ถาม.
พระเจ้าไม่ได้ประสงค์ให้คนทำผิดเลย แต่มีใครบ้างที่มาเชื่อพระเจ้าเเล้วไม่กลับไปทำบาปเลย แม้มาเชื่อมารับใช้เเล้วเกิดผลมากมายก็ยังทำผิด พระเจ้าไม่ทำงานเลยเหรอ?
ตอบ.
ความผิดเป็นเรื่องใหญ่สำหรับมนุษย์ บางคนทำดีมากมายหลายอย่างเป็นเวลาหลายปี แต่พอทำผิดเพียงครั้งเดียวกลับกลายเป็นคนที่ดูเเย่มากเพียงเเค่พลาดพลั้งทำผิดเเค่นิดเดียว
บางคนไม่เคยเห็นกับตาเเค่ฟังเเล้วสะดุดก็ถอยหนีทิ้งพระคำล้ำลึกของพระเจ้าไป
** เเต่สำหรับพระเจ้า สำหรับความจริงคือเราทุกเป็นคนชอบธรรมไปทำบาป พระเจ้าไม่ได้พอใจที่คนชอบธรรมไปทำบาปแต่พอใจที่คนๆนั้นอยู่ในความจริงของพระองค์ คือเป็นคนชอบธรรมทุกวันเวลา เป็นวิญญาณ เป็นมนุษย์วิญญาณ ในวิญญาณคือที่ๆบริสุทธิ์ ดีพร้อมเฉพาะพระพักตร์ เป็นเครื่องถวายบูชาที่หอมหวนเเด่พระเจ้า
** ความจริงพระเจ้าต้องการให้เราเปลี่ยนความคิดใหม่ มองใหม่ เราจะพยายามแก้ไขความบกพร่องให้ได้ เป็นคนดีให้ได้ พยามยามเป็นคนที่เป็นที่พอใจให้ได้ ก็ไม่ได้ช่วยให้เราดีขึ้นหรือไม่ทำบาป
** เเต่ พระเจ้าจะให้พระคริสต์มาเเก้ไข คือเปลี่ยนความคิดของเรา ทำแทนเราให้เราเห็นสิ่งเเย่ๆกลายเป็นดี รักคนที่ทำผิดกับเราเเละผู้อื่น พระองค์ทำให้เรารักศัตรูได้ รักคนที่ไม่เชื่อได้
...
ถาม.
ทำไมจะทำให้เรารักพี่น้องผู้เชื่อที่ทำผิดบาปกับเราไม่ได้ล่ะ?
ตอบ.
การมองใหม่ เปลี่ยนความคิดใหม่ เมื่อเรามองตัวเราเองว่าใหม่ คนอื่นๆ ก็ใหม่เช่นเดียวกัน
** บทเรียนที่เป็นความจริงนั้น ย่อมใช้ได้ บริสุทธิ์เเละชอบธรรม หากผิดก็เเค่ฝุ่นผงไม่ใช่ไม้ทั้งท่อนเหมือนคริสตจักรทั่วไป เเต่การเดินร่วมกันย่อมมีการสะดุดกันบ้างเนื่องจากการฝึกไม่เท่ากัน ถ้าหากเรามองไปลงลึกไปอีกหน่อยว่าความผิดเป็นเรื่องของบุคคลนั้นกับพระเจ้า ไม่เกี่ยวอะไรกับบทเรียน ให้เราเเยกเป็นเรื่องๆ อย่าให้สิ่งที่เราเห็น หรือได้ยินทำให้เราทิ้ง บทเรียนที่ล้ำค่า ไข่มุกที่มาจากพระเจ้า หากเรายอมทิ้งสิ่งที่เรารับมาจากมานาที่ซ่อนไว้ ก็ไม่มียาทาตาให้เราได้อีกเเล้ว