ชายคนหนึ่งปลูกต้นมะเดื่อต้นหนึ่งไว้ในสวนองุ่นของตน

พระองค์ตรัสอุปมาต่อไปนี้ว่า “ชายคนหนึ่งปลูกต้นมะเดื่อต้นหนึ่งไว้ในสวนองุ่นของตน และเขามาหาผลที่ต้นนั้นแต่ไม่พบ เขาจึงพูดกับผู้ที่รักษาเถาองุ่นว่า ‘นี่แน่ะ เรามาหาผลที่ต้นมะเดื่อนี้สามปีแล้ว แต่ไม่พบ จงโค่นมันทิ้งไป จะให้ดินจืดไปเปล่าๆ ทำไม?’ แต่ผู้รักษาเถาองุ่นตอบเขาว่า ‘นายเจ้าข้า ขอเก็บเอาไว้อีกปี ลองให้ข้าพเจ้าพรวนดินใส่ปุ๋ยดู (ลูกา 13:6‭-‬9)

- "ชายคนหนึ่ง" คือพระเจ้าพระบิดา

- "ต้นมะเดื่อ" คือชนชาติอิสราเอล (ชาวยิว)

- "สวนองุ่น" คือประเทศอิสราเอลที่พระเจ้าสัญญาว่าจะยกให้ชาวยิว

- "ชายคนนั้นมาหาผลไม่พบ" คือตอนนั้นพระเจ้าไม่เห็นชาวยิวชอบธรรม หรือดีพร้อมตามมาตรฐานของพระองค์

- "จงโค่นทิ้งมันเสีย" คือละทิ้งชาวยิว

- "ผู้รักษาเถาองุ่น" คือพระเยซู  พระองค์ให้โอกาสชาวยิวอีกหน่อยนึง ซึ่งเราพบว่ามียิวมากมายที่กลับใจเชื่อ และเป็นสาวกของพระเยซู พวกเขาจึงมีผลของชีวิตใหม่ไม่มากก็น้อย

คำอุปมาเกี่ยวกับต้นมะเดื่อที่​ไร้ผล (ลก 13:6-9)

6 พระองค์​ตรัสคำอุปมาต่อไปนี้​ว่า “คนหนึ่​งม​ีต้นมะเดื่อต้นหนึ่งปลูกไว้ในสวนองุ่นของตน และเขามาหาผลที่ต้นนั้นแต่​ไม่​พบ 

7 เขาจึงว่าแก่​คนที​่รักษาสวนองุ่​นว​่า ‘​ดู​เถิด เรามาหาผลที่ต้นมะเดื่อนี้​ได้​สามปี​แล้ว แต่​ไม่​พบ จงโค่​นม​ันเสีย จะให้​ดิ​นรกไปเปล่าๆทำไม’ 

8 แต่​ผู้​รักษาสวนองุ่นตอบเขาว่า ‘นายเจ้าข้า ขอเอาไว้​ปีน​ี้​อีก ให้​ข้าพเจ้าพรวนดินเอาปุ๋ยใส่ 

9 แล​้วถ้ามันเกิดผลก็​ดี​อยู่ ถ้าไม่​เกิดผล ภายหลังท่านจงโค่​นม​ันเสีย’”

อ่านเพิ่มเติม: มัทธิว บทที่ 21