ในตัวเรามี :
1. ตัวเก่า หรือชีวิตเก่า หรือมนุษย์คนเก่า ที่ได้รับมาจากอาดัม
2. ตัวบาป (โรม 6:6) เป็นบุคคล คือชีวิตซาตานที่มากับเราตั้งแต่กำเนิด เป็นตัวที่ชักนำ และบังคับให้เราทำบาปถึงเราจะไม่อยากทำก็ตาม (โรม 7 :15-25)
3. ร่างกายแห่งความบาป (โรม 6:6) ร่างกายแห่งความบาปนี้ จะรวดเร็วต่อการล่อลวงมาก จนเราคิดไม่ทัน และห้ามไม่ทัน // ร่างกายนี้ คือตัวตนที่เราเห็นอยู่นี้ ซึ่งเป็นอวัยวะสำหรับตัวบาปใช้ให้ทำบาป
4. ร่างกายแห่งความตาย (โรม 7:26) ร่างกายแห่งความตายนี้ จะแกล้งตาย หรือทำเป็นอ่อนแอ หมดแรง เหนื่อย ง่วงนอน เมื่อเราอยากเชื่อฟังพระเจ้า หรืออยากอ่านพระคัมภีร์ อธิษฐาน หรือทำอะไรซักอย่างที่เกี่ยวข้องกับการเชื่อฟังพระเจ้า // ร่างกายแห่งความตายนี้ คืออวัยวะที่เราเห็นอยู่นี้นี่เอง
5. กฎแห่งความบาป (โรม 8:2) // คือกฎธรรมชาติในเราที่เมื่อไหร่บาปมาล่อลวง กฎนี้จะบอกว่า ทำบาป และเราก็จะทำ (ถึงไม่แสดงออก ก็นึกคิดบาป)
6. กฎแห่งความตาย (โรม 8:2) // คือกฎธรรมชาติที่สั่งเราให้ง่วงนอนเมื่อเราอยากอ่านพระคัมภีร์ หรืออธิษฐาน
นี่คือความสิ้นหวังของคริสเตียนที่อยากใช้ชีวิตอาดัมเพื่อเชื่อฟังพระเจ้า เราอาจทำได้บางครั้งบางคราว แต่เราจะแพ้เป็นส่วนมาก (โรม 7:15-25) ทางออกอยู่ที่นี่ ...