1. เมื่อยิว ที่เป็นลูกแห่งอาณาจักร ไม่รับกษัตริย์แห่งราชอาณาจักร..พระเจ้าทรงยึดอาณาจักรไปจากเขา และยกให้คนต่างชาติทั่วโลก (มธ 8:11-12; 28:19)
...
2. ยุคนี้จึงกลายเป็นยุคทำนาของผู้เชื่อ เพื่อรับใช้พระเจ้าปลูกข้าวและดูแลข้าวให้โต (นำคนมาถึงราชอาณาจักรและพร้อมสำหรับการกลับมาครอบครองโลกของกษัตริย์)
...
3. ยุคหน้า คือยุคแห่งการรับค่าจ้างตอบแทนการทำนาของเรา (พระพรฝ่ายร่างกาย) ตามการกระทำ ของเราทุกอย่าง เราจะได้ผลพระพรมากน้อยแค่ไหนขึ้นอยู่กับการก่อขื้นมากน้อยถูกผิดอย่างไร (2 คร 5:10)
...
4. ยุคนี้เรามีพระพรฝ่ายวิญญาณอย่างครบบริบูรณ์แล้วคือ...
- ความรอดความหวัง (ที่แน่นอน)
- มีสันติสุขได้ทุกวันเวลา ท่ามกลางปัญหาน้อยใหญ่ที่เข้ามา
- อำนาจในการเอาชนะบาป และการรับใช้
- พระเจ้าทั้งสามพระภาคอยู่กับเรา 24 ชม/7วัน
...
5. การมีมากน้อยแค่ไหน พระเจ้าเป็นผู้กำหนดให้เรา ไม่ใช่ทำเพื่อหวังพระพรในโลกนี้ เพราะเราตายแล้ว และเราไม่มีสิทธิ์ในชีวิตนี้อีกต่อไปแล้ว พระเจ้าทรงซื้อเราแล้ว (โรม 6:3-13/ 1 คร 6:19-20/ กท 2:20)
...
6. นอกจากคนที่เทศนาออกทีวีที่ร่ำรวยมหาศาลแล้ว มีผู้เชื่อไม่กี่คนที่ร่ำรวยจริงๆ พี่น้องผู้เชื่อมากมายยากจนมีภาระหนี้สินที่ต้องใช้ต้องจ่าย และมีปัญหาเรื่องเงินๆทองๆ กันอยู่เยอะแยะ
เราต้องตื่นแต่เช้าไปทำงาน บางคนทำงานหนักรับค่าจ้างนิดเดียว
พระพรฝ่ายร่างกายอยู่ที่ไหน พี่น้อง คต. ที่ยากจนก็ยังมีให้เห็นกันเต็มโลก
...
7. ยุคนี้เรามี ร้อยพ่อร้อยแม่ฝ่ายวิญญาณ (พี่น้องผู้เชื่อ) เพื่อดูแลช่วยเหลือกันและกัน ทั้งร่วมกันรับการข่มเหงด้วย พระเยซูและสาวกทั้งหลายไม่มีบ้านที่มั่นคงถาวร
- โลกนี้เป็นที่อยู่ชั่วคราวของเรา เราจดจ่อที่การนำคนมาเชื่อและเลี้ยงดูเขาให้โต เราไม่ได้ถูกสร้างมาเพื่อสนุกสนานกับการบันเทิงทั้งหลายและอยู่เพื่อตัวเองในยุคนี้
...
8. พระเยซูตรัสว่า
- อย่าสะสมสมบัติของท่านไว้ในโลกนี้ (มธ 6:19-34)
- จงขายทุกสิ่งและแบกกางเขน (ความตายต่อโลก)แล้วเดินตามเรามา (มธ 19:21)
- สุนัขจิ้งจอกยังมีโพรง และนกในอากาศยังมีรัง แต่บุตรมนุษย์ไม่มีที่ที่จะวางศีรษะ” (มธ 8:20)