รักไม่ยอมเปลี่ยนแปลง

ถาม.

อยากเข้าใจความหมายของคำว่าความรักดั้งเดิม ใน วว. 2:4 แต่เรามีข้อที่จะต่อว่าเจ้าบ้าง คือว่าเจ้าละทิ้งความรักดั้งเดิมของเจ้า

ตอบ.

ความรักดั้งเดิม คือความรักที่เรามีให้พระเยซู ในระยะ 1–3 ปีแรก ที่เราเป็นคริสเตียน เหมือนความรักของหนุ่มสาวตอนรักกันใหม่ๆ หลงรัก เพ้อฝัน กินไม่ได้นอนไม่หลับ อยากคุยด้วย อยากเห็นหน้า และคิดถึงแต่เขา

พอเชื่อได้ไม่นาน หลายปีต่อมา เราจะหมดรักดั้งเดิมนี้ วว. 2:4 พระเยซูไม่ได้ทวงจากคริสตจักรเมืองเอเฟซัสเท่านั้น แต่ทวงความรักนี้จากเราทุกคนด้วย (วว. 2:11 ใครมีหู ก็ให้ฟังข้อความซึ่งพระวิญญาณตรัสไว้แก่คริสตจักรทั้งหลาย)

...

สรุป

ความรักที่เรามีให้พระเจ้า ในระยะ 3 ปีหลังเชื่อจนถึงทุกวันนี้ เปรียบเหมือนเรารักพ่อแม่ครับ คือ ไม่ค่อยใส่ใจ ไม่สนใจ หรือไม่อยากอยู่ด้วยกับท่านนานๆ แต่เพราะเราต้องการผลประโยชน์ ความหวัง ความรอด หรือพระพร เราจึงเข้ามาหาพระเจ้า ในความเป็นจริงเราผู้เชื่อส่วนมากไม่ได้หลงรักพระเยซู และเราไม่ได้แสวงหาพระเยซูที่เป็นบุคคลจริงๆ แต่เราตามหาพระพร ความหวัง ความรอด เพื่อไม่ถูกลงโทษ หรือถูกพิพากษา และเราตามหาฤทธิ์เดช สติปัญญาความรู้ หรือความสำเร็จ

มีผู้เชื่อมากมายที่รักพระเจ้า แต่ไม่เข้าใจน้ำพระทัยว่า พระเจ้าต้องการอะไรจากเขา เขาจึงเน้นการบอกรักพระเจ้า ด้วยการรับใช้ การงานคริสตจักร หรือการเชื่อฟัง เขาไม่เข้าใจว่า สิ่งที่พระเจ้าต้องการจากเรา คือรักไม่ยอมเปลี่ยนแปลง และติดสนิทอยู่กับพระองค์ ส่วนเรื่องการเกิดผล คือการงานของพระเจ้า ที่กระทำในเราเอง (กท. 2:20; 5:22–23; ยน. 15:5; ฟป. 2:13)