ถาม.
เรารักพระเจ้าแต่ว่าเรามีความบาปบางอย่างที่เรายังเลิกไม่ได้ เราจะทำยังไงดี
ตอบ.
เราสารภาพไม่ต้องกลัวพระเจ้าครับ คือไม่ต้องกลัวพระเจ้าเพราะว่าพระเจ้า พูดภาษาเราๆ นะครับ พระเจ้าใจดีครับ พระเจ้าใจดี พระเจ้าสัญญาแล้วว่าจะยกโทษให้ไม่ว่าจะกี่ร้อยกี่พันครั้งก็ตาม (1 ยน 1:9)
(มธ 18:21-22) 70 X 7 นะครับ ก็คือไม่มีกำหนด เราสารภาพ สารภาพ ตื้อ เรารู้ว่าเราแก้ไม่ได้ เราทำเองไม่ได้ เราเลิกทำบาปไม่ได้ ตอนนี้เรารู้แล้วว่าเรามีที่พึ่งใช่ไหม เรามีที่พึ่งนะครับ ก็คือพระเจ้าพระบิดา
แล้วก็ขอบคุณพระเจ้าที่พระองค์จัดเตรียมพระโลหิตเพื่อชำระบาปเราทุกครั้ง เราเข้ามาเลยครับ เข้ามา ทุกครั้งที่ทำบาป ยังทำอยู่ แล้วเรารู้ว่าเราจะทำอีกในอนาคต สารภาพเลยครับสารภาพแล้วก็สนิท
จิตใจของเรานะครับขอให้จดจ่อที่เรื่องการสนิทมากกว่ากังวลเรื่องความบาป หลายคนคิดมากกลัว กังวล คือเป็นห่วงมากยังทำบาปอยู่จะทำยังไงดี เลิกทำบาปไม่ได้ ไม่ต้องคิดแบบนั้น เรามาคิดเรื่องสนิทให้มากเท่าที่จะมากได้
คริสเตียนทุกวันนี้มีปัญหา ปัญหาของเขาคืออะไร คือการสนิทในพระเยซู เราส่วนมากจะใช้เวลากับสิ่งอื่นมากกว่า แล้วการสนิทมันเป็นปัญหาใหญ่ของเรา ที่จริงแล้วมันเป็นปัญหาใหญ่กว่าเรื่องเลิกทำบาปอีกด้วยซ้ำ
เพราะฉะนั้นหาวิธีทางนะครับที่จะช่วยเราเพื่อให้สนิทในพระเยซู ถ้าเราลืมเราเป็นคนขี้ลืม ก็ใช้มือถือสิครับ ตั้งนาฬิกาปลุกอย่างที่ผมเคยทำ ทุกๆ ชั่วโมงเราตั้งนาฬิกาปลุกได้มันไม่ได้เสียหายอะไร เดี๋ยวนี้สั่ง Google ได้ด้วยนะ ผมแนะนำหลายคน เราสั่ง Google ตั้งนาฬิกาปลุกทุกชั่วโมงมันก็ทำให้ได้ หรือจะบอก Google ก็ได้นะ เตือนฉันให้อธิษฐานทุกชั่วโมง มันก็ทำให้ได้นะ เราใช้เทคโนโลยี เราใช้อะไรก็ได้ที่ช่วยเราให้สนิทในพระเยซู คือมนุษย์มีจุดบกพร่องหลายเรื่องด้วยกัน คือขี้ลืมบ้าง ขี้เกียจบ้าง อะไรก็แล้วแต่นะครับ พระเจ้าช่วยได้ หลายวิธีเราใช้ให้เป็นประโยชน์
สนิทมากๆ แล้วก็สารภาพบาปเมื่อเราทำบาปไม่ต้องกลัว ห้ามกลัวพระเจ้าถ้าเรากลัวพระเจ้า เราก็จะไม่เห็นคุณค่าอันยิ่งใหญ่ของพระโลหิต เพราะว่าพระโลหิตมีสิ่งหนึ่งนะครับคือช่วยเราให้ไม่กลัวพระเจ้า ไม่ให้ฟ้องผิดในใจ ภายในหัวใจเราฟ้องผิดเมื่อไหร่เราสารภาพ
เราขอบคุณพระเจ้า เราบอกรักพระองค์ ไม่ต้องกลัว
จำได้ไหมเราสัมมนาครั้งหนึ่งผมเคยพูดถึงเรื่องเพื่อนของผมที่อยู่อเมริกา เขาเป็นวัยรุ่นนะครับน่าจะ 20 กว่า แล้วเขาเป็นคนที่ว่า หัวดื้อ ขี้ตื้อ เขาทะเลาะกับภรรยาแล้วเขาบอกว่าวันนี้เป็นวันอาทิตย์ ฉันไม่กลัว ฉันโกรธ ฉันโมโห ฉันหยุดโมโหไม่ได้ ฉันก็จะไปหาพระบิดาแล้วเขาก็มองขึ้นฟ้าแล้วก็อธิษฐาน "พระเจ้าตอนนี้ข้าพระองค์โกรธอยู่ แต่ข้าพระองค์จะไม่กลัวจะไม่ท้อจะไปหาพระองค์" เขาก็ไปคริสตจักรก็นมัสการพระเจ้ากลับมาบ้านก็ยิ้มแย้มแจ่มใสชื่นชมยินดี นี่เป็นนิสัยของคริสเตียนที่เข้าใจคุณค่าของพระโลหิตครับ