มธ 6:13)
7. จงแสวงหาราชอาณาจักรของพระเจ้า และความชอบธรรมของพระองค์ก่อน (มธ 6:33)
8. คนที่กระทำตามน้ำพระทัยของพระบิดาเท่านั้นจึงจะเข้าได้ (มธ 7:21)
9. คนที่ถือรักษาพระบัญญัติใหม่ของพระคริสต์เท่านั้นจึงจะเข้าได้ (มธ 7:23)
10. พระเยซูทรงสั่งให้สาวกไปประกาศเรื่องราชอาณาจักร (มธ 10:17)
11. ต้องแย่งชิงกันเข้าไป (มธ 11:12)
12. เป็นข้อลึกลับ ถึงแม้เขาได้ยินแต่จะไม่เข้าใจ (มธ 13:11, 17, 19)
13. คราวนั้นผู้ชอบธรรม (ผู้ชนะ) จะส่องแสงอยู่ในอาณาจักรพระบิดาของเขาดุจดวงอาทิตย์ (มธ13:43)
14. เปรียบเหมือนขุมทรัพย์ซ่อนไว้ในทุ่งนา (ผู้ชอบธรรมในพระคริสต์) (มธ 13:44)
15. เปรียบเหมือนพ่อค้าที่ไปหาไข่มุกอย่างดี (ผู้ชอบธรรมในพระคริสต์) (มธ 13:45-46)
16. เปรียบเหมือนอวนที่ลากอยู่ในทะเล ติดปลารวมทุกชนิด (รวมทั้งผู้เชื่อ และไม่เชื่อ) (มธ 13:47)
17. "เพราะฉะนั้นพวกธรรมาจารย์ทุกคนที่ได้รับการสั่งสอนถึงอาณาจักรแห่งสวรรค์แล้วก็เป็นเหมือนเจ้าของบ้านที่เอาทั้งของใหม่และของเก่าออกจากคลังของตน" (คริสเตียนที่ได้พบใข่มุก และเอาความรู้เก่าออกมาตรวจดู) (มธ 13:52)
18. ใครจะเป็นใหญ่ (มธ 18:1)
19. คนที่เป็นเหมือนเด็กจะได้เข้าไป (มธ 18:3)
20. คนที่ถ่อมตัวเหมือนเด็กจะได้เป็นใหญ่ (มธ 18:4)
a. เป็นเหมือนเด็ก (มธ 18:2-4)
b. ไม่ทำให้ผู้อื่นสะดุด และไม่ก่อเรื่องที่ทำให้ผู้อื่นสะดุด (มธ 18:5-9)
c. ไม่ดูหมิ่นผู้เชื่อที่เล็กน้อยแม้แต่คนเดียว (มธ 18:10-14)
d. เชื่อฟังคริสตจักร (เที่ยงแท้) และอย่าให้ถูกคริสตจักรปรับโทษ (พระคริสต์ทรงเฝ้าดูอยู่) (มธ 18:15-20)
e. ให้อภัยพี่น้องโดยไม่มีจำกัด (มธ 18:21-35)
21. คนมั่งมีจะเข้าในอาณาจักรแห่งสวรรค์ก็ยาก (มธ 19:23, มธ 13:22)
22. ตัวอูฐจะลอดรูเข็มก็ง่ายกว่าคนมั่งมีจะเข้าในอาณาจักรของพระเจ้า (มธ 19:24)
23. เปรียบเหมือนเจ้าของบ้านคนหนึ่งออกไปจ้างคนทำงานในสวนองุ่นของตนแต่เวลาเช้าตรู่ (ทำแต่เช้าได้เท่ากับคนทำนิดเดียว) (มธ 20:1)
24. การทนทุกข์ยากลำบากต่างๆ นาๆ, การถูกข่มเหง หรืออาจถึงถูกฆ่า คือทางที่จะนำเราเข้าไปในราชอาณาจักร และเป็นใหญ่ได้ ผู้ที่ยอมสละชีวิตจึงจะได้ชีวิต ผู้ที่เสียดายชีวิตจะเสียชีวิตไป (มธ 20:20-23 / กจ 14:22)
25. ราชอาณาจักรของพระเจ้า จะเอาไปจากชาติอิสราเอล และยกให้ชนชาติที่เกิดผล (แต่ก็ยังให้โอกาสคนอิสราเอลบางส่วนที่กลับใจ) (มธ 21:43)
26. วิบัติแก่เจ้า พวกธรรมาจารย์และพวกฟาริสี คนหน้าซื่อใจคดด้วยว่าพวกเจ้าปิดประตูอาณาจักรแห่งสวรรค์ไว้จากมนุษย์ เพราะพวกเจ้าเองไม่ยอมเข้าไปและเมื่อคนอื่นจะเข้าไป พวกเจ้าก็ขัดขวางไว้ (เพราะเขารู้ / แสวงหา / ดำเนินชีวิตที่ผิดแบบ จึงรับพระเยซู และทางสายใหม่ไม่ได้ และไม่แตกต่างไปจากผู้นำ และคริสเตียนมากมายทั่วโลกในปัจจุบันนี้ที่คุ้นเคยกับการดำเนินชีวิตคริสเตียนแบบชาวโลก และแบบศาสนา เขาจึงไม่สามารถรับความรู้ใหม่ ที่พระเจ้าเปิดให้เขาได้ นอกเสียจากว่า เขาจะยอม และถ่อมใจจริง ๆ) (มธ 23:13)
27. ข่าวประเสริฐเรื่องอาณาจักรนี้จะประกาศไปทั่วโลกให้เป็นคำพยานแก่บรรดาประชาชาติแล้วที่สุดปลาย (ของยุคนี้) จะมาถึง (มธ 24:14)
28. เปรียบเหมือนหญิงพรหมจารีสิบคนถือตะเกียงของตนออกไปรับเจ้าบ่าว (มธ 25:1)
29. เปรียบเหมือนชายผู้หนึ่งจะออกเดินทางไปยังเมืองไกล จึงเรียกพวกผู้รับใช้ของตนมาและฝากทรัพย์สมบัติของเขาไว้ (มธ 25:14)
30. พระเยซูทรงอยู่กับพวกเขาถึงสี่สิบวัน และได้ทรงกล่าวถึงเรื่องราชอาณาจักรของพระเจ้า (กจ 1:3)
31. การปกครองของพระองค์จะไม่มีวันสิ้นสุด (ลก 1:33)
32. โลกนี้จะอยู่ภายใต้การปกครองของพระองค์ (วว 11:15)
• เปาโลก็ประกาศเรื่องราชอาณาจักร
“เราทั้งหลายจำต้องทนความยากลำบากมากจนกว่าจะได้เข้าในอาณาจักรของพระเจ้า" (กจ 14:22)
"เปาโลเข้าไปกล่าวโต้แย้งในธรรมศาลาด้วยใจกล้าสิ้นสามเดือนชักชวนให้เชื่อในสิ่งที่กล่าวถึงอาณาจักรของพระเจ้า" (กจ 19:8)
“ข้าพเจ้าจะมาหาท่านในไม่ช้านี้ และข้าพเจ้าจะหยั่งดูมิใช่ถ้อยคำของคนที่ผยองเหล่านั้นแต่จะหยั่งดูฤทธิ์อำนาจของเขาเพราะว่าอาณาจักรของพระเจ้ามิใช่เรื่องของคำพูดแต่เป็นเรื่องฤทธิ์เดช" (1 คร 4:19-20)
“และเยซูซึ่งมีชื่ออีกว่า ยุสทัส ก็เช่นกัน ซึ่งอยู่ในคณะที่เข้าสุหนัตจำเพาะคนเหล่านี้เท่านั้นเป็นเพื่อนร่วมการกับข้าพเจ้าในอาณาจักรของพระเจ้าซึ่งเป็นที่หนุนใจของข้าพเจ้า" (คส 4:11)
- เมื่อเขานัดวันพบกับท่าน คนเป็นอันมากก็พากันมาหายังที่อาศัยของท่าน ท่านจึงกล่าวแก่เขาตั้งแต่เช้าจนเย็น เป็นพยานถึงอาณาจักรของพระเจ้าและชักชวนให้เขาเชื่อในพระเยซู" (กจ 28:23)
เปาโลจึงได้อาศัยอยู่ครบสองปีในบ้านที่ท่านเช่าและได้ต้อนรับคนทั้งปวงที่มาหาท่านทั้งประกาศอาณาจักรของพระเจ้า และสั่งสอนเรื่องพระเยซูคริสต์เจ้าโดยใจกล้าไม่มีผู้หนึ่งผู้ใดขัดขวาง (กจ 28:30-31)