Embedded Files
กิจการ บทที่ 20
กิจการ บทที่ 20
เปาโลกลับไปที่แคว้นมาซิโดเนีย
เปาโลกลับไปที่แคว้นมาซิโดเนีย
20:1 และหลังจากการโกลาหลนั้นสงบแล้ว เปาโลจึงเรียกพวกสาวกให้มาหาท่าน และกอดพวกเขา และจากไปเพื่อเข้าไปในแคว้นมาซิโดเนีย
20:2 และเมื่อท่านได้ข้ามที่เหล่านั้นไปแล้ว และได้ให้การเตือนสติมากแก่พวกเขาแล้ว ท่านก็มายังประเทศกรีก
20:3 และพักอยู่ที่นั่นเป็นเวลาสามเดือน และเมื่อพวกยิวได้คิดปองร้ายต่อท่าน ขณะที่ท่านจวนจะแล่นเรือไปยังแคว้นซีเรีย ท่านจึงตั้งใจที่จะกลับไปผ่านทางแคว้นมาซิโดเนีย
20:4 และพวกคนที่เข้าไปในแคว้นเอเชียพร้อมกับท่าน คือโสปาเทอร์ชาวเมืองเบโรอา และในพวกชาวเมืองเธสะโลนิกามี อาริสทารคัสกับเสคุนดัส และกายอัสชาวเมืองเดอร์บี และทิโมธี และของแคว้นเอเชียมี ทีคิกัสกับโตรฟีมัส
20:5 คนเหล่านี้ได้เดินทางล่วงหน้าไปคอยพวกเราอยู่ที่เมืองโตรอัสก่อน
** การเดินทางของเปาโลอยู่ที่การทรงกำหนดของพระเจ้า เพราะฉะนั้นเมื่อท่านไปไม่ได้ก็คือพระเจ้าห้าม และไปได้ก็คือพระเจ้าอนุญาตและเร้าใจหรือตรัสกับท่าน
** การฝึกเดินในทางสายใหม่ในยุคพระคุณเป็นสิ่งที่คริสเตียนไม่เข้าใจและไม่คุ้นเคย ในยุคพระคุณพระเจ้าทรงสถิตอยู่ภายในเรา พระคริสต์ทรงเสด็จมาเพื่อดำเนินชีวิตแทนเราและพระวิญญาณเสด็จมาเพื่อนำพา สั่ง ตักเตือนเรื่องการดำเนินชีวิตประกาศรับใช้เดินทาง เมื่อพระวิญญาณสั่งเราทำหรือไปและถ้าหากพระองค์ไม่สั่งเราไม่ทำ ไม่ว่าจะดูเหมือนว่าดีและควรทำก็ตาม นี่คือการก่อชีวิตและรับใช้ขึ้นด้วยทองคำเงินและเพชรพลอย การกระทำครั้งเดียวที่พระวิญญาณสั่งยังดีกว่าการกระทำร้อยพันครั้งที่พระวิญญาณไม่ได้สั่งให้ทำ
บทความเพิ่มเติม: "ความจริง" จะช่วยเราเป็นไท (The truth shall make you free)
เปาโลไปที่เมืองโตรอัส
เปาโลไปที่เมืองโตรอัส
20:6 และพวกเราได้แล่นเรือออกจากเมืองฟีลิปปี หลังจากวันเทศกาลขนมปังไร้เชื้อล่วงไปแล้ว และมายังพวกเขาที่เมืองโตรอัสในห้าวัน ซึ่งพวกเรายับยั้งอยู่ที่นั่นเป็นเวลาเจ็ดวัน
20:7 และในวันต้นสัปดาห์ เมื่อพวกสาวกมาร่วมประชุมกันเพื่อหักขนมปัง เปาโลก็เทศนาแก่พวกเขา โดยพร้อมที่จะจากไปในวันรุ่งขึ้น และทำการกล่าวของท่านต่อไปจนถึงเที่ยงคืน
20:8 และมีตะเกียงหลายดวงในห้องชั้นบน ซึ่งเป็นที่ที่พวกเขาประชุมกันนั้น
20:9 และชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งอยู่ในหน้าต่างชื่อ ยุทิกัส ซึ่งหลับสนิท และขณะที่เปาโลกำลังเทศนาเป็นเวลานานอยู่ เขาก็ผล็อยหลับ และร่วงลงมาจากชั้นที่สาม และเมื่อถูกนำตัวขึ้นก็ตายเสียแล้ว
20:10 และเปาโลได้ลงไป และทรุดลงบนตัวเขา และเมื่อกอดเขาแล้วก็กล่าวว่า “พวกท่านอย่าตกใจเลย ด้วยว่าชีวิตของเขายังอยู่ในตัวเขา”
** "ด้วยว่าจิต Soul ของเขายังอยู่ในตัวเขา" เมื่อคนหนึ่งตาย วิญญาณและจิตจะออกจากร่าง ถูกนำไปอยู่ที่แดนมรณา หรือเมืองวิญญาณที่อยู่ใต้โลก ทิ้งร่างกายให้เปื่อยเน่าไป กรณีของชายที่ชื่อยุทิกัสเผลอหลับและล่วงลงมาจากชั้นสามจนเสียชีวิต เป็นความประมาทของเขาเอง แต่ด้วยพระคุณพระเมตตาของพระเจ้าจึงให้โอกาสเขาที่จะมีชีวิตอยู่อีกต่อไป จิตจึงยังไม่ได้ออกจากร่างของเขาและเขาได้ฟื้นขึ้นมา
20:11 เหตุฉะนั้นเมื่อท่านขึ้นไปอีก และได้หักขนมปังและรับประทานแล้ว และสนทนาอีกช้านานจนกระทั่งรุ่งเช้า แล้วท่านได้จากไป
20:12 และคนทั้งหลายได้พาคนหนุ่มผู้ยังเป็นอยู่มา และได้รับการปลอบประโลมใจไม่น้อย
บทความเพิ่มเติม: จิต คืออะไร / จิต และ วิญญาณ / วิญญาณ จิต ร่างกาย
การเดินทางโดยเรือไปที่เมืองมิเลทัส
การเดินทางโดยเรือไปที่เมืองมิเลทัส
20:13 และพวกเราก็ลงเรือก่อน และแล่นเรือไปยังเมืองอัสโสส โดยตั้งใจว่าจะรับเปาโลขึ้นเรือที่นั่น ด้วยว่าท่านได้นัดไว้อย่างนั้น โดยท่านหมายว่าจะเดินเท้าไป
20:14 และเมื่อท่านพบกับพวกเราที่เมืองอัสโสส พวกเราก็รับท่านขึ้นเรือ และมายังเมืองมิทิเลนี
20:15 และพวกเราแล่นเรือจากที่นั่น และวันต่อมาก็มายังที่ตรงข้ามเกาะคิโอส และวันต่อมาพวกเราก็มาถึงเกาะสามอส และหยุดพักที่โตรกิเลียม และวันต่อมาพวกเราก็มาถึงเมืองมิเลทัส
20:16 ด้วยว่าเปาโลได้ตั้งใจว่า จะแล่นเรือเลยเมืองเอเฟซัสไป เพราะท่านไม่อยากค้างอยู่นานในแคว้นเอเชีย ด้วยว่าท่านรีบเร่ง ถ้าเป็นได้สำหรับท่าน ที่จะอยู่ที่กรุงเยรูซาเล็มในวันเทศกาลเพ็นเทคอสต์
สรุปกิจการ บทที่ 20:1-16
สรุปกิจการ บทที่ 20:1-16
1. บทที่ 20:1-16 เราพบว่าเปาโลเดินทางไปมาเพื่อการประกาศข่าวประเสริฐ แต่ท่านอยู่ภายใต้การนำพาและคำสั่งของพระเจ้า ท่านจะไม่ไปมาพูดและกระทำในสิ่งที่พระเจ้าไม่ได้สั่ง
2. ความตาย แดนคนตาย การแยกกันของวิญญาณ จิต และร่างกายเมื่อตายไป
- แดนคนตายและอกอับราฮัม
- ทำไมต้องอยู่ที่ใต้แผ่นดินโลก / ความเชื่อผิดๆ เรื่องตายแล้วไปไหน
- แดนคนตาย เกเฮนนา และบึงไฟ
สามเรื่องที่สำคัญสำหรับวันนี้
สามเรื่องที่สำคัญสำหรับวันนี้
I. การเดินในพระวิญญาณของมนุษย์วิญญาณ
II. เปาโลไปถึงที่ไหนท่านจะเกิดผลสองอย่างคือประกาศกับคนที่ไม่เชื่อและหนุนใจ
ตักกเตือนสั่งสอนผู้เชื่อ
III. แดนมรณา เมืองบรมสุขเกษม เกเฮนา บึงไฟ สวรรค์ อาณาจักรสวรรค์พันปี แผ่นดินโลกใหม่
I. การเดินในพระวิญญาณของมนุษย์วิญญาณ
- คำสอนของศาสนา พยายามเชื่อฟังเลิกทำบาป เขาเรียกว่าการเดินในพระวิญญาณ ไม่เน้นและไม่รู้เรื่องการสนิท-บอกรัก ไม่เน้นผูกพันแต่เน้นทำๆๆ เพื่อพระเจ้า
- เราดูเปาโลเป็นตัวอย่างในการดำเนินชีวิตคริสเตียนหรือมนุษย์วิญญาณจากคำสอนและการฝึกเดินของท่าน คือการเดินในความจริงของพระเจ้าในพระคริสต์
แบกกางเขนเดินตามพระเยซู หรือ ตายทุกวัน (1 คร 15:31 /โรม 6:11 /กท 2:20)
นับว่าเป็นคนใหม่และถวายตัวใหม่นี้ให้พระคริสต์ใช้ทุกวัน ตัวบาปทำบาปในเราแทนเราฉันใด ผู้ชอบธรรม (พระคริสต์) จะทำดีในเราฉันนั้น (โรม 6:12-13)
สนิทในพระคริสต์ บอกรักสร้างความผูกพันกับพระองค์ทุกวัน (ยอห์น 15:1-5 /วว 2:1-7)
- ยิ่งเราสนิทมากก็จะได้สัมผัสพระวิญญาณมาก
เรียนรู้เรื่องการฟังและดำเนินชีวิตตามการทรงนำของพระวิญญาณบริสุทธิ์
- จากเสียง นิมิต โซเชียล ทีวี มนุษย์ ที่ได้เห็นได้ยินซ้ำๆ จากหลายคนที่มาบอก หรือคนเดียวที่เป็นผู้ใหญ่ฝ่ายวิญญาณแล้ว
- ต้องอยู่ในทางที่บริสุทธิ์ ความสว่าง และชอบธรรม
- ระวังมารฉวยโอกาสแทรก
- ระวังความคิดของเราเอง
II. เปาโลไปถึงที่ไหนท่านจะเกิดผลสองอย่างคือประกาศกับคนที่ไม่เชื่อและหนุนใจตักเตือนสั่งสอนผู้เชื่อ
- ท่านไม่พูดสิ่งที่ไร้สาระ ไม่มีประโยชน์สำหรับการฝ่ายวิญญาณ อากาศร้อน หนาว รถติด หมาคนข้างบ้านเห่ารำคาญ
III. แดนมรณา เมืองบรมสุขเกษม เกเฮนา บึงไฟ สวรรค์ อาณาจักรสวรรค์พันปี แผ่นดินโลกใหม่
- แดนมรณา
คำสอนผิดและถูก
- เมืองบรมสุขเกษม / อกอับราฮัม
คำสอนผิดและถูก
- เกเฮนา
คำสอนผิดและถูก
- บึงไฟ
คำสอนผิดและถูก
นรก Hell คำนี้ไม่มีในพระคัมภีร์ แต่เรียกว่า บึงไฟ
- สวรรค์
คำสอนผิดและถูก
- อาณาจักรสวรรค์พันปี
คำสอนผิดและถูก
- แผ่นดินโลกใหม่
คำสอนผิดและถูก
เปาโลกล่าวคำปราศรัยแก่ผู้ปกครองคริสตจักรที่เมืองเอเฟซัส
เปาโลกล่าวคำปราศรัยแก่ผู้ปกครองคริสตจักรที่เมืองเอเฟซัส
20:17 และจากเมืองมิเลทัส ท่านส่งคนไปยังเมืองเอเฟซัส และเชิญพวกผู้ปกครองของคริสตจักรนั้นมา
** ผู้ปกครอง elders คือผู้ปกครอง/ดูแลคริสตจักรที่ส่วนมากจะเป็นผู้ที่มีอายุมากแล้วและเป็นพี่น้องชาย
** ผู้ปกครองทำหน้าที่ดูแลพระกายท้องถิ่นให้อยู่ในความสงบ เสริมสร้างพี่น้องให้เติบโต จัดการกับปัญหาที่มีมาเป็นระยะๆ ด้วยความรักและอ่อนสุภาพ ไม่เน้นหลักเกณฑ์กฎเกณฑ์ พวกเขามีหน้าที่ดูแลคริสตจักรแทนพระเยซูและสำแดงพระเยซูแก่พี่น้อง
20:18 และเมื่อเขาทั้งหลายมาถึงท่านแล้ว ท่านได้กล่าวแก่พวกเขาว่า “ท่านทั้งหลายทราบอยู่แล้วว่า ตั้งแต่วันแรกที่ข้าพเจ้าได้เข้ามาในแคว้นเอเชีย ข้าพเจ้าได้ประพฤติตามลักษณะอะไรกับพวกท่านทุกเวลา
20:19 โดยรับใช้องค์พระผู้เป็นเจ้าด้วยความถ่อมใจทุกอย่าง และด้วยน้ำตาไหลเป็นอันมาก และด้วยการถูกทดลองต่าง ๆ ซึ่งได้บังเกิดแก่ข้าพเจ้าโดยการคิดปองร้ายของพวกยิว
20:20 และว่าข้าพเจ้ามิได้ปิดซ่อนสิ่งหนึ่งสิ่งใดไว้ซึ่งเป็นคุณประโยชน์แก่พวกท่าน แต่ได้แสดงให้พวกท่านเห็น และได้สั่งสอนพวกท่านต่อหน้าคนทั้งปวงและตามบ้าน
20:21 โดยเป็นพยานทั้งแก่พวกยิวและแก่พวกกรีกด้วย เรื่องการกลับใจเสียใหม่มาหาพระเจ้า และความเชื่อที่มีต่อพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของพวกเรา
** เปาโลสำแดงพระคริสต์ต่อพี่น้องและผู้ปกครองคริสตจักรเอเฟซัสด้วยรัก ถ่อมใจ มีเมตตา ทั้งอดทนต่อการข่มเหงจากพวกยิว ในฐานะของผู้ปกครองที่เป็นตัวแทนของพระเยซู เราควรดูเปาโลเป็นแบบอย่างในการสำแดงชีวิตพระคริสต์ ไม่ใช่ข่มขู่ บังคับ และใช้คำพูดที่เป็นเนื้อหนังจนพี่น้องไม่เห็นความรัก เมตตา ถ่อมใจในเราเลย การตีสอนก็จะมาถึงผู้ปกครองเหล่านี้อย่างแน่นอน
20:22 และบัดนี้ ดูเถิด ข้าพเจ้าจะไปยังกรุงเยรูซาเล็มโดยถูกผูกมัดในวิญญาณ โดยไม่ทราบสิ่งต่าง ๆ ที่จะบังเกิดแก่ข้าพเจ้าที่นั่น
20:23 ยกเว้นที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงเป็นพยานในทุกนคร โดยตรัสว่า บรรดาเครื่องพันธนาการและความยากลำบากทั้งหลายรอคอยข้าพเจ้าอยู่
20:24 แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ทำให้ข้าพเจ้าหวาดหวั่นเลย และข้าพเจ้าไม่นับว่าชีวิตของข้าพเจ้าเป็นสิ่งประเสริฐแก่ข้าพเจ้าด้วย เพื่อข้าพเจ้าจะทำการวิ่งแข่งของข้าพเจ้าให้สำเร็จด้วยความปีติยินดี และทำการรับใช้นั้นให้สำเร็จ ซึ่งข้าพเจ้าได้รับจากพระเยซูเจ้า เพื่อที่จะเป็นพยานถึงข่าวประเสริฐแห่งพระคุณของพระเจ้า
** ผูกมัดในวิญญาณ bound in the spirit คือการตั้งมั่นตั้งใจจะเดินทางไปที่ใดที่หนึ่งให้ได้ ซึ่งก็คือกรุงเยรูซาเล็ม การเดินทางของเปาโลย่อมมีการข่มเหงรอท่านอยู่ในทุกนคร แต่โดยการทรงนำพาของพระวิญญาณบริสุทธิ์ท่านจึงไม่กลัว
** ข่าวประเสริฐแห่งพระคุณเป็นหนึ่งในหลายๆ ข่าวประเสริฐของพระเจ้า ซึ่งก็คือพระคริสต์เองที่เป็นพระคุณเสด็จมาเพื่อไถ่บาปโลก และพระคุณซ้อนพระคุณก็คือพระคริสต์อยู่ในเราดำเนินชีวิตแทนเรา พระคุณคือพระเยซูตายแทนเรา grace is Christ died for us และพระคุณซ้อนพระคุณคือพระคริสต์ดำเนินชีวิตแทนเรา grace under grace is Christ lives for us
20:25 และบัดนี้ ดูเถิด ข้าพเจ้าทราบว่าพวกท่านทุกคน ผู้ซึ่งในท่ามกลางพวกท่านข้าพเจ้าได้เที่ยวป่าวประกาศอาณาจักรของพระเจ้านั้น จะไม่เห็นหน้าของข้าพเจ้าอีกต่อไป
** ประกาศเรื่องอาณาจักร proclaiming the kingdom
1. อาณาจักรของพระเจ้าคือ
o สวรรค์/ที่ประทับของพระเจ้า
o สวนเอเดน
o ชนชาติอิสราเอล
o พระเยซู
o คริสตจักรในยุคนี้ **
o ยุคพันปี **
o ฟ้าสวรรค์ใหม่และแผ่นดินโลกใหม่
- สรุป อาณาจักรของพระเจ้า คือทุกที่ทุกแห่งหน ทุกคน และทุกสิ่งที่พระเจ้าเป็นเจ้าของครอบครอง
2. อาณาจักรสวรรค์คือ
o คริสตจักรในยุคนี้ **
o ยุคพันปี **
- สรุป อาณาจักรสวรรค์ คือทุกที่ทุกแห่งหน ทุกคน และทุกสิ่งที่พระคริสต์เป็นผู้ครอบครองและเป็นเจ้าของ
20:26 เหตุฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงขอให้พวกท่านเป็นพยานวันนี้ว่า ข้าพเจ้าบริสุทธิ์จากโลหิตของมนุษย์ทุกคน
20:27 เพราะว่าข้าพเจ้ามิได้หลบเลี่ยงที่จะประกาศพระดำริทั้งสิ้นของพระเจ้าแก่ท่านทั้งหลาย
** เปาโลประกาศกับทุกคน ดังนั้นท่านจึงไม่มีตำหนิเรื่องใครจะรอดหรือไม่รอดเนื่องจากว่าท่านได้ทำหน้าที่ของท่านด้วยความอดทนเพียรอย่างครบถ้วนแล้ว
20:28 เพราะฉะนั้นท่านทั้งหลายจงระวังตัวให้ดี และจงรักษาฝูงแกะทั้งหมดไว้ ผู้ซึ่งพระวิญญาณบริสุทธิ์ได้ทรงตั้งพวกท่านไว้ให้เป็นบรรดาผู้ดูแล เพื่อที่จะบำรุงเลี้ยงคริสตจักรของพระเจ้า ซึ่งพระองค์ได้ทรงไถ่ไว้ด้วยพระโลหิตของพระองค์เอง
** พระวิญญาณบริสุทธิ์ได้ทรงตั้งไว้ ข้อนี้สำคัญมาก คือหน้าที่ของผู้ปกครองแต่ละคนได้รับการแต่งตั้งโดยพระวิญญาณ ไม่ใช่มนุษย์แต่งตั้งหรือเราลุกขึ้นทำหน้าที่ผู้ปกครองเอง และเมื่อพระวิญญาณทรงแต่งตั้งคริสตจักรก็จะดำเนินไปด้วยฤทธิ์เดชของพระองค์อย่างแน่นอน
สรุปกิจการ บทที่ 20:17-28
สรุปกิจการ บทที่ 20:17-28
พระคำสำหรับวันนี้
1. ผู้ปกครอง
2. เปาโลเป็นแบบอย่างในการสำแดงพระคริสต์
3. ในข่าวประเสริฐเดียวมีหลายเรื่อง
4. ข่าวประเสริฐแห่งพระคุณ คือข่าวประเสริฐเรื่องพระเยซูคริสต์
5. อาณาจักรของพระเจ้าและอาณาจักรสวรรค์
6. บริสุทธิ์จากโลหิตของทุกคน
...
(หนังสือกิจการ บทที่ 20:17-28)
1. ผู้เชื่อทุกคน ทันทีที่เชื่อเราเป็นบุตรพระเจ้าแล้ว และพระเยซูแต่งตั้งเราให้เป็นปุโลหิตหลวงเพื่อปรนนิบัติพระเจ้าและเป็นสาวกของพระองค์ แต่มีบางคนในแต่ละคริสตจักรที่พระวิญญาณบริสุทธิ์เป็นคนแต่งตั้งให้เป็นผู้ปกครองเพื่อดูแลคริสตจักร ส่วนมากเป็นผู้มีอายุมากพอสมควร เป็นผู้ชาย เป็นผู้ใหญ่ฝ่ายวิญญาณ พี่น้องรักและเคารพเขา
• เขา (ผู้ปกครอง) มีหน้าที่:
1.) อธิษฐานเผื่อ
2.) แบ่งปันเสริมสร้างฝ่ายวิญญาณ
3.) แก้ปัญหาที่มีมาเป็นระยะ
4.) ตัดสินพี่น้องที่กระทำผิดด้วยรักและเมตตา
5.) สำแดงชีวิตพระคริสต์ในแต่ละวัน
2. เปาโลเป็นแบบอย่างที่ดีในการสำแดงพระคริสต์ต่อพี่น้องผู้เชื่อ ท่านรัก เมตตา อ่อนสุภาพ และอดทนต่อปัญหาและการข่มเหง รับใช้ประกาศอย่างสัตย์ซื่อ ท่านเดินตามการนำพาของพระวิญญาณอยู่เสมอ เมื่อไม่ทรงนำท่านไม่ทำ
3. มีข่าวประเสริฐเดียว คือข่าวประเสริฐของพระเจ้า (โรม 11:1) แต่ในข่าวประเสริฐเดียวนั้นมีหลายเรื่องด้วยกัน
• อย่างเช่นข่าวประเสริฐ:
1.) เรื่องราชอาณาจักร (มัทธิว 4:23)
2.) เรื่องพระเยซูคริสต์ (มาระโก 1:1)
3.) เรื่องพระเจ้า (โรม 1:1)
4.) เรื่องสันติสุข (โรม 10:15)
5.) เรื่องพระคุณของพระเจ้า (กิจการ 20:24)
6.) เรื่องความรอด (อฟ 1:13)
7.) เรื่องไม้กางเขน (1 คร 1:18)
8.) เรื่องอมตะ (วว 14:6)
- ข่าวประเสริฐทุกเรื่องต่างก็มีไว้เพื่อสนับสนุนเรื่องราชอาณาจักรในยุคหน้าและนิรันดร์ (มธ 6:33/วว 11:15)
4. ข่าวประเสริฐเรื่องพระเยซูคริสต์ เรียกว่าข่าวประเสริฐแห่งพระคุณในบทนี้ (กจ 20) คือพระเจ้าประทานพระคุณให้แก่เราซึ่งก็คือตัวตนของพระเยซูที่เป็นพระคุณ พระคุณคือพระเยซูตายเพื่อไถ่บาปเรา และพระคุณซ้อนพระคุณคือพระองค์เข้ามาอยู่ในเราและดำเนินชีวิตแทนเราเพื่อเราจะเลิกทำบาปได้
5. อาณาจักรของพระเจ้าคือ
- สวรรค์/ที่ประทับของพระเจ้า
- สวนเอเดน
- ชนชาติอิสราเอล
- พระเยซู
- *คริสตจักร ในยุคนี้*
- *ยุคพันปี*
- ฟ้าสวรรค์ใหม่และแผ่นดินโลกใหม่
สรุป อาณาจักรของพระเจ้า คือทุกที่ทุกแห่งหน ทุกคน และทุกสิ่งที่พระเจ้าเป็นเจ้าของครอบครอง
ส่วน อาณาจักรสวรรค์ คือ *คริสตจักรในยุคนี้ * *และยุคพันปี *
สรุป อาณาจักรสวรรค์ คือทุกที่ทุกแห่งหน ทุกคน และทุกสิ่งที่พระคริสต์เป็นผู้ครอบครองและเป็นเจ้าของ
*** ทันทีที่เชื่อเราได้รอดโดยพระคุณทางความเชื่อ แต่การเข้าอาณาจักรเราต้องแข่งขัน แย่งชิง เลิกทำบาปและใช้ชีวิตใหม่ถวายให้พระคริสต์เป็นผู้ดำเนินชีวิตแทนเราในแต่ละวันจึงจะเข้าได้ บุคคลผู้ใดมีสง่าราศีสองประการจึงจะได้เข้าอาณาจักร คือ 1. สง่าราศีแห่งการสนิท/อยู่ใกล้พระเยซูทุกวันเวลา 2. สง่าราศีแห่งการสำแดงชีวิตพระคริสต์ในแต่ละวัน
6. ผู้เชื่อทุกคนเป็นสาวกของพระเยซูและทุกคนมีของประทาน เราจึงควรค้นหาสิ่งที่พระเจ้าประทานให้และนำมาใช้เพื่อการงานการรับใช้จะไม่ตำหนิและโลหิตของคนที่ไม่เชื่อจะได้ไม่ตกมาที่เรา
- บริสุทธิ์จากโลหิตของทุกคน คือคนที่พระเจ้าหมายไว้เพื่อให้เราไปประกาศกับเขา ถ้าหากเราพลาดหรือไม่ทำหน้าที่พระเจ้าจะใช้คนอื่นไปแทนและตีสอนเรา
อ่านเพิ่มเติม: แบบอย่างที่ดีในการสำแดงพระคริสต์
20:29 ด้วยว่าข้าพเจ้าทราบสิ่งนี้ว่า หลังจากการจากไปของข้าพเจ้านั้น บรรดาสุนัขป่าที่ร้ายกาจจะเข้ามาในท่ามกลางพวกท่าน โดยไม่ละเว้นฝูงแกะไว้เลย
** บรรดาสุนัขป่าที่ร้ายกาจ คือจิตใจภายในที่แต่งกายภายนอกดูดีแต่คำสอนและการกระทำของพวกเขาชี้ให้เห็นว่าพวกเขาเป็นครูสอนปลอม (มธ 7:15 / 10:16 / ยน 10:12)
** ไม่ละเว้นฝูงแกะไว้เลย ก็คือพวกเขาจะชักนำผู้เชื่อทั้งหลายให้หลงไปจากความจริงของพระเจ้า
20:30 และจากพวกท่านเองด้วย จะมีบางคนขึ้นมา โดยกล่าวสิ่งต่าง ๆ ที่ออกนอกลู่นอกทาง เพื่อจะชักจูงพวกสาวกให้ตามพวกเขาไป
** และจากพวกท่านเองด้วย คือมีพี่น้องท่ามกลางพวกเขาที่ไม่ได้ถูกเปิดตามากพอ จึงสอนพี่น้องด้วยเชื้อยีสต์ ทำให้ผู้เชื่อหล่นจากพระคุณ
** ข้อที่ 29 เปาโลเตือนให้ระวังผู้เชื่อที่มาจากที่อื่นที่สอนผิด ส่วนข้อที่ 30 ท่านเตือนให้ระวังพี่น้องในคริสตจักรที่สอนผิดแบบไม่ได้ตั้งใจจนทำให้พี่น้องมากมายหลงทางไป เพราะฉะนั้น ปัญหาดังกล่าวจะเกิดขึ้นท่ามกลางคริสตจักรของพระเยซูในทุกยุคทุกสมัยเพื่อชักนำผู้เชื่อออกจากความจริงแห่งพระคำพระเจ้า
20:31 เหตุฉะนั้นจงระวังระไวและจำไว้ว่า ตลอดเวลาสามปี ข้าพเจ้ามิได้หยุดหย่อนที่จะเตือนทุกคนทั้งกลางคืนและกลางวันด้วยน้ำตาไหล
** เรื่องหล่นจากพระคุณหรือพระคำแห่งความจริงเป็นเรื่องใหญ่มากสำหรับพระเจ้า (ยน 17:17) พระเยซูจึงอธิษฐานขอพระบิดาให้รักษาผู้เชื่อให้อยู่ในความจริงเพราะว่าความจริงจะช่วยให้ผู้เชื่อเป็นไท
20:32 และบัดนี้ พี่น้องทั้งหลาย ข้าพเจ้าขอฝากพวกท่านไว้กับพระเจ้า และกับพระดำรัสแห่งพระคุณของพระองค์ ซึ่งมีฤทธิ์สามารถก่อสร้างพวกท่านขึ้นได้ และที่จะให้พวกท่านมีมรดกในท่ามกลางคนเหล่านั้นทุกคนผู้ซึ่งถูกแยกตั้งไว้
** พระดำรัสแห่งพระคุณ หรือถ้อยคำแห่งพระคุณของพระองค์ the word of His grace คือการเปิดตาของพระเจ้ามาสู่ความรู้และความเข้าใจเกี่ยวกับ พระคุณ และพระคุณซ้อนพระคุณอย่างครบถ้วน คริสเตียนฝ่ายวิญญาณต้องรู้จักถ้อยคำแห่งพระคุณอย่างครบถ้วนเพื่อที่จะเดินในพระวิญญาณอย่างสม่ำเสมอได้
20:33 ข้าพเจ้ามิได้โลภเงิน หรือทองคำ หรือเสื้อผ้าของผู้ใด
20:34 ใช่แล้ว ท่านทั้งหลายทราบว่า มือเหล่านี้ได้จัดหาสิ่งที่จำเป็นสำหรับตัวข้าพเจ้า และสำหรับคนทั้งหลายที่ได้อยู่กับข้าพเจ้า
** เปาโลโดยปกติท่านไม่เคยขอใครและรบกวนพี่น้องให้เดือดร้อนเพราะท่าน นอกเสียจากว่าท่านขัดสนจริงๆ และต้องขอพี่น้องให้ช่วยโดยการนำของพระวิญญาณ ปกติท่านก็ทำงานเพื่อเป็นค่าใช้จ่ายและช่วยเหลือเพื่อนร่วมเดินทางของท่าน
20:35 ข้าพเจ้าได้แสดงสิ่งสารพัดให้พวกท่านเห็นแล้วว่า โดยการทำงานหนักเช่นนี้พวกท่านควรจะสนับสนุนคนที่มีกำลังน้อย และให้ระลึกถึงบรรดาพระวจนะของพระเยซูเจ้า ซึ่งพระองค์ได้ตรัสว่า ‘การให้เป็นเหตุให้ได้รับพรยิ่งกว่าการรับ’”
** เราให้เมื่อพระวิญญาณดลใจ ให้ตามขนาดของความเชื่อเพื่อช่วยพี่น้อง และผู้รับใช้ และคนที่ขัดสน คนที่ได้รับก็ได้รับพรผ่านผู้ให้ แต่ผู้ให้ย่อมจะได้รับมากกว่าคนที่รับ นี่คือกฎของพระบิดา
20:36 และเมื่อท่านกล่าวอย่างนั้นแล้ว ท่านก็คุกเข่าลง และอธิษฐานกับพวกเขาทุกคน
** เปาโลแสดงตนด้วยการถ่อมใจคุกเข่าลงอธิษฐานร่วมกับพี่น้องผู้เชื่อ ท่านไม่เคยแสดงตนว่าเป็นผู้ยิ่งใหญ่แม่แต่ครั้งเดียว
20:37 และพวกเขาทุกคนได้ร้องไห้ฟูมฟาย และกอดคอของเปาโล และจุบท่าน
20:38 โดยมีความเสียใจมากที่สุดเพราะเหตุบรรดาถ้อยคำซึ่งท่านกล่าวไว้ว่า พวกเขาจะไม่เห็นหน้าของท่านอีกต่อไป และพวกเขาก็พาท่านไปส่งที่เรือ
สรุปกิจการ บทที่ 20:29-38
สรุปกิจการ บทที่ 20:29-38
การชำระด้วยพระคำ คืออะไรกันแน่ เพื่ออะไร ผลที่ได้รับคืออะไร
ปัญหาคำสอนผิดท่ามกลางศาสนาคริสต์
ปัญหาเรื่องคำสอนผิดท่ามกลางพี่น้องในคริสตจักรท้องถิ่น
การอธิษฐานเผื่อพี่น้องเรื่องถ้อยคำแห่งพระคุณของพระเจ้า
ผู้นำ และเงินเดือน
การถ่อมใจของ ผู้นำ ผู้ปกครองนั้นสำคัญมาก คือผู้ดูแลเป็นตัวแทนของพระเยซูท่ามกลางคริสตจักรทั้งหลาย
การให้และการรับ
Google Sites
Report abuse