ถาม.
อาการเฉยชา ไม่อยากฝึก เกิดจากอะไรค่ะ
ตอบ.
คืออาการเฉยชานะครับมาจากความที่จิตของเราเริ่มไม่กลัวพระเจ้า เริ่มรู้ว่ารอดแล้ว แล้วก็รู้ว่าพระเจ้ารักเรามาก เหมือนเด็กนะครับที่รู้ว่าพ่อแม่ดีเกินไป พ่อแม่ดีเกินไปน่ะก็คือลูกไม่กลัว ไม่กลัวพ่อแม่ แล้วก็ไม่อยากเชื่อฟังพ่อแม่ แล้วก็มีอาการเฉยชานะครับ มันเกิดขึ้นได้นะครับ
ซึ่งอันนี้เป็นสิ่งที่ผมก็เคยเป็น หลายคนก็เคยเป็นที่มาฝึกมานานะครับ เพราะฉะนั้นเราไม่ต้องแปลกใจ เป็นเรื่องธรรมดาเรื่องปกติที่เกิดขึ้นนะครับ
และวิธีการเอาชนะอาการเฉยชานะครับ ก็คือ "พระเยซูนำข้าพระองค์ พระเยซูชำระข้าพระองค์ออกจากอาการเฉยชานี้ พระเยซูนี่คือจิตเก่า นี่คือร่างกายเก่า นี่คือตัวเก่า พระเยซูข้าพระองค์ตายแล้ว ตัวใหม่เป็นอยู่ อาการเฉยชาไม่มี เอเมน เอเมนพระเยซู" อธิษฐานแบบนี้นะครับสุดท้ายก็พระเยซูก็ชำระเรา
มันจะมีอยู่สักระยะหนึ่งนะครับที่คริสเตียนไม่ค่อยอยากจะฝึก เนื่องจากว่า ก็เรารู้แล้วไง แต่ก่อนเราดิ้นรนใช่ไหม อยากเป็นคนดี อยากเชื่อฟังพระเจ้า เพราะว่ากลัวไม่รอด แต่ตอนนี้เรารู้นะครับว่ายังไงฉันก็รอดใช่ไหม แล้วเราก็ไม่กลัว แล้วตอนนี้นะครับถ้าเราทำบาปน่ะก็รู้ว่าพระเจ้าจะยกโทษให้เรา ให้เราทุกครั้งที่เราสารภาพ เราจึงไม่กลัวนะครับก็ไปทำนะครับ คืออาการที่เป็นในลักษณะที่เราเห็นความจริง เรารู้ว่าพระเจ้าน่ารัก พระเจ้าแสนดี พระเจ้าให้โอกาสเราเสมอ สารภาพเมื่อไหร่ก็ยกโทษให้เมื่อนั้น จึงเป็นชีวิตที่มันง่ายมันสบาย แล้วปรากฏว่าเราก็เลยแบบขี้เกียจ เฉยชา ไม่อยากฝึก
แต่อย่าลืมนะครับถ้าเกิดมีอาการนี้อยู่ภายในเรา เราอธิษฐาน แล้วพระวิญญาณบริสุทธิ์นะครับก็ไม่ปล่อยให้เราทำแบบนี้ตลอดไปนะครับ อีกไม่นานคือพระวิญญาณบริสุทธิ์ทำงานหนักมากเพื่อที่จะช่วยเรา เอเมน
เหตุผลหนึ่งนะครับที่เราต้องมีคริสตจักร คริสตจักรขาดเราไม่ได้ และเราขาดคริสตจักรไม่ได้ ก็คือเพื่อนหนุนใจกันและกัน เพื่อล้างเท้ากันและกัน เพื่อนำพี่น้องที่หลงหาย เพื่อนำพี่น้องที่ไม่อยากฝึก ที่เฉยชา ที่ขี้เกียจ เพื่อจะกลับเข้ามาสู่พระวิญญาณในพระคริสต์ และเดินด้วยกันต่อไป เอเมนนะครับ
...
ถาม.
ต่อจากคำถามเมื่อกี้นะคะ ก็คือมีอาการเฉยชาใช่ไหมคะ แล้วก็เหมือนรู้ตัวค่ะว่าเรากำลังเป็นอยู่ ก็คือเรารู้ตัวว่าเราอยู่นอกพระคริสต์อยู่ แต่ว่าอย่างเช่นบอกว่า เชื่อพระเยซูหนูเชื่อพระเยซูว่าหนูเป็นคนใหม่แล้ว แต่คือเหมือนมันไม่เกิดผลค่ะ ก็คือเหมือนกับว่าเราเพิ่งพูดไปหยกๆ แต่ว่ามันก็ยังเป็นอยู่ แล้วก็ทั้งๆที่เหมือนที่ อจ. อธิบายเมื่อกี้ใช่ไหมคะว่า อ๋อเป็นเพราะว่าได้รู้แล้วว่ารอดแล้วน่ะ แล้วก็ได้รู้ว่าพระเจ้าของเราแสนดีขนาดไหน ซึ่งอันนี้หรือเปล่าค่ะที่ทำให้แบบว่าเหมือนเรามีใจที่หยิ่งหรือเปล่าค่ะ ที่แบบว่าไม่เป็นไรพระเจ้าให้อภัยตลอดอยู่แล้ว ก็เลยทำให้เราแบบเหมือนไม่มีความกระตือรือร้น แล้วก็เวลาที่เราเจอสถานการณ์ ก็แบบเรารู้ตัวว่าเราอยู่นอกพระคริสต์ แต่เราก็แบบ ก็ไปตามมัน แล้วก็พอมีพี่น้องที่เตือนว่า (ไปตายซะ) ก็ฉันไม่อยากตาย เราตอบโต้แบบนี้เลยคือแบบไม่อยากตาย (คุยกับพระเจ้าสิ) ไม่อยากคุย อย่างนี้ค่ะก็คือพูดออกไปเลย ก็เป็นแบบนี้ค่ะ
ตอบ.
เอเมนนะครับ คืออย่างที่เรารู้ในกาลาเทีย 5:17 ที่มีการต่อสู้กันระหว่างสองฝ่ายที่อยู่ภายในเรา เราไม่ได้ต่อสู้กับใครและไม่มีใครต่อสู้กับเรา แต่สองฝ่ายที่อยู่ในเราต่อสู้กัน ก็คือตัวเก่า กฎแห่งความบาป ตัวบาป กฎแห่งความตาย สิ่งเหล่านี้นะครับก็ต่อสู้พระวิญญาณ ก็คือพระวิญญาณของพระคริสต์ที่สถิตอยู่ในเรา และพระคริสต์ก็ต่อสู้กับนะครับ สู้กันไปสู้กันมา
ทีนี้นะครับคือเราไม่ต้องแปลกใจนะครับเป็นเรื่องปกติเป็นเรื่องธรรมดาที่หลายครั้ง เราเฉยชา เราไม่อยากจะฝึก เราไม่อยากจะเดิน สิ่งที่ผมอยากจะบอกเรานะครับ ก็คือทุกครั้งที่เราทำบาป ความบาปของเรา การทำผิดของเรา การตีสอน การลงโทษที่มาจากพระเจ้า จะเบากว่าเมื่อเราสารภาพด้วยใจ ด้วยอาการเสียใจ ด้วยอาการที่เสียใจจริงๆ คือโศกเศร้าเสียใจไม่อยากทำ แต่มันจำเป็นต้องทำเพราะว่าเนื้อหนังอ่อนแอนะครับ และเรายังเอนไปทางฝ่ายเนื้อหนังอยู่ พระวิญญาณจึงชนะไม่ได้
เพราะฉะนั้นการตีสอนก็มา แต่จะเบากว่า ถ้าหากไม่สารภาพจะหนักนะครับ แต่เรามีพระโลหิตเพื่อให้เราได้สารภาพทุกครั้ง ขอบคุณพระเยซูสำหรับสิ่งนี้นะครับ คือพระเจ้ารู้ว่าเราป่วย พระเจ้ารู้ว่าเราไม่สบาย เอเมนไหมครับ (ยรม 17:9) เราป่วยนะครับ
เพราะฉะนั้นเมื่อบาปครอบงำ เมื่อตัวบาปชักนำ เราก็ต้องทำบาป เพราะฉะนั้นการฝึกของเรามันจะอยู่ในการต่อสู้ระหว่างสองฝ่ายนะครับ เพียงแต่ว่าเรานะครับฝึกที่จะบอกว่าเราเป็นคนใหม่ แล้วก็สารภาพเมื่อเราทำผิด การตีสอนก็จะเบากว่านะครับ
ฝึกไปเรื่อยๆ ไม่ต้องท้อนะครับ อาจารย์เปาโลใช้เวลาฝึกนานถึง 10 ปีถึงจะเป็นผู้ชนะได้ แล้วเราล่ะ เพิ่งฝึกไม่นานใช่ไหม หรือบางครั้งก็ฝึกบ้างไม่ฝึกบ้าง อาจจะเพราะว่าใช้ชีวิตดำเนินชีวิตทำมาหาเลี้ยงชีพบ้าง มีอย่างอื่นที่ต้องทำบ้าง แต่สำหรับในเรื่องของการเข้าอาณาจักร การที่พระเจ้าเลือกเรามาเป็นผู้ชนะ ในเรานะครับที่พระเจ้าเลือกแล้วในกลุ่มพวกเรา
เราควรจะยินดีที่พระเจ้ายกเราขึ้นให้เป็นคริสเตียนพิเศษ เพื่อดำเนินชีวิตที่พิเศษ มีพระเจ้าสามพระภาคอยู่ในเรา มีพลังที่พิเศษ เราเชื่อ เราฝึกต่อไป ไม่ต้องท้อนะครับ นานกี่ปี กี่เดือน กี่เท่าไหร่ไม่เป็นไร ไม่สำคัญ อยู่วันหนึ่งเราเข้มแข็ง แล้วอีกวันหนึ่งเรากลับออกไปจากการฝึก แล้วกลับมาฝึก ออกไป เฉยชา กลับมาเข้มแข็ง ไปๆ มาๆ แบบนี้นะครับ ก็คือการต่อสู้ของเนื้อหนังและพระวิญญาณ แต่เชื่อผมเถอะไม่เชื่อผมก็ได้น่ะ เชื่อพระคำพระเจ้า ใครเป็นคนชนะครับ พระเยซูชนะเอเมน ขอบคุณพระเจ้า ผู้ชนะคือพระเจ้า
เรามีความหวังใจนะครับว่าเราเป็นผู้ชนะ
เรามีความหวังใจว่าวันหนึ่งเราจะฝึกไปจนถึงความสำเร็จ เหมือนอาจารย์เปาโลที่ท่านฝึก เมื่อเปาโลฝึกนะครับ เปาโลบอกว่าจงทำตามอย่างของเรา คือมีการฝึกอย่างเป็นระเบียบ
ผมอยากหนุนใจพี่น้องนะครับ ก็คือฝึกต่อไปไม่ต้องท้อ ห้ามท้อนะครับ ห้ามท้อ คือกุญแจที่จะนำเราไปสู่ความสำเร็จในการเป็นคริสเตียนฝ่ายวิญญาณ เอเมน