1. จิตเก่า คือเนื้อหนัง (The Flesh)
- เรียกว่าเนื้อหนัง ตัวเก่า คนเก่า คนตาย คนที่เสื่อมแล้ว ตกต่ำแล้ว ถูกสาปแช่งแล้ว (The Flesh/Old Man/Dead Man/Corrupted Nan/Cursed)
- จิตเก่านี้ก็พอมีดีอยู่บ้าง แต่ถึงจะเคร่งศาสนาแค่ไหน ดีมากมายแค่ไหน พระเจ้าก็รับไม่ได้ เพราะว่าคนตายแล้ว เมื่อทำดีก็เป็นความดีที่ตายแล้ว (ฮบ 9:14) ด้วยเหตุนี้เอง ทางรอดจึงมีทางเดียว คือพึ่งในความชอบธรรมของพระเยซู ที่เป็นความชอบธรรมที่มีชีวิต
...
2. ตัวบาปสิงอยู่ในจิตตั้งแต่วันที่เราเกิด มันเป็นคนทำบาป ไม่ใช่จิตทำ (โรม 7:14-24)
...
3. ตัวบาปเมื่อเข้ามาอยู่ในเรา มันนำสองสิ่งเข้ามาด้วย คือกฎแห่งบาป และกฎแห่งความตาย (โรม 8:1-2)
...
4. เมื่ออาดัมไม่เชื่อฟัง และเมื่อจิตเสื่อม ตัวบาปเข้ามา ร่างกายที่เห็นอยู่นี้ จึงกลายเป็นร่างกายแห่งบาป และร่างกายแห่งความตาย มันทำบาปก่อนจิตสั่งให้ทำได้ มันว่องไวมาก
- จิตเก่านี้ตายแล้วกับพระเยซู เมื่อสองพันปีก่อน เราแค่เชื่อว่ามันตายมันก็ตาย โรม 6:2-13/2 คร 5:14/กท 2:20/คส 3:3 เราอ่านช้าๆ ด้วยใจอธิษฐาน และเชื่อว่าตายทุกวัน
- จิตเราตายนานแล้ว เป็นเรื่องของความเชื่อ ต้องเชื่อเอาจึงจะได้เห็น
- โรม 6:6 เมื่อจิตเราตาย ตัวบาปที่ทำบาปในเราจะไม่มีที่เกาะ มันจะบังคับจิตเก่าให้ทำบาปไม่ได้อีก
- โรม 6:7 เพราะว่าเมื่อเราตาย (เชื่อเอาว่าตาย) เราก็หลุดพ้นจากตัวบาป
- โรม 6:11 เราต้องนับทุกวันว่าตาย 1 คร 15:31/ลก 9:23 ต้องนับทุกวัน
- อย่าพยายามตาย แต่เชื่อและนับ และรอ "เป็นเวลาและการทำงานของพระเจ้า งานของเราคือเชื่อและนับว่าตาย"
- จิตเก่าเป็นศูนย์กลางของชีวิต เป็นนายตัวเอง
- จิตใหม่เป็นศูนย์กลางชีวิต เป็นลูกน้องของวิญญาณที่บังเกิดใหม่ และเป็นที่อยู่ของพระคริสต์ในเรา (ถ้าเรายอมและเชื่อเอา อฟ 3:17)
- สิ่งเหล่านี้เราเชื่อเอา ก็จะได้เห็นการทำงานของพระวิญญาณในเรา
- เมื่อพบพระคำล้ำลึก ที่เป็นอาหารแข็ง จิตเก่ากำลังตายไป จิตใหม่กำลังมีอำนาจ และถูกพระคริสต์ครอบครองมากขึ้น สุดท้ายเราเลิกทำบาปได้เอง (2 คร 4:16) (นานๆ ทำทีเป็นเรื่องปกติเพราะเรายังอยู่ในร่างกายที่เสื่อมนี้)
...
* เมื่อจิตเก่าตาย เมื่อพระคริสต์ครอบครองจิตใหม่ได้...
1. โกรธ จะถูกแทนที่ด้วยรัก (อะกาเป)
2. หยิ่ง จะถูกแทนที่ด้วยต่ำ ถ่อม และยอมเสียเปรียบ (หยิ่ง คือ อวดดี อวดรู้ อวดฉลาด อวดเข้มแข็ง อวดเก่ง อวดเรื่องอำนาจ)
3. รักโลก จะถูกแทนที่ด้วยรักสิ่งที่เป็นฝ่ายวิญญาณ
4. ใคร่ จะถูกแทนที่ด้วยหลงรักพระเยซู
...
- จิตเก่า ถูกแทนที่ด้วยจิตใหม่ (โรม 12:2)
- ตัวบาป จะถูกแทนที่ด้วยตัวชอบธรรม (พระคริสต์) (โรม 6:13)
- กฎแห่งความบาป จะถูกแทนที่ด้วยกฎแห่งพระวิญญาณ (โรม 8:2)
- กฎแห่งความตาย จะถูกแทนที่ด้วยกฎแห่งชีวิต (โรม 8:2)
- ร่างกายแห่งบาป จะกลายเป็นร่างกายแห่งชอบธรรม (โรม 7:24)
- ร่างกายแห่งความตาย (อ่อนแอ) จะกลายเป็นร่างกายแห่งชีวิต (กระตือรือร้น) (โรม 7:24)
* ทุกสิ่งเหล่านี้เราได้มาด้วยเชื่อเอา (โรม 1:17/ 2 คร 5:7)
...
อฟ 3:17 เพื่อพระคริสต์จะทรงสถิตในใจ (ในจิต) ของท่านโดยความเชื่อ เนื่องด้วยว่าท่านมีราก มีพื้นฐานที่ทรงวางไว้อย่างมั่นคงในความรักแล้ว
** ทันทีที่เราเชื่อ พระคริสต์ทรงจับจองเป็นเจ้าของวิญญาณที่บังเกิดใหม่ของเรา และวิญญาณนี้เป็นบ้าน หรือที่สถิตถาวรของพระองค์ จากนั้นต่อมา พระคริสต์ก็จะขยายอาณาเขตไปสู่จิตของเรา พระคริสต์ไม่สามารถเข้ามาครอบครองจิตของเราโดยทางอื่นได้ นอกจากการเชื่อเอาของเรา ว่าทรงครอบครองแล้ว และเมื่อทรงครอบครองได้ส่วนไหน ตัวบาปก็จะค่อยๆ อ่อนกำลังลงในส่วนนั้นๆ ตัวบาปมีคุณสมบัติสี่ประการใหญ่ๆ ด้วยกัน อย่างเช่น หยิ่งผยองพองตัว โกรธ ตัณหาของเนื้อหนัง และตัณหาของร่างกาย การเชื่อเอาว่าทรงครอบครองแล้ว และการเชื่อเอาว่าเราคือผู้ชนะแล้ว จะทำให้พระวิญญาณทำงานภายในเรา จนชีวิตพระคริสต์ถูกก่อขึ้นภายในเรา จนสุกงอมไม่ช้าก็เร็ว
...
พระเยซูประทานพระบัญญัติใหม่ให้เราเพื่อกำจัดใจบาปสี่ใจ คือ โกรธ หยิ่ง ตัณหาเนื้อหนัง และตัณหาร่างกาย
พระเยซูประทานพระบัญญัติใหม่ที่มนุษย์อาดัมทำไม่ได้ เพื่อเราจะยอมแพ้ และหันมาพึ่งมนุษย์วิญญาณที่มีพระคริสต์ทำแทน
คริสเตียนอาดัมมักเดินด้วยอารมณ์และความรู้สึก และมักหวังที่จะได้ยินหรือได้รับแต่สิ่งที่ดีๆิเข้ามา เพื่อให้ได้มาซึ่งความสุขใจ แต่มนุษย์วิญญาณเดินด้วยความเชื่อ คือเชื่อว่าชนะแล้ว
และเชื่อว่าสิ่งที่ผ่านเข้ามาคือการทดลอง หรือเครื่องวัดวิญญาณว่าเราสนิทในพระเจ้าอยู่ไหม จากนั้นก็เข้าอยู่ในวิญญาณ
มธ 5:21-45 พระเยซูยกระดับมาตรฐานให้สูงและยากขึ้น และเน้นที่ใจและความคิด
คริสเตียนมองข้ามจุดนี้ คือคิดก็ผิดเท่ากับการกระทำ