คุณตายแล้ว… แต่คุณไม่รู้ตัว
"โรม 6:3 ท่านไม่รู้หรือว่า เราทั้งหลายที่ได้รับบัพติศมาเข้าในพระเยซูคริสต์ ก็ได้รับบัพติศมานั้นเข้าในความตายของพระองค์"
การรับบัพติศมาไม่ใช่พิธี แต่เป็นการเอาชีวิตของคุณเข้าไปมีส่วนในการตายของพระเยซูคริสต์
- เมื่อคุณรับบัพติศมา พระวิญญาณนับคุณเข้าเป็นหนึ่งเดียวกับพระคริสต์ และการตายของพระองค์
- เมื่อคุณรับบัพติศมา คุณยอมรับการตายของคุณในพระคริสต์ คุณจึงตายแล้ว
คุณไม่ต้องพยายามตาย หรือพยายามเข้าส่วนในการตายกับพระคริสต์ แต่พระเจ้าเป็นผู้กระทำ
- 1 คร. 1:30 โดยพระองค์ท่านจึงอยู่ในพระเยซูคริสต์
- 2 คร. 5:14 ถ้าผู้หนึ่งได้ตายเพื่อคนทั้งปวง เหตุฉะนั้นคนทั้งปวงจึงตายแล้ว
ขณะที่หัวใจของคุณยังเต้นอยู่ คุณไม่เห็นความตายของคุณ แต่คุณก็ตายแล้วในพระคริสต์ โดยทางความเชื่อ “ความตาย” คือทางออกทางเดียวที่พระเจ้าทำกับคุณ เพื่อทำลายตัวเก่าที่คุณได้รับมาจากอาดัม
ถ้าหากคุณพยายามเลิกทำบาป และคุณพยายามเริ่มเชื่อฟัง คุณจะเหนื่อยเปล่า และถึงแม้คุณทำดีเชื่อฟังได้ (เล็กน้อย) พระเจ้าก็รับความดีที่คุณทำไม่ได้ เพราะมันเป็นไม้ ฟาง และหญ้าแห้ง ไม่ใช่ผลแห่งพระวิญญาณ ที่เกิดผลผ่านชีวิตของคุณ (1 คร. 3:12-15)
ถ้าคุณอยากเลิกทำบาป และเกิดผลแห่งพระวิญญาณได้ ตายสิครับ การตายนี้ไม่ต้องใช้ความพยายาม แต่ใช้ความเชื่อ คือเชื่อว่า คุณตายแล้ว
พระเจ้ากระทำทุกสิ่ง ทรงประหารชีวิตเก่าที่บาปของคุณพร้อมกับพระเยซูเมื่อสองพันปีก่อน คุณเชื่อมากเท่าไหร่ว่าคุณตาย ตัวบาปจะไม่มีอำนาจบังคับคุณ เพราะว่า คุณตายแล้ว
- โรม 6:6 เราทั้งหลายรู้แล้วว่า มนุษย์เก่าของเรานั้นได้ถูกตรึงไว้กับพระองค์แล้ว เพื่อตัวที่บาปนั้นจะถูกทำลายให้สิ้นไป เพื่อเราจะไม่เป็นทาสของบาปอีกต่อไป 6:7 เพราะว่า ผู้ที่ตายแล้วก็พ้นจากบาป
คุณตายแล้ว แต่คุณยังไม่รู้ตัว คุณคิดว่า พระเจ้าไถ่คุณ และสั่งให้คุณดำเนินชีวิต เปลี่ยนแปลงจิตใจใหม่ด้วยตัวคุณเอง แต่แท้ที่จริง พระเจ้าเป็นผู้ทำงานตั้งแต่เริ่มต้นจนจบในชีวิตของคุณ
ถ้าหากคุณไม่ตาย และไม่ยอมตายต่อตัวเก่าทุกวัน คุณก็ไม่คู่ควรที่จะเดินติดตามพระเยซู
- ลก. 9:23 พระองค์จึงตรัสแก่เขาทั้งหลายว่า “ถ้าผู้ใดใคร่จะตามเรามา ให้ผู้นั้นเอาชนะตัวเอง และรับกางเขน (ความตาย) ของตนแบกทุกวันและตามเรามา
เมื่อคุณตาย คุณจะเห็นตัวใหม่ของคุณ (2 คร. 5:17) เมื่อคุณตาย คุณก็พ้นจากตัวบาป และอำนาจของมัน (โรม 6:6-7)
อ. เปาโลตายทุกวัน (เชื่อว่าตายทุกวัน) (1 คร. 15:31) เราทุกคนได้ตายจากโลกนี้ และโลกนี้ก็ตายจากเราไปแล้ว (กท. 6:14)