ตอนที่เราโดนตรึงกางเขน คือกาย (และบาปต่างๆ ในกาย) โดนตรึง แล้วจิต (ส่วนต่างๆ ของจิต) เราโดนตรึงแล้วเหมือนกับกายหรือป่าว ?
** การถูกตรึงของเราผู้เชื่อทุกคน คือการถูกตรึงในพระคริสต์ไม่ใช่นอกพระคริสต์ **
- พระเยซูนับเราให้เข้าส่วนในการตายของพระองค์ และเมื่อพระเยซูตายเราก็ตายพร้อมๆ กันเดี๋ยวนั้นเลย (2 คร 5:14)
- ชีวิตคริสเตียนไม่ใช่เรื่องของการพยายามทำดี เพื่อให้ได้กลายเป็นคนชอบธรรม และเพื่อให้ได้รอด แต่เป็นเรื่องของการค้นหาความจริงที่เกิดขึ้นในพระคริสต์ “ในพระคริสต์” คือคำตอบของชีวิตคริสเตียนทุกคน
- ทุกวันนี้เราดำเนินชีวิตนอกพระคริสต์ แต่กลับคิดว่าเรากำลังดำเนินชีวิตในพระคริสต์ เพราะเราไม่เข้าใจความหมายที่แท้จริงของคำว่า "ในพระคริสต์"
การตายของเรานี้เกิดขึ้น และมีผลด้วยการที่เราต้องเชื่อเอาว่า จิตใจนี้ทุกส่วนเราเป็นจิตใจใหม่แล้ว ตั้งแต่วันที่พระเยซูฟื้นขึ้นจากตาย (โรม 6:4 / 2 คร 5:17)
วิญญาณของเราบังเกิดใหม่ ตั้งแต่สองพันปีก่อนแล้ว แต่วันที่เราเชื่อ คือวันที่เรายอมรับความจริงที่ได้เกิดขึ้นแล้ว (ในพระคริสต์)
- ตัวบาปในเราถูกทำลายไปนานแล้วพร้อมๆ กับตัวเก่าที่ถูกตรึงบนกางเขน เพียงแต่เราเชื่อทุกวัน นับทุกวันเราจะเห็นอาการตายของตัวเก่า และเห็นความอ่อนแอของตัวบาป ไม่ใช่พยายามตาย (โรม 6:6-7)
- มันเป็นเรื่องของ "ตา" (ตาฝ่ายวิญญาณ) เรากำลังถูกเปิดตาให้ได้พบความจริง เกี่ยวกับชีวิตของเราที่เกิดขึ้นในพระคริสต์ ร่วมกับพระคริสต์เมื่อสองพันปีก่อน เมื่อเรารู้มากขึ้นจนครบถ้วนสมบูรณ์ เราก็มาถึงชีวิตผู้ชนะ (ในพระคริสต์)
เราตอนนี้ ทั้งวิญญาณ และจิตทุกส่วนใหม่แล้ว เมื่อเราค้นพบเราก็เป็นผู้ชนะทั้งความเชื่อ และการกระทำในแต่ละวัน
1. ผู้เชื่อมากมายทุกวันนี้ พยายามที่จะกลายเป็นคนชอบธรรม ขณะที่เราได้กลายเป็นคนชอบธรรมแล้ว ในพระคริสต์
2. ผู้เชื่อมากมาย ขอพระวิญญาณมาสถิตอยู่ในเขา ทั้งๆที่พระวิญญาณอยู่กับเราตั้งแต่รับเชื่อแล้วในพระคริสต์ (ยน 14:16)
3. ผู้เชื่อมากมายพยายามรักษาพระบัญญัติ เพื่อที่จะกลายเป็นคนดีคนชอบธรรมทั้งๆ ที่เราชอบธรรมแล้ว และเรากลายเป็นของพระเยซู และเราควรที่จะให้พระเยซูทำแทน เพราะการที่จะได้กลายเป็นคนชอบธรรมด้วยการรักษาพระบัญญัตินั้น พระเยซูกระทำสำเร็จแล้วเมื่อสองพันปีก่อน และเราพึ่งความชอบธรรมของพระเยซูนี้ให้เป็นความชอบธรรมของเรา