สวัสดีค่ะอาจารย์ ตัวดิฉันชื่อ… ได้เป็นลูกพระเจ้านาน 10 ปีแล้ว ก็อยู่ในข่ายที่ว่า ขึ้นลงๆ ดีบาปๆ ที่อาจารย์พูดในคลิป ทีแรกก็แปลก ทำไมสอนว่าไม่ต้องเชื่อฟัง ในข้อที่คริสตจักรตั้งไว้ว่า ไม่อดอาหาร (แบบศาสนา) ไม่ต้องถวายสิบลด (แต่ถวายร้อยลด) หรือการทำบาปก็ทำต่อไป (และขอ-รอการเปลี่ยนใหม่จากพระวิญญาณ) ซึ่งมันขัดกับที่ผู้นำสอนว่า ทำบาปคือเราต้องพยายามอย่าทำ เมื่อเราเชื่อพระเจ้า แม้แต่คิดก็บาป ก็สอนให้พระวิญญาณช่วย แต่ขอการเปลี่ยนใหม่เพื่อไม่ให้เราทำ แต่ก็ทำไม่ได้ทั้งหมด และกฎหลายๆ อย่าง ก็เลยเป็นการเหนื่อย เมื่อเราเหนื่อยไม่อยากทำ ก็โดนต่อว่าทำงานไม่เกิดผล ให้เรามาสำรวจตัวเราเองว่าทำผิดกับพระเจ้ามั๊ย เราถึงอ่อนกำลัง ไม่อยากทำต่อ ตัวดิฉันก็เคยฟังหลายอาจารย์เทศนาในยูทูปก็คล้ายกัน ส่วนที่เราทำไม่ได้ จำเป็นมั๊ยว่าการถวายจะเกิดผลมากมาย เพราะเขาจะสอนในข้อพระคำมีอยู่ว่า เงินอยู่ที่ไหน ใจของเราอยู่ที่นั่น ไม่ใช่ว่าดิฉันเหนียวไม่อยากถวาย ก็ถวายทุกโปรแกรมที่มีมา ถวายพันธกิจ ถวายในกลุ่มแคร์ ถวายพระพร ถวายสิบลด แต่สิบลดก็ไม่ทุกเดือน เพราะบางครั้งความจำเป็นในการใช้จ่าย ก็เลยขาดตรงนี้ไป แต่พอได้ฟังคลิปของอาจารย์ผู้เล็กน้อยแล้ว คือดิฉันรับการปลดปล่อยมาก แล้วนำมาปฏิบัติ คือได้ผลจริงๆ มีสันติสุข ดิฉันได้บอกเพื่อนเข้าไปฟังหลายคนที่อยู่ในโบสถ์เดียวกัน เขาว่า เอ้อ ใช่ ขอบคุณพระเจ้าที่เปิดตาฝ่ายวิญญาณ และขอบคุณท่านอาจารย์ผู้เล็กน้อย และอาจารย์เจด้วยค่ะ พระเจ้าอวยพรท่านทั้งสองให้มีสุขภาพที่แข็งแรง ไพบูลย์การงานทุกๆ ประการทุกสิ่งค่ะ
ตอบ:
เงินอยู่ที่ไหน ใจของเราอยู่ที่นั่น ไม่ได้หมายความว่าเราเอาเงินไปถวายที่คริสตจักร เพื่อใจเราจะผูกพันธ์อยู่ที่พระเจ้า และคริสตจักรของพระเจ้า แต่พระเยซูหมายถึงสะสมสมบัติเงินทองที่สวรรค์ เพื่อเราจะปักใจที่สวรรค์สถานของพระเจ้าครับ (มธ. 6:19–24) พระเยซูตรัสว่า สะสมที่สวรรค์ด้วยการทำทาน ช่วยเหลือคนยากจน และถวายตัว ชีวิต และทุกสิ่งที่มีเพื่อการงานการรับใช้พระบิดาจะเกิดผลผ่านเรา
ในยุคพระคุณ เราให้ ถวาย และใช้ทุกสิ่งตามขนาดของความเชื่อเรา (2 คร. 9:7) ไม่ใช่ตามกำหนด หรือที่คริสตจักรตั้งไว้
พระเจ้ามองดูเราไม่เท่ากันทุกคน คือบางคนเพิ่งเชื่อสามเดือน หกเดือน เก้าเดือน สิบสองเดือน หรือหลายปี และโต ไม่โต ความเชื่อก็ไม่เหมือนกัน ไม่เหมือนยิวที่ไม่มีระดับความเชื่อที่แตกต่าง แต่เท่ากันหมด ใครเชื่อฟังรับพระพร ใครไม่เชื่อฟังรับพระเพลิง แต่สำหรับคริสเตียน พระบิดามองดูเราตามขนาดความเชื่อแต่ละคนครับ เพิ่งเชื่อและไม่โต ถ้าให้มากแต่เสียดายแสดงว่าเราเด็ก ถ้าให้ครบแต่เป็นทุกข์ภายในส่วนลึกของจิตใจเราก็เด็ก
พี่น้องคริสเตียนส่วนมากล้มเหลวในการถูกเปิดตาให้รู้ว่า เราไม่ได้อยู่ในยุคพระบัญญัติ แต่อยู่ในยุคพระคุณ คือเขาช้าไปยุคหนึ่งครับ