มัทธิว 10:42 และผู้ใดก็ตามที่จะเอาน้ำเย็นสักถ้วยหนึ่งให้คนเล็กน้อยเหล่านี้สักคนหนึ่งในนามแห่งสาวกคนหนึ่ง เรากล่าวความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า คนนั้นจะขาดบำเหน็จของตนก็หามิได้”
...
เอาน้ำให้พี่น้องต้อนรับพี่น้อง เราคริสเตียนฝ่ายวิญญาณ เราจะไม่ต้อนรับแต่เฉพาะผู้นำผู้รับใช้ผู้ที่มีชื่อเสียงตำแหน่งสูงเท่านั้น พี่น้องที่เป็นผู้ต่ำต้อยเป็นผู้เล็กๆ น้อยๆ ไม่มีอะไรนี่แหละเราควรจะต้อนรับเขาให้มากกว่าเพื่อน ต้อนรับเขาให้ดีกว่าใคร ถ้าเราทำแบบนั้นได้ เราจะมีบำเหน็จมากมาย
ถ้าสมมุติว่าเราไปต้อนรับผู้ยิ่งใหญ่อาจารย์ใหญ่ แล้วต้อนรับสาวกเล็กๆ น้อยๆ คนหนึ่งที่ไม่มีอะไร ไม่มีฐานะ พระเจ้าจะให้บำเหน็จใครมาก เราทำกับคนนี้ (คนเล็กๆน้อยๆ) หรือคนนี้ (ผู้ยิ่งใหญ่อาจารย์) กับผู้เล็กน้อย อย่าลืมน่ะถ้าเราไปทำดีกับคนที่รวยเอาเงินไปให้คนรวย หรือเอาเงินไปให้คนจน เงินเรามันจะมีค่ากับใคร สำหรับพระเจ้า พระเจ้ามองแบบนี้
...
ผมจะเล่าเรื่อง เรื่องหนึ่งให้ฟัง อยู่ที่อเมริกามีคริสตจักรหลายคริสตจักร มีเศรษฐีไปคริสตจักร แล้วถ้าเศรษฐีไปคริสตจักรการถวายก็จะเยอะ เขาถวายเยอะมาก มีอยู่วันหนึ่งเศรษฐีคนนี้ไปเที่ยวทะเล แล้วก็ไปนั่งเรือยอร์ชแล้วก็ปรากฏว่าเกิดมีพายุใหญ่ทำให้เรือล่ม เรือมันล่มแล้วก็เห็นซากเรืออยู่ ที่นี้เศรษฐีคนนั้นหายไป แล้วก็เป็นข่าวใหญ่ออกทีวีออกหนังสือพิมพ์ ทุกคนก็ตามหา แล้วคริสตจักรนั้นก็อธิษฐานใหญ่เลย อธิษฐาน เช้า บ่าย สาย เย็น อธิษฐานทั้งวันอธิษฐานเพื่อให้เขากลับมา
แต่มีอีกคนหนึ่ง คนยากจนมาคริสตจักรทุกอาทิตย์ แล้วปรากฏว่าวันหนึ่งเขาหายไป มีพี่น้องคนหนึ่งเสนอว่าเขาหายไป คริสตจักรทำไงรู้ไหม "เงียบ"
เราอธิษฐานเผื่อเขาน๋ะก็แค่นั้นก็ครั้งเดียวแล้วก็จบ แต่คนเศรษฐีที่เขาหายไปเนี่ย คืออธิษฐานๆใหญ่เลย อธิษฐานทั้งวันทั้งคืน อธิษฐานเป็นสัปดาห์ เพื่อให้ได้เขากลับมา ถามว่าทำไม ? คนเรามองกันที่ฐานะ มองกันที่เงินทอง มองกันที่ชื่อเสียง แม้แต่คริสตจักรลูกพระเจ้าก็เป็น
แต่พระเยซูสอนตรงนี้ คือให้เราใส่ใจคนที่ยากจน ให้เราใส่ใจคนที่ต่ำต้อยแล้วบำเหน็จมีมากมาย
เราเป็นคริสเตียนเราเชื่อพระเจ้าอย่าคิดน่ะครับว่าคนจะรักเรา คนจะชอบเราไปหมด เราไปอ้างกับทุกคนว่าเราเป็นคริสเตียน สร้อยคอมีไม้กางเขน อย่าคิดว่าทุกคนจะชอบเรานะ หลายคนเกลียดเรา