มานาฯ หรือ พระคำล้ำลึก คือพระคริสต์ในสภาพของอาหารที่ลงมาจากสวรรค์

พระเยซูถ่ายทอดให้กับเปาโล การแตกแยกจึงเกิดขึ้นตั้งแต่สมัยสาวก จนถึงทุกวันนี้ คนส่วนน้อยเท่านั้นที่ได้พบ โดยพระเมตตาของพระเจ้า

วิญญาณเราที่ได้ยินพระวิญญาณผ่านบางคนจากคลิป เราสัมผัสเอง หิวกระหายเอง เกิดผลภายในเอง ซึ่งแตกต่างจากเมื่อก่อนที่เราไม่พบข้อลึกลับทั้งหลายในมานาฯ

เมื่อหลักคำสอนถูกแบ่งออกเป็นสองฝ่ายคือฝ่ายวิญญาณและฝ่ายเนื้อหนัง

แหล่งความรู้คือหนังสือและการบันทึกเสียงที่เราพบในยูทูปจะมีทั้งพระคำล้ำลึกและคำสอนแห่งศาสนา

...

คริสเตียนศาสนาและแม้แต่บางคนที่ได้มาชิมลิ้มรสแห่งพระคำล้ำลึกก็ยังไม่รู้และไม่เชื่อว่า

1. ในพระคัมภีร์ มีหลายรอดแต่มีสองรอดใหญ่ๆ ด้วยกัน

- ความรอด มีสองรอด

2. ความรอดและอาณาจักร ไม่ใช่อันเดียวกัน ทำไม?

- อาณาจักรเป็นข้อลึกลับหรือความลับ (มธ 13:11, 13, 16, 17)

- ถ้าหากความรอดในวันสุดท้ายและรอดเข้าอาณาจักรเป็นเรื่องเดียวกัน หลักการแห่งความรอดก็จะขัดแย้งกัน คือเชื่อเท่านั้นก็รอดและเชื่อไม่พอต้องเลิกทำบาปได้และเป็นผู้ชนะแล้วจึงจะรอด

3. พระเจ้าทำแทน หรือ พระเจ้าดำเนินชีวิตในเราผ่านเราแทนเรา ทำไม?

- พระคริสต์ในเราเป็นข้อลึกลับ (คส 1:27)

4. หัวใจแห่งข่าวประเสริฐ คือเรื่องอาณาจักร

a. อาณาจักรสวรรค์ ถูกเปลี่ยนเป็น แผ่นดินสวรรค์ ผู้เชื่อจึงเข้าใจว่า คือ สวรรค์

b. ยอห์น และพระเยซูได้ ประกาศเรื่องราชอาณาจักรสวรรค์ (มธ 3:2, 4:17, 23, 9:35)

c. ราชอาณาจักรสวรรค์เป็นของผู้ที่ยากจนฝ่ายวิญญาน (มธ 5:3)

d. ผู้ที่ถูกข่มเหงเพราะเห็นแก่ความชอบธรรม และเห็นแก่พระคริสต์ (มธ 5:10)

e. คนที่กระทำตามน้ำพระทัยของพระบิดาเท่านั้นจึงจะเข้าได้ (มธ 7:21)

f. คนที่ถือรักษาพระบัญญัติใหม่ของพระคริสต์เท่านั้นจึงจะเข้าได้ (มธ 7:23)

g. ต้องแย่งชิงกันเข้าไป (มธ 11:12)

h. พระเยซูทรงสั่งให้สาวกไปประกาศเรื่องราชอาณาจักร (มธ 10:17)

i. เป็นข้อลึกลับ, ถึงแม้เขาได้ยินแต่จะไม่เข้าใจ (มธ 13:11, 17, 19)

j. พระเยซูสอนให้เราอธิษฐานขอให้ราชอาณาจักรนี้ลงมาตั้งอยู่ในโลกนี้ (มธ 6:10)

k. พระเยซูสั่งให้เราแสวงหาราชอาณาจักรนี้ก่อนสิ่งอื่นใด (มธ 6:33)

l. ไม่ใช่ทุกคนที่เข้าได้ (มธ 7:21-23)

m. ใครจะเป็นใหญ่ (มธ 18:1)

n. พระเยซูส่งสาวกออกไปประกาศเรื่องราชอาณาจักรนี้ (มธ 10:7)

o. เกลือที่มีรสเค็ม และตะเกียงที่ส่องสว่างได้จึงได้เข้า (มธ 5:13-15)

p. ต้องถ่อมถึงจะเข้าได้ (มธ 18:3)

q. หลายคนที่เป็น ผู้รับใช้ และผู้ชอบธรรมจะรับไม่ได้ และจะมาถกเถียง (มธ 13:11, 17, 19)

r. ต้องสวมเสื้อที่เหมาะกับงาน (มีจิตใจใหม่แล้ว) (มธ 22:12)

s. คนที่เป็นเหมือนเด็กจะได้เข้าไป (มธ 18:3)

t. คนที่ถ่อมตัวเหมือนเด็กจะได้เป็นใหญ่ (มธ 18:4)

u. ไม่ทำให้ผู้อื่นสะดุด และไม่ก่อเรื่องที่ทำให้ผู้อื่นสะดุด (มธ 18:5-9)

v. ให้อภัยพี่น้องโดยไม่มีจำกัด (มธ 18:21-35)

w. เปรียบเหมือนหญิงพรหมจารีสิบคนถือตะเกียงของตนออกไปรับเจ้าบ่าว (มธ 25:1)

x. พระเยซูทรงเป็นกษัตริย์แห่งราชอาณาจักรนี้ (มธ 2:2)

y. ข่าวประเสริฐเรื่องอาณาจักรนี้จะประกาศไปทั่วโลกให้เป็นคำพยานแก่บรรดาประชาชาติแล้วที่สุดปลาย (ของยุคนี้) จะมาถึง (มธ 24:14)

z. พระเยซูฟื้นขึ้นและอยู่กับสาวก 40 วันเพื่อสั่งสอนเรื่องอาณาจักร (กจ 1:3)

aa. • เปาโล ประกาศเรื่องราชอาณาจักร

bb. “เราทั้งหลายจำต้องทนความยากลำบากมากจนกว่าจะได้เข้าในอาณาจักรของพระเจ้า" (กจ 14:22)

cc. "เปาโลเข้าไปกล่าวโต้แย้งในธรรมศาลาด้วยใจกล้าสิ้นสามเดือนชักชวนให้เชื่อในสิ่งที่กล่าวถึงอาณาจักรของพระเจ้า" (กจ 19:8)

dd. “ข้าพเจ้าจะมาหาท่านในไม่ช้านี้ และข้าพเจ้าจะหยั่งดูมิใช่ถ้อยคำของคนที่ผยองเหล่านั้นแต่จะหยั่งดูฤทธิ์อำนาจของเขาเพราะว่าอาณาจักรของพระเจ้ามิใช่เรื่องของคำพูดแต่เป็นเรื่องฤทธิ์เดช" (1 คร 4:19-20)

ee. “และเยซูซึ่งมีชื่ออีกว่า ยุสทัส ก็เช่นกัน ซึ่งอยู่ในคณะที่เข้าสุหนัตจำเพาะคนเหล่านี้เท่านั้นเป็นเพื่อนร่วมการกับข้าพเจ้าในอาณาจักรของพระเจ้าซึ่งเป็นที่หนุนใจของข้าพเจ้า" (คส 4:11)

ff. - เมื่อเขานัดวันพบกับท่าน คนเป็นอันมากก็พากันมาหายังที่อาศัยของท่าน ท่านจึงกล่าวแก่เขาตั้งแต่เช้าจนเย็น เป็นพยานถึงอาณาจักรของพระเจ้า และชักชวนให้เขาเชื่อในพระเยซู" (กจ 28:23)

gg. - เปาโลจึงได้อาศัยอยู่ครบสองปีในบ้านที่ท่านเช่า และได้ต้อนรับคนทั้งปวงที่มาหาท่านทั้งประกาศอาณาจักรของพระเจ้า และสั่งสอนเรื่องพระเยซูคริสต์เจ้าโดยใจกล้า ไม่มีผู้หนึ่งผู้ใดขัดขวาง (กจ 28:31)

อาณาจักรของพระเจ้า:

1. อาณาจักรในยุคนี้ คือคริสตจักร

2. อาณาจักรในยุคหน้า คือยุคพันปี

3. อาณาจักรในฟ้าสวรรค์ใหม่และแผ่นดินโลกใหม่ คือโลกใหม่ชั่วนิรันดร์

สรุป 1. ข้อลึกลับแห่งอาณาจักร และ 2. ข้อลึกลับที่อุดมสมบูรณ์เพื่อการเลิกทำบาปได้ คือสิ่งที่พระเจ้าเปิดให้ผู้ที่แสวงหาด้วยความร้อนรนและถ่อมใจ เพื่อจะร่วมครอบครองร่วมกับพระองค์สืบๆ ไปเป็นนิจ

• พระคริสต์ทรงดำเนินชีวิตในเราผ่านเราแทนเรา

A. ข้าพเจ้าถูกตรึงกับพระคริสต์แล้ว (กท 2:20)

B. ผู้ใดกินเราก็จะมีชีวิตอยู่โดยเรา (ไม่ใช่โดยตัวท่านเอง) (ยน 6:57)

C. สำหรับข้าพเจ้า การมีมีชีวิตอยู่ก็คือพระคริสต์ (ฟป 1:21)

D. พระคริสต์ขยายใหญ่ขึ้นในข้าพเจ้า (ฟป 1:20)

E. จนกว่าพระคริสต์จะได้ทรงก่อร่างขึ้นในตัวท่าน (กท 4:19)

F. จงให้อวัยวะของท่านเป็นเครื่องใช้ในการชอบธรรมถวายแด่พระเจ้า (โรม 6:13)

G. จงเข้าสนิทอยู่ในเรา และเราเข้าสนิทอยู่ในท่าน กิ่งจะออกผลเองไม่ได้นอกจากจะติดอยู่กับเถาฉันใด ท่านทั้งหลายจะเกิดผลไม่ได้นอกจากท่านจะเข้าสนิทอยู่ในเราฉันนั้น (ยน 15:5)

H. กท 5:22 แต่ผลของพระวิญญาณนั้นคือ ความรัก ความปลาบปลื้มใจ สันติสุข ความอดกลั้นใจ ความอ่อนโยน ความดี ความเชื่อ

I. ความสุภาพอ่อนน้อม การรู้จักบังคับตน เรื่องสิ่งเหล่านี้ไม่มีพระราชบัญญัติห้ามไว้เลย (กท 5:22-23)

อ่านเพิ่มเติม:

กิจการ บทที่ 14