ถาม.
อาจารย์คะเราสามารถสารภาพบาป ได้ตลอดเวลาใช่ไหมคะ
ตอบ.
ทุกครั้งที่เรารู้สึกผิด เราทำผิด เราสารภาพเลย ยิ่งสารภาพมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งดีเท่านั้น เนื่องจากว่าบางครั้งเราเองก็ยังไม่รู้ใช่ไหมว่าเราทำผิดอะไรในแต่ละวัน
คือสมมุติว่าวันหนึ่ง...อย่าลืมนะครับใครก็ตามที่ดำเนินชีวิตในเนื้อหนัง ทุกสิ่งที่อยู่ในเนื้อหนังในอาดัมล้วนแต่เป็นบาปทั้งนั้น คุณนึกเอานะครับว่าเราทำบาปวันละกี่ครั้ง อาจจะพันครั้งซะด้วยซ้ำ
เพราะฉะนั้นการเดินในพระคริสต์เท่านั้นที่ไม่เรียกว่าบาป เข้าใจกันนะครับ ถ้าคุณเดินด้วยตัวใหม่เมื่อไหร่ และเดินในพระคริสต์เมื่อไหร่เรียกว่าไม่บาป และคุณหลุดเมื่อไหร่ ไปดูหนังซีรีย์เกาหลี หรือไปดูใน tiktok หรือไปดูอะไรก็แล้วแต่ ทำอะไรก็แล้วแต่ อันนั้นเรียกว่าเดินในความมืดและเดินในอาดัมบาปทั้งนั้น
เพราะฉะนั้นการสารภาพบ่อยมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งดีเท่านั้น แต่เราต้องรู้นะครับว่า โอเคเราหลุดแล้ว ตอนนี้ไปอยู่ในอาดัม (พระเยซูยกโทษข้าพระองค์ด้วย ข้าพระองค์กลับเข้ามาอยู่ในพระคริสต์แล้ว ขอบพระคุณพระเยซู ข้าพระองค์รักพระองค์ เอเมน)
ก็ได้รับการยกโทษบาปนะครับ แล้วเมื่อไหร่เราหลุดไปอีก ก็สารภาพใหม่ ยิ่งสารภาพมากเท่าไหร่ พระเจ้าก็รักคนนั้นมากๆ พระเจ้าต้องการคนที่สารภาพมากๆ บอกรักมากๆ คือสนิทอยู่เป็นประจำ เป็นสิ่งที่พระเจ้ารักครับ
แล้วคนที่สารภาพบ่อยๆ คือทำให้เรารู้นะครับว่าคนนี้เป็นคนที่น่ารัก
ทำให้เรารู้นะครับว่าเป็นคนที่สำนึกผิดบ่อยๆ
เป็นคนที่ชอบในการชอบ ในความชอบธรรม
ไม่เหมือนหลายคนที่ไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ อ๋อ.. ก็ผิดไปแล้วเนี่ย อ๋อ..ก็อยู่ในอาดัมเนี่ย อ๋อ...โลกนี้มันสิ่งล่อลวงเยอะ
คือข้ออ้างเยอะ แล้วก็ไม่ค่อยสารภาพเท่าไหร่ นานๆสารภาพทีนึง แล้วก็บอกว่า (ทุกสิ่งในวันนี้ที่ข้าพระองค์ทำยกโทษด้วย) อันนี้ก็ไม่ดีเท่าไหร่นะ คือเอามารวมทั้งหมดแล้วก็สารภาพทีเดียวตอนค่ำ คือเรารู้สึกผิดเมื่อไหร่ ตอนไหน เวลาไหน เราสารภาพเลย การยกโทษก็มาถึงและการชำระ การสัมผัส การทำงาน การทำการอัศจรรย์ ทุกสิ่งก็สืบต่อโดยพระเจ้าครับ