การให้เกียรติบิดามารดาที่เชื่อและไม่เชื่อ

ความหมายที่แท้จริงของคำว่า เกลียดชังบิดามารดาของท่าน

ถาม.

การให้เกียรติบิดามารดาในภาคปฏิบัติ ในความหมายของพระเจ้าเป็นอย่างไรคะ ฟังอาจารย์ท่านนึงที่จัดรายการวิทยุออนไลน์ เค้าพูดแต่เรื่องคำแช่งสาปถ้าเราโน่นนี่นั่นกับพ่อแม่ ฟังแล้วรู้สึกไม่ชอบ มันเหมือนการขู่อ่ะค่ะ

ตอบ: 

พระเยซูเป็นพระเจ้า เมื่อพระเยซูทรงถือกำเนิดจากนางมารีย์ มารดาฝ่ายเนื้อหนัง พระเยซูไม่ได้รับอะไรที่มาจากนางเลย แต่พระวิญญาณเป็นผู้กระทำให้เกิดมีร่างกายเนื้อหนังและเลือดเนื้อ (โรม 8:3) แต่พระเยซูยังให้เกียรตินางและเรียกนางว่า “หญิงเอ๋ย” (กรีกคือท่านหญิง หรือสุภาพสตรี) และที่กางเขน พระเยซูทรงให้ยอห์นรับดูแลท่านต่อ

พ่อแม่มีบุญคุณมากมายมหาศาลต่อชีวิตเนื้อหนังของเรา เราให้เกียรติ และรักบิดามารดาและญาติของเราเหมือนเดิม เพียงแต่เราจะไม่ร่วมในสิ่งที่ท่านกระทำที่เกี่ยวข้องกับเรื่องศาสนา และการกระทำที่ผิดต่อน้ำพระทัย

การกระทำดีของเราต่อพ่อแม่ ไม่ใช่เงินเท่านั้นที่ทำให้ท่านมีความสุขได้ เราประกาศเรื่องพระเยซู เรื่องความรอด เรื่องสันติสุข และช่วยท่านเท่าที่จะช่วยได้ แต่ถ้าท่านจำเป็นในเรื่องการใช้จ่ายเรื่องเงินทองและเราไม่สะดวก เราก็บอกท่านว่าเราไม่สะดวกจริงๆ และอธิบายให้ท่านเข้าใจ แต่ถ้าท่านไม่เข้าใจก็ช่วยไม่ได้ครับ แต่เราควรที่จะอธิษฐานเผื่อท่านอยู่เป็นประจำเรื่องชีวิตเนื้อหนังของท่าน

...

ถาม.

ลูกา 14:26 หมายความว่ากระไรคะ“ถ้าผู้ใดมาหาเรา และไม่ชังบิดามารดา บุตรภรรยา และพี่น้องชายหญิง แม้ทั้งชีวิตของตนเองด้วย ผู้นั้นจะเป็นสาวกของเราไม่ได้

ตอบ.

คือการเกลียดชังการกระทำ และเกลียดชังวิถีชีวิตเนื้อหนังของบิดามารดา บุตร ภรรยา หรือพี่น้องชายหญิง ที่รักโลกฝ่ายเนื้อหนังและทิ้งโลกนี้ไม่ได้ ไม่ว่าเขาเหล่านั้นจะเป็นคริสเตียนหรือไม่ใช่คริสเตียนก็ตาม

พระคัมภีร์ข้อนี้เป็นเรื่องของการสละทิ้งโลก และความสุขทุกด้านที่เป็นของโลกนี้ 

และติดตามพระเยซูไปด้วยการตายต่อตัวเก่า (ข้อ 26 เกลียดชังแม้ทั้งชีวิตของตนเองด้วย ข้อ 27 และแบกกางเขนของตนตามเรามา)

ถ้าหากบิดามารดา พี่น้อง ภรรยา หรือบุตรไม่สละโลกนี้ เราก็ต้องเกลียดชังการกระทำของเขา แต่ไม่ได้หมายความว่าต้องตัดขาดพ่อแม่ ลูก หรือพี่น้อง เพียงแต่เราไม่มีส่วนร่วมในการฝ่ายโลกของเขาเท่านั้น เพราะว่าแม้แต่ศัตรูพระเยซูก็ยังสอนให้เรารัก แต่พ่อแม่กลับสอนให้เราเกลียดชังคงเป็นไปไม่ได้

27 ผู้ใดมิได้แบกกางเขนของตนตามเรามา ผู้นั้นจะเป็นสาวกของเราไม่ได้