จิตสำนึก เป็นความคิดสำนึกภายในใจเป็นส่วนตื้นของจิตใจที่เก็บข้อมูลต่างๆ คนเราเมื่อได้รับได้ยินได้ฟังหรือได้เห็นก็จะเก็บมาคิดและจดจำ แต่ไม่นานก็ลืมไป
ส่วนจิตใต้สำนึก เป็นความคิดสำนึกที่อยู่ก้นบึ้งของจิตใจของมนุษย์ ถึงว่าเราจะลืมบางเรื่องบางอย่างไปแล้ว หรือตอนเราเป็นเด็ก แต่เมื่อมีคนมาสะกดจิต หรือเมื่อเราตกอยู่ในสถานการณ์ใด สถานการณ์หนึ่ง เราจะกลับมาจดจำสิ่งนั้นได้
(ผู้ชายคนหนึ่งได้ทำผิดกับพ่อ ในวันหนึ่งได้กลับใจเป็นคริสเตียน เขาจึงอธิษฐานเรื่องพ่อและยกโทษให้พ่อทุกอย่างที่ทำไม่ดีกับเขา เมื่อพ่อเสียชีวิต เขาก็ได้ไปงานศพ แม่และน้องๆ ก็พากันร้องไห้ แต่เขาไม่ได้ร้องไห้ เขาเองก็แปลกใจว่าเป็นอะไรทั้งๆ ที่รักพ่อมากและอภัยให้พ่อแล้ว)
อันนี้เรียกว่าจิตใต้สำนึก มันจะเก็บความทรงจำและความเกลียดชัง ขมขื่นเคียดแค้นเอาไว้
ทางออกก็คือ เราต้องขอพระเจ้าลบล้างทุกสิ่ง ออกไปจากจิตสำนึกและจิตใต้สำนึกด้วย เพื่อเราจะสามารถปล่อย ปลง วาง ต่อทุกสิ่งโดยพระคริสต์ในเรา เราจึงสามารถ รัก อภัย เมตตา สงสาร ไม่จดจำความผิด ไม่เคียดแค้น ขมขื่น เกลียดชังอีกต่อไป เพราะว่าพระคริสต์นั้นจะนำธรรมชาติใหม่ออกมา และครอบครองทั้งจิตสำนึกและจิตใต้สำนึกของเราทั้งหมด