การล้างเท้าในพระคัมภีร์เดิม

ตอน อับราฮัมล้างเท้าพระเยโฮวาห์และทูตสวรรค์

สมัยก่อนมีชนชาติอิสราเอล

- การล้างเท้าเป็นธรรมเนียมของคนบางกลุ่ม ในสมัยก่อนที่จะเกิดมีชนชาติอิสราเอลเสียอีก

- ปฐก. 18:4 (อับราฮัมล้างเท้าพระเยโฮวาห์และทูตสวรรค์); 19:2 (โลทล้างเท้าทูตสวรรค์); 24:32; 43:24; ผวฉ. 19:21

- ยิวยังทำเรื่อยมาจนถึงสมัยพระเยซู ควบคู่กับธรรมเนียมล้างมือก่อนกินข้าว และอีกมากมาย

สมัยพระเยซู

- ถึงแม้ว่าพระเยซูจะไม่สั่งให้สาวกล้างเท้ากันและกัน เขาก็จะต้องทำอยู่แล้ว เพราะว่าเป็นธรรมเนียมของชาวยิว

- คืนนั้น ก่อนที่พระเยซูจะล้างเท้าสาวก เจ้าของบ้านได้ล้างเท้าทุกคนก่อนเข้าบ้านหลังนั้นแล้ว

- เนื่องจากชาวยิวใส่รองเท้าที่มีสายรัด (Sandal) ซึ่งทำให้ร้อนอบอ้าว และเท้ามีกลิ่นเหม็น แถมยังสกปรกอีกด้วย

- ยิวจึงต้องล้างเท้า เพราะว่าเวลานั่งคุยกัน หรือรับประทานอาหาร เขาจะนั่งเอนกาย และยกเท้าขึ้นมาวางบนที่นั่ง และเท้าจะอยู่ข้างคนถัดไป

- ไม่มีบันทึกว่า สาวกล้างเท้าให้กัน แต่เรารู้ดีว่า เขาต้องทำ เพราะเป็นธรรมเนียมยิว

- พระเยซูล้างเท้าสาวกในบ้าน ซึ่งเป็นสิ่งที่ใหม่ เพราะว่าตามปกติ เจ้าของบ้านต้องล้างเท้าแขกทันทีที่มาถึง (ปฐก. 18:4; 19:2; 24:32; 43:24; ผวฉ. 19:21)

- แต่สิ่งที่สาวกจะต้องทำอีกอันหนึ่ง ก็คือล้างเท้าฝ่ายวิญญาณ เนื่องจากจิตใจที่ชอบออกจากพระคริสต์ ไปอยู่ในฝ่ายเนื้อหนังเป็นระยะๆ ในแต่ละวัน ทำให้ผู้เชื่อมีส่วนในพระเยซูไม่ได้ เพราะเขาออกไปมีส่วนในโลกและในอาดัมแล้ว

- เราจะเห็นว่า ยอห์นตั้งแต่บทที่ 1 จนถึง 12 เป็นเรื่องของการอาบน้ำ (บังเกิดใหม่) ส่วนยอห์นบทที่ 13 เป็นเรื่องของการล้างเท้าที่สกปรก (ล้างใจ)

- เราต้องการกันและกัน คุณต้องการพี่น้องที่เป็นพระกาย และพี่น้องก็ต้องการคุณ ผมก็ต้องการพี่น้อง และพี่น้องก็ต้องการผม เราแบ่งปัน หนุนใจ และช่วยกันล้างเท้า เพื่อรักษาพระกายของพระเยซูไม่ให้ออกไปอยู่ฝ่ายเนื้อหนัง

วันนี้ท่านล้างเท้าพี่น้องของท่านหรือยัง?

ความหมายของการล้างเท้า