มนุษย์ชอบสาบานเพื่อทำให้คนใดคนหนึ่งเชื่อใจ (ยากอบ 5:12)
5:12 แต่เหนือสิ่งทั้งปวง พี่น้องของข้าพเจ้า อย่าสาบานเลย ไม่ว่าโดยอ้างถึงฟ้าสวรรค์หรืออ้างถึงแผ่นดินโลก หรืออ้างถึงคำปฏิญาณอื่นใดก็ตาม แต่จงให้คำว่า ใช่ ของพวกท่านเป็นคำว่า ใช่ และคำว่า ไม่ ของพวกท่านเป็นคำว่า ไม่ เกรงว่าพวกท่านจะตกเข้าในการพิพากษา
** มนุษย์ชอบสาบานเพื่อทำให้คนใดคนหนึ่งเชื่อใจเขา ชาวยิวชอบสาบานโดยอ้างถึงสวรรค์บ้าง ผ่านดินโลกบ้าง กรุงเยรูซาเล็มบ้าง และศรีษะของตนบ้าง ซึ่งชาวยิวไม่ใช่เจ้าของหรือทำหน้าที่ดูแลสิ่งเหล่านี้เลย
บุตรพระเจ้าทั้งหลายไม่ควรเอาอะไรมาอ้างและไม่ควรสาบาน
ถ้าหากว่าใช่ก็ว่า ใช่ และไม่ใช่ก็ว่า ไม่ใช่ มธ 5:34-37 และใครจะเชื่อหรือไม่นั้นก็แล้วแต่เขา เพียงแต่เราเดินในความจริง ไม่โกหกหลอกลวงใคร
อย่าสาบาน (มัทธิว 5:34-37)
5:34 ฝ่ายเราบอกท่านทั้งหลายว่า อย่าปฏิญาณเลย จะอ้างถึงสวรรค์ก็ดี เพราะสวรรค์เป็นบัลลังก์ของพระเจ้า
5:35 หรือจะอ้างถึงแผ่นดินโลกก็ดี เพราะแผ่นดินโลกเป็นที่รองพระบาทของพระองค์ หรือจะอ้างถึงกรุงเยรูซาเล็มก็ดี เพราะกรุงเยรูซาเล็มเป็นราชธานีของพระมหากษัตริย์
5:36 อย่าปฏิญาณโดยอ้างถึงศีรษะของตน เพราะท่านจะกระทำให้ผมขาวหรือดำไปสักเส้นหนึ่งก็ไม่ได้
5:37 จริงก็จงว่าจริง ไม่ก็ว่าไม่ พูดแต่เพียงนี้ก็พอ คำพูดเกินนี้ไปมาจากความชั่ว